Newsroom Team Ο Μάιος του 1944 ήταν ο πλέον αιματηρός μήνας της Κατοχής σε Αθήνα και Πειραιά, σε ότι αφορά τις οργανωμένες ομαδικές εκτελέσεις.
Οπως γράφει ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης στο Facebook:
O μήνας που σηματοδότησε την έναρξη της κορύφωσης της τρομοκρατίας των Γερμανών και των Ελλήνων συνεργατών τους στην Αττική. Δυστυχώς η κτηνωδία των Γερμανών δεν περιορίστηκε στη γνωστή εκτέλεση των 200 της Πρωτομαγιάς, στη μεγάλη τους πλειοψηφία κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά.
Στις 10 και στις 13 Μαΐου 1944 έγιναν δύο ακόμη ομαδικές εκτελέσεις στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, με περίπου άλλους 100 εκτελεσμένους. Αναφέρω περίπου, διότι τον Μάιο εκτελέστηκαν στην Αττική περισσότεροι από 450 αντιστασιακοί, στην συντριπτική τους πλειοψηφία μέλη του ΕΑΜ, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την ακριβή καταμέτρηση των θυμάτων και την πιστοποίηση του τόπου εκτέλεσης.
Ο 45χρονος υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας, Αριστομένης Τσιγάρας ήταν μέλος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Στις 4 Δεκεμβρίου 1943 Έλληνες πράκτορες των Ες-Ες (ομάδα Τσατσαρώνη) μπλόκαραν τα γραφεία του Κεντρικού Οργανισμού Συγκεντρώσεως και Κυκλοφορίας Ελαιολάδων και Σπορελαίων (ΚΟΣΚΕ).
Εκεί, μαζί με τον Σταύρο Αντωνιάδη, διευθυντή του ΚΟΣΚΕ και επίσης οργανωμένο στο ΕΑΜ, συνέλαβαν και τον Τσιγάρα. Μετά από ανακρίσεις στα κεντρικά γραφεία των Ες-Ες στην οδό Μέρλιν στο Κολωνάκι, ο Τσιγάρας οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ες-Ες στο Χαϊδάρι. Από εκεί τον παρέλαβαν, μαζί με δεκάδες άλλους κρατουμένους, τα γερμανικά φορτηγά και τον οδήγησαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Στις 10 Μαΐου 1944 ο Αριστομένης Τσιγάρας εκτελέστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές.
Όταν το 2015 ξεκινήσαμε τις δράσεις του «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα Ελεύθερη» για τον εορτασμό της επετείου της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς, μια από τις ιδέες που «έπεσε» στο τραπέζι ήταν η διοργάνωση ενός δρόμου – μνήμης και τιμής για τους εκτελεσμένους του Χαϊδαρίου.
Το 2016 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος δρόμος, ο οποίος μας θύμιζε τη διαδρομή που έκαναν τα γερμανικά φορτηγά μεταφέροντας κρατούμενους από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής προς εκτέλεση.
Από τους πλέον θερμούς υποστηρικτές της δράσης αυτής ήταν ο κύριος Γρηγόρης Τσιγάρας, ο γιος του Αριστομένη. Παρά το γεγονός ότι οι δράσεις του «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα Ελεύθερη» δεν πραγματοποιούνται πλέον, ο κύριος Γρηγόρης ήταν πιστός στο ραντεβού του με τη μνήμη. Έτρεξε μόνος του την απόσταση από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου μέχρι το Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Με αυτό τον τρόπο τίμησε και φέτος τη μνήμη των εκτελεσμένων και βέβαια του πατέρα του, γονατίζοντας μπροστά στο σημείο του μνημείου όπου αναγράφεται το όνομά του.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Κυριάκο Ζηλάκο για τις φωτογραφίες, αλλά κυρίως για τη σημαντική του συμβολή στην υλοποίηση αυτής της ιδέας από την πλευρά του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Στην πρώτη φωτογραφία ο Αριστομένης Τσιγάρας και στις επόμενες ο γιος του Γρηγόρης.
