Η ανθρωπογεωγραφία Ελληνικού Κοινοβουλίου δεν δίνει -δυστυχώς!- τις τελευταίες δεκαετίες, συχνά την αφορμή να επαινέσεις κάποια μέλη του. Να τα χειροκροτήσεις. Να αισθανθείς βαθύ σεβασμό για τη στάση και το λόγο τους. Δύο τέτοιες περιπτώσεις αναδεικνύονται αυτές τις ημέρες με αφορμή τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την συνεπιμέλεια.
Πρόκειται για τις βουλεύτριες και πρώην υπουργούς Κυρίες Μαριέττα Γιαννάκου και Όλγα Κεφαλογιάννη που έχουν ορθώσει ανάστημα και φωνή όσο λίγοι και λίγες τα τελευταία χρόνια.
Δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει και να ασκεί κριτική για πράξεις ή παραλείψεις τις εξουσίας και των πολιτικών εκπροσώπων τους. Δεν γίνεται όμως τώρα να μην εκφράσει κανείς το σεβασμό που αποπνέουν οι δύο αυτές πολιτικοί που μέρες τώρα στέκονται σθεναρά απέναντι σε “θεούς και δαίμονες”, οργανωμένα συμφέροντα και πανίσχυρα λόμπι, υπερασπιζόμενες τον παιδοκεντρικό και όχι γονεοκεντρικό που θα πρέπει να έχει το Οικογενειακό Δίκαιο μίας σύγχρονης χώρας. Κι αυτό, ξέροντας ότι δέχονται αφόρητες πιέσεις και απειλές μέσα και έξω από το κόμμα που τιμούν με την πολύχρονη εκπροσώπησή του.
Μπορεί κάποιος να έχει τις χίλιες μύριες ενστάσεις για τα έργα και τις ημέρες τους σε θέσεις ευθύνης. Μπορείς να διαφωνείς σε πολλά μαζί τους και να σε χωρίσει άβυσσος σε πτυχές της ιδεολογίας τους. Και έχεις κάθε δικαίωμα να το κάνεις, καθώς ΑΥΤΟ ακριβώς σημαίνει Δημοκρατία. Κι αυτό υπερασπίζονται οι δύο βουλεύτριες.
«Η Νέα Δημοκρατία είναι μια δύναμη φιλελεύθερη, δύναμη προόδου και μεταρρυθμίσεων. Που ξέρει να σέβεται αξίες, που γνωρίζει να ακούει, να συνθέτει, να ενώνει. Γι΄αυτό και μπορεί να επιτυγχάνει μεγάλες πλειοψηφίες. Να κυβερνάει για το καλό του τόπου, να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του λαού, όπως ακριβώς συμβαίνει με αυτή την κυβέρνηση», ανέφερε η Όλγα Κεφαλογιάννη και προσέθεσε: «με αυτές τις αρχές έχουμε μάθει να πολιτευόμαστε. Εκτιμάμε τον ρόλο που μας ανέθεσαν οι πολίτες, με την ψήφο τους, υπερασπιζόμενοι θεμελιώδεις αξίες και γι΄αυτό θέλουμε να κρινόμαστε. Για την πολιτική μας, τις θέσεις μας τη γενικότερη στάση μας. Προσωπικά, στο παρελθόν έχω υποστηρίξει κατά συνείδηση, σοβαρές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, όπως ήταν το Σύμφωνο Συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια. Που στόχευαν πραγματικά, στην προάσπιση ατομικών δικαιωμάτων. Όχι όμως από προσωπικά βιώματα κύριε υπουργέ. Αλλά από το ήθος που διδάσκει η ιστορία μας, να μην μιλάμε ποτέ προσωπικά, μόνο πολιτικά, και φυσικά από τις αρχές που επιβάλλει η πίστη μας σε μια σύγχρονη, φιλελεύθερη, δημοκρατική κοινωνία. Η πεποίθηση μας είναι ότι είμαστε εδώ, για να προχωράμε μαζί, συνθέτοντας για ένα τόσο σπουδαίο θέμα όσο αυτό του νομοσχεδίου. Γι΄αυτό και οι τροπολογίες που καταθέσαμε από κοινού με την κ. Γιαννάκου, αποσκοπούν στη διόρθωση μιας λογικής που εσφαλμένα αποτυπώθηκε στο νομοσχέδιο».
Οι φράσεις αυτές της Ολγας Κεφαλογιάννη θα έπρεπε να είναι αυτονόητες. Επειδή όμως ΔΕΝ είναι, είναι ιστορικές! Μπορεί κάποιος να αντικαταστήσει την ονομασία “Νέα Δημοκρατία” και να την αντικαταστήσει με οποιοδήποτε άλλο δημοκρατικό κόμμα. Και πάλι θα έχει το ίδιο βάρος και την ίδια σημασία.
“Αν νομίζετε ότι όλοι εμείς κάνουμε αντιπολίτευση και εξυπηρετούμε μικροκομματικά συμφέροντα δεν απορείτε που έκαναν αντίστοιχες επισημάνσεις όλοι οι επιστημονικοί φορείς;“ τόνισε στη δική της τοποθέτηση η Μαριέττα Γιαννάκου και καταληκτικά είπε ότι το νομοσχέδιο “θα δημιουργήσει περισσότερες προσφυγές και εντάσεις”. Τόνισε κλείνοντας την ομιλία της πως “εγώ δεν μπορώ να το ψηφίσω”.
Δύο Γενναίες Γυναίκες. Δύο πολιτικοί που αποκαθιστούν την αναξιόπιστη πολιτική. Δύο υποδείγματα ήθους, έστω και μειοψηφικού.
Respect!
Ο νόμος θα περάσει και το πιο πιθανό είναι μία επόμενη κυβέρνηση να τον καταργήσει. Αν κάτι θα μείνει είναι η στάση πολιτικών όπως η Μαριέττα Γιαννάκου και η Ολγα Κεφαλογιάννη. Στάση που διδάσκει σε όσους το έχουν ξεχάσει, πως τα μέλη του κοινοβουλίου εκπροσωπούν την κοινωνία που τους εξέλεξε και κανέναν άλλο!