Γελάνε και τα τσιμέντα ,είχε πει κάποτε ο μακαρίτης ο Νίκος Αλέφαντος…Το σλόγκαν έμεινε.
Του Παύλου Αλέπη
Έξαλλος λέει, ο μεγαλοεκδότης και κρυπτοκυβερνήτης Βαγγέλης Μαρινάκης με το πρωτοσέλιδο της γκάφας με υπογραφή ΒΗΜΑgazino.. Βούιξαν σε χρόνο μηδέν τα Social Media που σιχαίνεται η κυβέρνηση (και έχει τους λόγους της)…
Πρωθυπουργός “Κυριάκος Μακρυγιάννης” και επαναστατημένοι του 182 , άλλοι ηγέτες πνοής, που έγραψαν εικαστικά, την ξέπνοη εικονογράφηση της υπερβολής…
Αποσύρθηκε βέβαια ,άγνωστο με ποιες επιπτώσεις…
Γκάφες στον Τύπο πάντα είχαμε, ίσως για να ξεκαρδίζονται οι αναγνώστες, κοροϊδεύοντας τη γελοιότητα της σοβαροφάνειας, που θέλει να περάσει μηνύματα της πλάκας…
Μηνύματα, που δεν αντέχουν στην κοινή λογική , που την καβαλάνε μετα συγχωρήσεως…
“Πομπή μουλαριών, με επικεφαλής τον Βασιλέα…“ είχε γράψει κάποτε η Καθημερνή σε τίτλο, με ανταπόκριση και φωτό απ’ την Σαντορίνη… Ο σάλος και το χάχανο φθάνει ως τις μέρες μας για τους παλαιούς..
Για όσους κυνηγούν παρόμοιες μνήμες, δεν διαφεύγει η γκάφα ενος εύθυμου λινοτύπη στα ΝΕΑ , συγκεκριμένα στις περίφημες Μικρές Αγγελίες. Είχε συμπληρώσει αυθαίρετα “Τα αρχ—ια του Καράμπελα και το Μ–νι της Χάιδως“…
Φυσικά το Πανελλήνιο διασκέδασε βροντερά , με χάχανα ,ανεξάρτητα απ την απόλυση του “δράστη”..
Και μια και θυμήθηκα την λινοτυπική εποχή της κάσσας και τις μολυβένιες σελίδες, ας θυμηθώ και τον υπέροχο φίλο, δημοσιογράφο μακαρίτη πια, Θόδωρο Σγουρδαίο. Οταν δεν έκλεινε η σελίδα -παρά τα αραιώματα και τις… τεχνικές διευθετήσεις – μάζεψε, απελπισμένα ευρηματικός, τα αλαλούμ στοιχεία “ρψκμφεαλρπνζτχ” κτλ κτλ, έβαλε τίτλο “ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ” και τα έκανε…μονόστηλο !!!!
Υπάρχουν κι άλλα, που δεν γράφονται. Υπάρχουν αθώα, ηλίθια, εσκεμμένα ή ουδέτερα λάθη…
Λάθη που δείχνουν πως εύκολα μπορεί να χαθεί το κύρος που είχαν κάποτε οι λέξεις στο τυπωμένο χαρτί και στο κείμενο, μα και στον συντάκτη…
Το χτεσινό δεν ήταν τέτοιο..
Ηταν μια τραγική στιγμή για έναν παραδομένο Τύπο στην ευτέλεια μιας υπηρεσίας εξ ίσου ευτελούς στους αποδέκτες, που την υψώνουν σημαία ΑΝΟΗΣΙΑΣ για να μην πω πρόστυχης υπόκλισης δουλείας.
Ο Τύπος συνδέεται ευθέως με την Δημοκρατία…
Ο Τύπος θέλει ελευθερία και ανεξαρτησία…
Μια Δημοκρατία όπου οι πολίτες σέβονται τους ηγέτες τους και οι ηγέτες τους πολίτες…
Οχι βέβαια μόνο στα λόγια, ουτε στα…υπονοούμενα…
Φαίνεται πως στα λύματα της πολιτείας μας το ιικό φορτίο της εποχής , είναι πολύ επικίνδυνα μολυσμένο.
Και ας το δούμε κάποτε με σοβαρότητα….
—