anilikos Στα βιβλία του Δημοτικού, τα παιδικά παραμύθια, τα κινούμενα σχέδια και τις παιδικές σειρές και ταινίες, η Ελευθερία απεικονίζεται με τη μορφή λιβαδιών, θαλασσών, βουνών και κάμπων και εν πάσει περιπτώσει με έναν τρόπο που παραπέμπει σε ψυχική ανάταση. Εικόνες που παραμένουν και συντροφεύουν τον καθένα οριοθετώντας την προσωπικότητα και την ενήλικη αντιμετώπιση αξιών και ιδανικών.
Ιδανικά και αξίες όπως η Δημοκρατία σε μια χώρα που, τυχαία – με πλήρη συναίσθηση της λέξης – την πρωτοδημιούργησε ως έννοια, αλλά φέρει πλήρη την ευθύνη της διατήρησής της ιστορικά. Αξία που ελευθερώνει τη σκέψη, την κυκλοφορία, τη δημιουργία, τη δικαιοσύνη, προστατεύει την υγεία, την εργασία, την ασφάλεια και όσα δικαιώματα αναλογούν στον κάθε πολίτη και την κοινωνία.
Ύψιστη μορφή αντικατοπτρισμού της Δημοκρατίας, αποτελεί ο θώκος του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όπως λένε και οι Εγγλέζοι, The Crown, η Κορώνα, η θέση.
Ο Θώκος λοιπόν δεν είναι τίποτε άλλο από την εικόνα – γιατί σε εικόνες γίνεται η αναφορά – της Δημοκρατίας στην παρούσα χρονική στιγμή. Να μιλήσουμε με επίθετα.
Άρρωστη. Ανήμπορη και πνιγηρή. Ανασφαλής σε οικογενειακές πλατείες και σε διαδρόμους νοσοκομείων. Τρομαγμένη έξω από οικίες. Δολοφονημένη εκεί. Βιασμένη. Φιμωμένη με λίστες που αντίθετα με εκείνη του Σίντλερ, σκοτώνουν το δικαίωμα κάθε πολίτη στην ενημέρωση. Άφωνη. Στεντόρεια όμως η φωνή της εν μέσω εικόνων.
Περιφραγμένη.
Αγέρωχη με βλέμμα ατσάλινο η εικόνα της Δημοκρατίας. Το λιβάδι και η πεδιάδα χαμένη πίσω από το επίσης ατσάλινο τείχος. Η Δημοκρατία περιχαρακώνεται. Χαρακώνεται και μένει στο μυαλό το δρομάκι, σαν ουλή, δίπλα στο τείχος.
Η Δημοκρατία ρίχνει τείχη. Βρίσκει λύσεις. Προστατεύει ελευθερίες και δικαιώματα. Η εικόνα αυτή της Δημοκρατίας εφόσον διδαχθεί σε παιδικά βιβλία και μπει σε παιδικές ταινίες, θα δημιουργήσει άλλους πολίτες. Διαφορετικούς και γαλουχημένους με πολύ διαφορετικές αξίες από αυτές που προηγούμενες γενιές με κόπους και θυσίες διαφύλαξαν.
Ένα τέτοιο τείχος δίπλα στον Θώκο, είναι λάθος. Από όλες τις πλευρές και πέρα από κάθε πολιτική χροιά, σκοπιμότητα και μικροπολιτικό συμφέρον. Δεν είναι τείχος προστασίας. Ούτε ασφαλείας. Πνιγμό καταδεικνύει. Ο Θώκος είναι εκεί για να διαφυλάσσει Ελευθερίες. Και χρονικά όποιος τον κατέχει, τον χρωματίζει με τα δικά του, προσωπικά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τα cyborg, ανθρώπινα όντα με ρομποτικά χαρακτηριστικά ή το αντίθετο, αποτελούν ακόμη – ευτυχώς – επιστημονική φαντασία. Επί του παρόντος κανένας Θώκος δεν απαρτίζεται από ανθρώπους δίχως λογική.
Εσωστρεφής Δημοκρατία, μικρή, χαμένη στο λιβάδι.
Δεν αισθάνομαι ασφαλής.
Ούτε ελεύθερος.