ΝΙΚΟΛ ΛΕΙΒΑΔΑΡΗ Το καλοκαίρι του 2019, όταν η ΝΔ κάλπαζε προς την εξουσία, ο Αντώνης Σαμαράς έδινε ηχηρό παρών στην προεκλογική συγκέντρωση του Αδωνι Γεωργιάδη και ζητούσε από τους ψηφοφόρους του βόρειου τομέα να τον βγάλουν πρώτο σε σταυρούς. «Ο Αδωνις αξίζει», τους έλεγε τότε, «είναι ο μικρός μου αδελφός, είναι παλικάρι και στα δύσκολα στάθηκε μπροστά».
Δυό χρόνια μετά, το «παλικάρι» ανακάλυψε τον κρυφό πατριωτισμό της συμφωνίας των Πρεσπών και την πολιτική πρωτοπορία του Νίκου Καρανίκα. Χαιρέτισε από το βήμα της Βουλής το project της φαρμακευτικής κάνναβης, κατέθεσε δημόσιο mea culpa για τον νεοδημοκρατικό ανένδοτο κατά της… φούντας, και πήρε τηλέφωνο τον Νίκο Καρανίκα για να του ζητήσει και προσωπική συγγνώμη.
Προηγουμένως, είχε προλάβει να αποκηρύξει – με τρία χρόνια καθυστέρηση – και τον έτερο, μεγάλο ανένδοτο: το ισόβιο έπος των μακεδονομάχων κατά των Πρεσπών: «Οποιος αμφισβητήσει», είπε, «τη συμφωνία των Πρεσπών αμέσως μετά την κύρωσή της από το ελληνικό Κοινοβούλιο, δωρίζει το όνομα Μακεδονία, σκέτο, στα Σκόπια».
Τίποτα εκ των δύο δεν ενθουσίασε τον πρώην πρωθυπουργό. Οι συνομιλητές του Αντώνη Σαμαρά λένε ότι είναι κάτι περισσότερο από «έξαλλος» όταν μιλά για τον μικρό, πολιτικό του «αδελφό». Στην υπόθεση Καρανίκα φέρεται να του καταλόγισε περίπου πολιτικό… ακαταλόγιστο, με όχι ιδιαίτερα ευγενή γλώσσα.
Εκεί όμως που εξερράγη ήταν στο θέμα της Βόρειας Μακεδονίας. Όχι μόνον γιατί η αποκήρυξη της συμφωνίας των Πρεσπών είναι για εκείνον ταυτοτικό πολιτικό ζήτημα. Αλλά και διότι, , όπως λένε οι ίδιες πηγές, θεωρεί ότι ο υπουργός Ανάπτυξης διέθεσε εαυτόν ως «κομιστή μηνύματος» προς τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά.
Εν ολίγοις, ο Αντώνης Σαμαράς θεωρεί πως το Μαξίμου έβγαλε μπροστά τον Αδωνι για να στείλει μήνυμα στον ίδιο αλλά και σε άλλους βουλευτές της επιρροής του εν όψει της κατάθεσης – εάν και όποτε τελικά επιχειρηθεί – των εφαρμοστικών Μνημονίων με την Βόρεια Μακεδονία στην Βουλή. Ο ίδιος έχει ξεκόψει κατηγορηματικά, και φέρεται να το διαμήνυσε ξανά πολύ πρόσφατα, ότι δεν πρόκειται να προσέλθει στην Βουλή όταν γίνει η ψηφοφορία.
Προς την ίδια κατεύθυνση, δε, οδεύουν και αρκετοί βουλευτές που ανήκουν στον στενό του κύκλο και είναι αξιοσημείωτο ότι το τελευταίο διάστημα αναπτύσσουν αυξημένη κινητικότητα με χροιά εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Τελευταίο παράδειγμα ήταν ο Ανδρέας Κατσαντώνης, ο οποίος έθεσε ευθέως ζήτημα για το εργασιακό νομοσχέδιο στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, λέγοντας ότι ένα τόσο σοβαρό νομοθέτημα δεν μπορεί να προωθείται χωρίς να έχει προηγηθεί ευρεία συζήτηση και διαβούλευση.
Οι δε πληροφορίες αναφέρουν ότι τουλάχιστον πέντε με έξι βουλευτές ακόμη βρίσκονται στον στενό πυρήνα Σαμαρά και κινούνται με ανάλογες προθέσεις και με σαφή επιλογή να μην υπερψηφίσουν τα Μνημόνια με την Βόρεια Μακεδονία εάν τελικώς ο πρωθυπουργός τα φέρει στην Βουλή.
Αυτή την πολιτική «μαγιά» απειλεί, κατά την ομάδα Σαμαρά τουλάχιστον, να διαταράξει ο Αδωνις Γεωργιάδης. Είτε γιατί αγωνιά για το προσωπικό, εκλογικό του μέλλον όπως λένε παλαιοί άσπονδοι φίλοι του, λόγω του «συνωστισμού» υποψηφίων με πρωθυπουργική στήριξη στον βόρειο τομέα της Αθήνας, είτε διότι δεν συγχωρεί στον Αντώνη Σαμαρά ότι δεν προέταξε τα στήθη του για να τον στηρίξει κατά την αποψίλωσή του από αρμοδιότητες στην κυβέρνηση, είτε απλώς επειδή δεν μπορεί να υπάρξει πολιτικά χωρίς να κάνει θόρυβο – κατά προτίμηση από τα τηλεπαράθυρα.
Ο,τι απ’ όλα κι εάν ισχύει, το – γαλάζιο – πρόβλημα με τον Αδωνι είναι ότι δοκιμάζει τις ισορροπίες στο δεξιό τόξο της ΝΔ.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως εξακολουθεί να το έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο οποίος συνεχίζει να ασκεί την εξωτερική πολιτική της χώρας με βάση τις διαθέσεις και τον ψυχισμό των τόξων της ΝΔ. Είτε λόγω πολιτικής ομηρίας, είτε λόγω πολιτικής αδυναμίας…