Ασύστολα υποκριτική και πολλαπλώς ανίκανη η Ευρώπη (μας). Με συμπεριφορά περίκλειστου πλούσιου προαστίου που αδιαφορεί για όσα συμβαίνουν στις διπλανές «φαβέλες».
Ελάχιστοι ομιλούν για τον τρόπο που η γραφειοκρατία των Βρυξελλών και ειδικότερα το γερμανικό imperium -με αιχμή του δόρατος την κυρία Ούρσουλα (Φον ντερ Λάϊεν)- αντιμετώπισαν την υγειονομική τραγωδία της πανδημίας. Ελάχιστοι ομιλούν και για το φαραωνικό εγχείρημα του εμβολιασμού που διολισθαίνει από αποτυχία σε αποτυχία.
Προ ημερών και εντός 24 ωρών οι Βρυξέλλες έλαβαν δύο αποφάσεις. Πρώτον, συμφώνησαν για μια γιγαντιαία προμήθεια 1,8 δισ δόσεων (900+900 εκατ) για την περίοδο 2021-23 από την Pfizer/BioNTech, και δεύτερον, απέκλεισαν την AstraZeneca από οιαδήποτε μελλοντική διανομή του εμβολίου (της Οξφόρδης) στην Γηραία -και παρηκμασμένα γερασμένη- Ήπειρο.
Η εξήγηση για το δεύτερο προκαλεί έκπληξη και θυμό.
Τα εμβόλια της AstraZeneca αποκλείονται από τους Ευρωπαίους πολίτες στο μέλλον, όχι επειδή αξιολογούνται ως ανοσολογικά ανεπαρκή και αναποτελεσματικά αλλά επειδή δι’ αυτού του τρόπου, όπως ελέχθη, επιβάλλονται «κυρώσεις» στην εταιρεία για τις καθυστερήσεις στην παράδοση και την αθέτηση όρων της αρχικής συμφωνίας.
Είχε προηγηθεί, ως γνωστόν, μια διελκυστίνδα δημόσιας αντιπαράθεσης της Κομισιόν με την εν λόγω εταιρεία, γεγονός που σε συνδυασμό με τα υπαρκτά θρομβοεμβολικά επεισόδια που παρουσιάστηκαν προκάλεσε μία τεραστίων διαστάσεων δυσφήμηση του εμβολίου. Αυτό το κλίμα που παρήγαγαν οι αποφάσεις των Βρυξελλών προκάλεσε με τη σειρά του την ενίσχυση της απροθυμίας σημαντικών τμημάτων των πληθυσμών των ευρωπαϊκών κρατών να εμβολιαστούν και έριξαν νερό στον μύλο των αρνητών.
Την ίδια ώρα που οι σοβαροί επιστήμονες προσπαθούν να καταστήσουν σαφές πως το συγκεκριμένο εμβόλιο είναι ίσως περισσότερο αποτελεσματικό από άλλα και η πιθανότητα θρομβώσεων είναι ως ποσοστό αμελητέα και πάντως σχεδόν μηδενική έναντι του μείζονος κινδύνου της νόσησης από κοροναϊό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την συμπεριφορά της εντείνει την ανησυχία των πολιτών.
Ελάχιστοι, επαναλαμβάνω, αναφέρουν πως η επιμονή του διευθυντηρίου της Ε.Ε υπέρ συγκεκριμένου εμβολίου (αναμφίβολα αποτελεσματικό) αφορά (και) το γεγονός πως προέρχεται από μία γερμανική εταιρεία (BioNTech) με αμερικανό διανομέα (Pfizer).
Ελάχιστοι, επίσης, αναφέρουν πως το εμβόλιο της AstraZeneca στοιχίζει τουλάχιστον πέντε φορές λιγότερο από εκείνο της Pfizer/BioNTech, άρα η επιμονή στην μονοδιάστατη πολιτική εμβολίων επιβαρύνει με αρκετά δισεκατομμύρια τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Ελάχιστοι, επισημαίνουν πως για ανεξήγητους λόγους έχει καθυστερήσει η έγκριση των εξίσου αποτελεσματικών εμβολίων από την Ρωσία και την Κίνα (τα οποία προτίμησαν κάποιες ευρωπαϊκές χώρες παραβαίνοντας τον κανόνα).
Εξαιτίας της χαμηλής τιμής του το εμβόλιο της AstraZeneca έχει χαρακτηρισθεί και «εμβόλιο των φτωχών». Η πλούσια Ευρώπη, όμως, απορρίπτει -εφεξής- το συγκεκριμένο εμβόλιο, καθοδηγώντας την διανομή του προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως της Αφρικής και της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής. «Bon pour l’ Afrique», λοιπόν, το συγκεκριμένο εμβόλιο, όχι, όμως, για την περίκλειστη Ευρώπη.
Το ίδιο συνέβη, άλλωστε, και με τις πατέντες. Δεν έχει σημασία εάν η άρση τους και η μεταφορά τεχνογνωσία θα έπαιρνε χρόνο, ο οποίος δεν είναι σύμμαχος για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Όταν η κυρία Ούρσουλα συμφωνεί να «θωρακίσει» την Ε.Ε μέσω μια συμφωνίας με την Pfizer/BioNTech με ορίζοντα το 2023, τι θα την εμπόδιζε να προωθήσει παράλληλα πολιτικές άρσης των πνευματικών δικαιωμάτων; Το γεγονός ότι σε κάτι τέτοιο αντιτίθενται σθεναρά ο κ. Μπουρλά της Pfizer και άλλοι των Big Pharma είναι μάλλον τυχαία.
Η άρνηση, εν κατακλείδι, της ηγεσίας της Ε.Ε στο AstraZeneca, όπως και η εμμονική απόρριψη της άρσης των πατεντών, αποτελούν ύβρι προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο. «Τιμωρούμε» την εταιρεία στην Ευρώπη αλλά στέλνουμε τα εμβόλιά της στην Αφρική. Αγωνιούμε για την επίτευξη τείχους ανοσίας στον ευρωπαϊκό πληθυσμό αλλά αδιαφορούμε για την ανοσία του Ινδού, του Νοτιοαφρικανού, του Κενυάτη, του Αργεντινού, του Μιανμαρινού.
Έχοντας, προφανώς, εδραία την πεποίθηση πως ο ιός δεν ταξιδεύει (πιθανώς χωρίς «πράσινο ψηφιακό πιστοποιητικό»…), δεν διαπερνά τα σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών και δεν προσγειώνεται στα αεροδρόμια του Βερολίνου, της Κοπεγχάγης, της Ρώμης και του Παρισιού.
Ίσως, μόνο, ο Μακρόν κάτι περισσότερο να έχει καταλάβει όταν λέει «να δώσουμε το 4-5% των δόσεων που ήδη έχουμε στις φτωχότερες χώρες». Αλλά κι αυτός για τις πατέντες (και την πρόταση Μπάϊντεν) … «την έκανε γυριστή».
*Εκ του παλαιού “Bon pour l’ Orient” θα πει “Καλό (μόνο) για την Ανατολή”. Παλιά, όσα διπλώματα των γαλλικών πανεπιστημίων παρέχονταν σε υπηκόους της οθωμανικής αυτοκρατορίας, σφραγίζονταν μ΄αυτές τις λέξεις κι έτσι δεν ίσχυαν στη Δύση.