ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Βολική αφέλεια ή, μήπως, βολικός αποπροσανατολισμός; Το ” Μητσοτάκης vs Τσίπρας” (και) στην υπόθεση σχετικά με το αίτημα του (ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ και ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ) Δημήτρη Κουφοντίνα για μεταγωγή του στον Κορυδαλλό -το οποίο διατρέχει τις τοποθετήσεις κυβερνητικών στελεχών και τους τίτλους διαφόρων μέσων ενημέρωσης- είναι, για ακόμα μία φορά, παραπλανητικό.
του Σεραφείμ Κοτρώτσου
Μπορεί να εφησυχάζουν αμφότεροι, επιλέγοντας καθένας τον “εχθρό” που επιθυμεί στο πλαίσιο του δικομματισμού, δεν είναι, ωστόσο, ούτε ακριβές, ούτε δίκαιο. Εάν αφήσει κανείς το νομικό σκέλος της υπόθεσης στους νομικούς (με τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους, κατά πλειοψηφία, όμως, υπέρ της αποδοχής του αιτήματος) και σταθεί στο πολιτικό, η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός έχει απέναντί του (vs) το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης-πλην της “Ελληνικής Λύσης”.
Πολιτικά, η κυβέρνηση είναι μόνη και απομονωμένη. Δεν είναι αμελητέες οι θέσεις της Φώφης Γεννηματά, του Δημήτρη Κουτσούμπα και του Γιάνη Βαρουφάκη, όσο κι αν επιχειρούν ορισμένοι να τις βγάλουν εκτός του κάδρου της πολιτικής διαφωνίας. Ειδικά, θα έλεγε κανείς, της πρώτης που είναι επικεφαλής πολιτικού χώρου με μακρά ιστορία κυβερνητικής διαχείρισης και δεν ανήκει στην Αριστερά που δέχεται δηλητηριώδη αναθέματα περί ανοχής ή ακόμα και συμπόρευσης με την τρομοκρατία. Το ΚΙΝ.ΑΛ μάλλον “χαλάει τη σούπα” των τοξικών και διχαστικών συνθημάτων ( π.χ Σύριζα_δολοφόνοι) που ταυτίζουν με την αξιωματική αντιπολίτευση το ακραίο σύνθημα ελαχίστων ανοήτων περί “πλατείας Κουφοντίνα”. Δεν είναι “Κουφοντινάκια” οι πολιτικοί αρχηγοί. Ντροπή.
Οι δηλώσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης καταλήγουν σε ένα κοινό τόπο: την προάσπιση της ανθρώπινης ζωής ως υπέρτατη αξία και την ανάγκη η Πολιτεία να διασφαλίζει “κράτος δικαίου”, ήτοι ισονομία.
Ο δολοφόνος Κουφοντίνας έσπειρε θάνατο αλλά έχει ηττηθεί. Μία φορά με την καταδίκη του, και δεύτερη φορά, τώρα, που προσφεύγει –για την ικανοποίηση του αιτήματος μεταγωγής βάσει του ν 4760/2020- στο δικαιϊκό σύστημα της αστικής δημοκρατίας την οποία πολέμησε και επιχείρησε να αποσταθεροποιήσει με τα εγκλήματά του. Ο Κουφοντίνας έχει ηττηθεί και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εκβιάσει τη Δημοκρατία. Η τελευταία, δε, δεν απειλείται από τον δολοφόνο. Απειλείται μόνο από εκείνους που την καθιστούν επιλεκτικά ατελή και εφαρμόσιμη. Και θα απειληθεί εάν πεθάνει ένας κατάδικος απεργός πείνας.