Ας υποθέσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας καλοκουρδισμένος υπερμηχανισμός που δεν διολισθαίνει εξαιτίας της εν γένει συμπεριφοράς του στην συρρίκνωση ενός γκρουπούσκουλου του 3%, όπως θέλει μία συνιστώσα της κυβερνητικής ρητορικής.
Ας υποθέσουμε πως διαθέτει ένα πολυπλόκαμο δίκτυο ανά την επικράτεια με ικανούς κομματάρχες και πολιτικό προσωπικό με οργανωτικά “skills”. Ας υποθέσουμε πως διαθέτει την ικανότητα ενός Κόπερφιλντ και μεταμορφώνεται από κομματίδιο που βλέπει την πλάτη της Ν.Δ από την δημοσκοπική διαφορά των 15 και 20 μονάδων σε ένα σούπερ κόμμα με ετοιμοπόλεμα στελέχη. Ας υποθέσουμε πως μπορεί να συνομιλεί με τις παρυφές της τρομοκρατίας και να υποθάλπει τους διάσπαρτους οπαδούς του Κουφοντίνα. Ας υποθέσουμε πως με ένα κλείσιμο ματιού μπορεί να υποκινήσει 151 συλλαλητήρια ανά την Ελλάδα και να γεμίσει από την πλατεία της Νέας Σμύρνης και της Ηλιούπολης μέχρι τις πλατείες της Ορεστιάδας και της Καλαμάτας με χιλιάδες “νεοαγανακτισμένους”.
Κάπου εδώ τελειώνουν οι υποθέσεις. Διότι το εμβατήριο της υποκίνησης των πάντων από την επικοινωνιακή ομάδα Τσίπρα που κατά τα άλλα λαγοκοιμάται τα σαββατοκύριακα και θεωρείται “πελατάκι” της Ν.Δ παραπέμπει σε παραμύθι χωρίς δράκο.
Κατανοητό μεν στο πλαίσιο ενός πολωτικού δικομματισμού και ενός εκτροχιασμού της αντιπαράθεσης από την ασφυξία των νοσοκομείων, τις αποτυχίες της διαχείρισης της πανδημίας, τις “ειδικές άδειες”, τα της αστυνομικής καταστολής και την “Λιγναδειάδα” (που πολύ ενόχλησε την εκλογική βάση). Κατανοητό και στο πλαίσιο της προσπάθειας να χτιστούν οχυρωματικά έργα που να ανακόπτουν την προσπάθεια Τσίπρα να καταλάβει εδάφη της κεντροαριστεράς. Παράλογο, ωστόσο, καθώς ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν με την συριζαϊκή πραγματικότητα οι “υπερδυνάμεις” του της αποδίδονται.
Και μια απορία: Από όλη αυτή την παραφιλολογία της υποκίνησης γιατί απουσιάζει ένα κατηγορητήριο για το ΚΚΕ; Ή δεν γνωρίζουν στο Μέγαρο Μαξίμου την πανθομολογούμενη ικανότητα του Περισσού να οργανώνει συλλαλητήρια; Δεν έχουν δει τα πρωτοσέλιδα του “Ριζοσπάστη” και τις επίσημες προσκλήσεις στα συλλαλητήρια (που υπακούουν, ούτως ή άλλως, σε υπαρκτές ανάγκες αντίδρασης στις κυβερνητικές πολιτικές); Γιατί δεν κατηγορούν το ΚΚΕ ως υποκινητή όλων αυτών και περιορίζονται στην Κουμουνδούρου που είναι γνωστό πως δεν φημίζεται στην διαχείριση πλήθους (crowd managment…). Δεν βολεύει;
Και κάτι τελευταίο: Ουδείς στο κυβερνητικό επικοινωνιακό επιτελείο δεν αντιλαμβάνεται πως εάν όντως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και συγκεντρώνει χιλιάδες στις πλατείες ανά την Ελλάδα, υπάρχει κάτι πέρα από την οργανωτική του δεινότητα που συμπυκνώνει τον θυμό και κινητοποιεί τόσο κόσμο;
Σ.Κ