Newsroom Team Βασικός «κανόνας» στη σωστή διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, και ειδικά κοριτσιού, είναι το πως θα πρέπει να φέρεται στο δρόμο ώστε να μην κινδυνεύσει. Μεγαλώνοντας λοιπόν έχουμε στο μυαλό μας κάποιες «οδηγίες» για το πως θα κυκλοφορούμε στο δρόμο και το πως θα προστατεύουμε τους εαυτούς μας από όλους τους πιθανούς κινδύνους.
Της Μαρίνας Βερνίκου
Δυστυχώς, στατιστικά τουλάχιστον, έχει παρατηρηθεί ότι πολλές γυναίκες έχουν υποστεί το γνωστό «catcalling», δηλαδή την παρενόχληση στο δρόμο. Σύμφωνα με μία έρευνα το 81.5% των γυναικών στην Ευρώπη έχουν δεχτεί τέτοιου είδους συμπεριφορά, και μάλιστα από ηλικία μικρότερη των 17. Και πιο συγκεκριμένα για την Ελλάδα, σύμφωνα με την ερευνά τηςPRORATAS.Aπου διεξήχθη τον Ιανουάριο, το 65% των γυναικών έχει βιώσει κάποιου είδους σεξουαλική παρενόχληση, κυρίως στο χώρο εργασίας και αμέσως μετά στο δρόμο.
«Κανόνες»
Τα κορίτσια λοιπόν, αν έχει γίνει η «απαραίτητη» εκμάθηση από το σπίτι, θα πρέπει να προσέχουμε και «το πως αναπνέουμε» για να επιβιώσουμε εκεί έξω. Καλό θα ήταν λοιπόν καταρχάς, να προσέχουμε τα ρούχα! Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορούμε με μίνι και προκλητικά ρούχα γιατί λογικά θα έρθει η στιγμή που θα μας πουν «τα’ θελες και τα’ παθες».
Σημαντικό επίσης είναι να μην κυκλοφορούμε χωρίς την συνοδεία κάποιου άλλου, ιδανικά αγοριού, και αν δεν είναι εφικτό, τότε να χρησιμοποιούμε μόνο κεντρικούς δρόμους ώστε να υπάρχει πολύς κόσμος. Τα ακουστικά απαγορεύονται για να μπορούμε να έχουμε επικοινωνία με το περιβάλλον και να ακούσουμε πιθανούς ύποπτους θορύβους γύρο μας!
Απαγορεύονται και οι κουκούλες, για να έχουμε καλύτερο οπτικό πεδίο και να ελέγχουμε το περιβάλλον! Και φυσικά, δεν πρέπει επ’ ουδενι να μιλάμε σε αγνώστους ακόμη και αν ζητούν βοήθεια γιατί ποιος ξέρει που μπορεί να βρεθούμε την επόμενη μέρα!
Η κοινωνία λοιπόν, μαθαίνει στα παιδιά της, από την παιδική ηλικία, να προστατεύουν τους εαυτούς τους από την ίδια την κοινωνία. Και κυρίως τα κορίτσια. Για να κάνουμε έστω και 100 μέτρα το βράδυ θα πρέπει να σκεφτούμε τι φοράμε και με ποιους μιλάμε.
Αγγλία- SarahEverard
Λίγες μέρες πριν την δολοφονία της Sarah Everard στο Λονδίνο, είχε διεξαχθεί μιαέρευνα απότο UNWomenUK, από την οποία προέκυψε ότι το 97% των γυναικών σε ηλικία 18-24 έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση. Πιο συγκεκριμένα το 80% των γυναικών ανεξαρτήτως ηλικίας έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο. Η 33-χρονη γυναίκα που βρέθηκε αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι της, τηρούσε όλους τους κανόνες για να μην πέσει θύμα βίας. Δεν φορούσε προκλητικά ρούχα, μιλούσε στο τηλέφωνο με κάποιον δικό της και βρισκόταν σε κεντρικό δρόμο. Παρόλα αυτά έχασε τη ζωή της από έναν άνθρωπο που υποτίθεται θα έπρεπε να φροντίζει για την ασφάλειά της. Ο συγκεκριμένος αστυνομικός που είναι κατηγορούμενος για την δολοφονία της προέκυψε κατά την έρευνα ότι είχε δεχτεί και άλλη καταγγελία στο παρελθόν για ανάρμοστη συμπεριφορά.
Το πρόβλημα που βιώνουμε στους δρόμους δεν είναι τοπικό αλλά παγκόσμιο. Ο BorisJohnson δήλωσε πρόσφατα ότι καμία γυναίκα δεν πρέπει να φοβάται να κυκλοφορεί στους δρόμους αλλά τα ερωτηματολόγια και οι έρευνες δείχνουν ακριβώς το αντίθετο.
Το παράδοξο της υπόθεσης
Επειδή λοιπόν καμία φορά, όπως αποδείχτηκε με την Sarah, θα πρέπει κάποιος να μας φυλάει και από τους φύλακες μήπως είναι ώρα να αλλάξουμε πορεία συνολικά;
Μήπως οι γονείς θα πρέπει να μεγαλώνουν τους γιούς τους με το σεβασμό στο αντίθετο φύλο ως κύρια προτεραιότητα;
Η κοινωνία πρέπει να εξελιχθεί. Ο διαχωρισμός στον τρόπο διαπαιδαγώγησης ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια πρέπει να σταματήσει. Το αίτημα των γονιών να γίνουν οι γιοί τους «άντρες» συμβάλει στην δημιουργία συμπεριφορών κατά των γυναικών. Τα παιδιά άλλωστε δεν φταίνε. Όπως μάθουν λειτουργούν στην ζωή τους. Ό, τι βλέπουν και ό, τι μαθαίνουν από το σπίτι τους, αποθηκεύεται και ως το φυσιολογικό στα μυαλά τους. Ένα παράδοξο φυσιολογικό που μόνο προβλήματα δημιουργεί.
Ώρα να αλλάξουν οι νοοτροπίες και τα ταμπού σε κάθε οικογένεια. Να καταλάβουν τα αγόρια μας ότι από φύση τους είναι άντρες αλλά πρώτα απ’ όλα είναι άνθρωποι. Αν δεν το καταλάβουμε όλοι αυτό, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Άλλωστε ο ανδρισμός δεν αποδεικνύεται με την υποτιμητική και χυδαία συμπεριφορά προς αντίθετο φύλο. Σίγουρα νομοσχέδια που απωθούν τους θύτες και προστατεύουν τα θύματα είναι απαραίτητα, αλλά το υπερόπλο για την αλλαγή είναι η σωστή παιδεία από το σπίτι.
ΥΓ. Όπως έλεγε και ο Παύλος Σιδηρόπουλος «Μες τα ερείπια του καιρού, ζωή πάω να χτίσω». Ας ελπίζουμε λοιπόν σε μία καλύτερη ζωή χωρίς φόβους για το αυτονόητο.