ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Στο Πιραντελικό “Έτσι είναι (αν έτσι νομίζετε)”, έργο που παίχτηκε για πρώτη φορά το 1917, η δράση τοποθετείται σε ένα κλειστοφοβικό περιβάλλον, με τους ήρωες να προσπαθούν να αποδείξουν- ο καθένας για τον εαυτό του-την αλήθεια των αντιφατικών ιστοριών τους, προκειμένου να ικανοποιήσουν τη νοσηρή περιέργεια και την χωρίς όρια αδιακρισία της κοινής γνώμης για οτιδήποτε ξεφεύγει από τα καθιερωμένα.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Στον πυρήνα του έργου αυτό που αναδεικνύεται είναι πως δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια, παρά μόνο ένα παιχνίδι ρόλων και «η ανάγκη να εξαπατούμε αδιάκοπα τον εαυτό μας δημιουργώντας μια πραγματικότητα μια για τον καθένα και ποτέ την ίδια για όλους, που αποδεικνύεται κάθε τόσο μάταιη και φανταστική», όπως έγραψε γι αυτό ο ίδιος ο Λουίτζι Πιραντέλο.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την πολιτική διαμάχη που ξέσπασε στα καθ’ ημάς σχετικά με την πρόταση του Τζο Μπάϊντεν ( οποίος προσφέρει θετικές εκπλήξεις και διαψεύδει τις αιτιάσεις του αλλοπρόσαλλου προκατόχου του ότι είναι “sleepy Jo”) να αρθούν (waiver) οι πατέντες των εμβολίων, ώστε να εξασφαλιστεί και επάρκεια δόσεων αλλά και να σταθεί εφικτό να εμβολιαστούν τα τα 2/3 του πλανήτη που σήμερα έχουν μικρή έως μηδενική πρόσβαση στην παραγωγή των μεγάλων πολυεθνικών του φαρμάκου.
Ο Αμερικανός πρόεδρος, μέσω της πρότασής του, καταφέρνει χτύπημα και στην κερδοσκοπία των εμβολίων, δεδομένου ότι κάποιες από τις εταιρείες -με πρώτη την Pfizer- πωλούν το εμβόλιο σε πολύ υψηλές τιμές (έως και 19 $) καθιστώντας το “είδος πολυτελείας” για πολλές μικρές και φτωχές χώρες.
Ασθμαίνουσα, άβουλη και μοιραία η Ε.Ε σύρεται αναγκαστικά πίσω από την πρόταση του προέδρου των ΗΠΑ και υιοθετεί αυτό που μέχρι πρότινος αρκετοί ευρωπαίοι ηγέτες χαρακτήριζαν “λαϊκισμό”. Η Ούρσουλα Φον ντερ Λάϊεν δήλωσε έτοιμη να συζητήσει την πρόταση, την ίδια ώρα που το διεθνές λόμπι του φαρμάκου (IFMPA) χαρακτήρισε “απογοητευτική” την παρέμβαση Μπάϊντεν.
Επειδή, ωστόσο, ο Πιραντέλο πρέπει να δίνει μαθήματα προς αποφυγή, και επειδή η επιχειρούμενη πολιτική και μιντιακή λοβοτομή δεν πρέπει να περάσει, καλό είναι να μπουν τα πράγματα στη θέση τους.
Η εγχώρια “πατρότητα” της ιδέας ανήκει στον καθηγητή Ηλία Μόσιαλο, ο οποίο μίλησε εγκαίρως για την ανάγκη το εμβόλιο –αυτά πριν ανακαλυφθούν– πρέπει να είναι δημόσιο αγαθό. Την πρόταση είναι αλήθεια πως υιοθέτησε -εν μέρει- ο πρωθυπουργός. Εν μέρει διότι –πριν ανακαλυφθούν τα εμβόλια– διατύπωσε την άποψη για κεντρική ευρωπαϊκή αγορά της πνευματικής ιδιοκτησίας. Πρακτικά κάτι τέτοιο σημαίνει διαπραγμάτευση της Κομισιόν (αυτής που απέτυχε παταγωδώς στο θέμα των προμηθειών εμβολίων) με τις εταιρείες ώστε να πουλήσουν τις πατέντες τους. Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση άρση της πατέντας, όπως ζήτησε ο Αμερικανός πρόεδρος. Στην πολιτική “διάλεκτο” της Κομισιόν αλλά και τους Έλληνα πρωθυπουργού, εκείνη την περίοδο, η άρση της πατέντας ήταν “λαϊκισμός”.
Αργότερα, κι ενώ είχαν φανεί τα πρώτα σημάδια των καθυστερήσεων και του χάους στην ευρωπαϊκή διαχείριση της προμήθειας εμβολίων, ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε την πρόταση για άρση της πατέντας και ανέλαβε σχετικές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες. Η απάντηση, τότε, της κυβέρνησης και πολλών ΜΜΕ ήταν…χλευασμός.
Το ίδιος συνέβη και όταν το θέμα ήρθε στη Βουλή -σε συζήτηση για την διαχείριση της πανδημίας-, τον περασμένο Ιανουάριο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χλεύασε τον Αλέξη Τσίπρα.
Όλα τα μέσα ενημέρωσης που υποστηρίζουν την κυβέρνηση χλεύασαν, επίσης, συντονισμένα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτά για όσους, επαναλαμβάνω, δεν υποκύπτουν σε κάποια επικοινωνιακή λοβοτομή.
Ακόμα, όμως, κι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τις καλύτερες προθέσεις πριν ένα χρόνο σχετικά με το ότι το εμβόλιο πρέπει να είναι δημόσιο αγαθό, εκείνη η ομιλία του στη Βουλή ως απάντηση στην πρόταση Τσίπρα τον τοποθετεί εκ των πραγμάτων στην αντίπερα όχθη από αυτή της πρότασης Μπάϊντεν. Επέλεξε να ταυτισθεί με το λόμπι των πολυεθνικών που απέρριπταν την άρση της πατέντας των εμβολίων, όπως άλλωστε έπραξε και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών, λοιδορώντας προ μηνών την σχετική πρόταση της Ινδίας και της Νότιας Αφρικής.
Στην απάντησή του στον ΣΥΡΙΖΑ, το Μέγαρο Μαξίμου νουθετεί τον Αλέξη Τσίπρα πως δεν πρέπει να κάνει αρνητική αντιπολίτευση. Ορθώς. Πρωτίστως, όμως, πρέπει η κυβέρνηση να αποδείξει πως δεν κάνει αρνητική αντιπολίτευση στην αξιωματική αντιπολίτευση. Διότι κυβερνά, άρα έχει την πολυτέλεια της ανάληψης πρωτοβουλιών. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση όχι μόνο δεν ανέλαβε καμία πρωτοβουλία αλλά επέλεξε το λάθος στρατόπεδο. Εκτός εάν θεωρεί τον Τζο Μπάϊντεν “λαϊκιστή”…