ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ «Τρελαίνομαι όταν βλέπω ασχήμια. Παλεύω την ασχήμια, γιατί η Ελλάδα καταστρέφεται σε ταχύτερο χρόνο από ό,τι σε έναν εφιάλτη εξαιτίας της παντελούς έλλειψης αισθητικής», είχε δηλώσει ο διεθνούς φήμης σχεδιαστής μόδας Γιάννης Τσεκλένης σε συνέντευξη του το 2016 στο Βήμα.
Ο μεγάλος σχεδιαστής που έφυγε από τη ζωή το Γενάρη του 2020 δεν πρόλαβε να δει, ευτυχώς γι’ αυτόν, το αγλάισμα της αισθητικής που χτίστηκε πόντο-πόντο και νότα-νότα σε μια διετία.
Τι να πρωτοθαυμάσεις;
Τα τσιμέντα της Ακρόπολης που έχουν άρωμα από την ανοικοδόμηση της Αθήνας τη δεκαετία του 50 επί Καραμανλή;.
Τα πασχαλιάτικα κουνελοαυγά του Πατούλη τα «εμπνευσμένα» από τους αλήστου μνήμης εορταστικούς στολισμούς της εποχής των Συνταγματαρχών;
Τον Μεγάλο Περίπατο, όχι του Πέτρου της Άλκης Ζέη, αλλά του Μπακογιάννη, που έφερε το Μαϊάμι και την Πόλη των Αγγέλων στην καρδιά της ελληνικής πρωτεύουσας;
Την Ζαννή στην Ακρόπολη να άδει τον εθνικό ύμνο κάνοντας να ανατριχιάσει μέχρι και την ξενιτεμένη Καρυάτιδα ενώ η Beyonce έσκιζε τα ιμάτια της;
Η την Μόνικα, όχι την Bellucci, να τραγουδά «ευρωπαϊκά» στο Ζάππειο καταφέρνοντας να κυλήσουν δάκρυα στα μαρμάρινα μάτια του αγάλματος του Ζάππα από την κατάντια;
Δεν είναι τυχαία όλα αυτά που συμβαίνουν και παρενοχλούν την αισθητική. Το δυσμενές όμως είναι ότι αυτόν τον αντιαισθητικό συντηρητισμό και την έλλειψη φαντασίας τα εξάγουμε στο εξωτερικό.Απαξιώνουμε δυστυχώς τον πολιτισμό και την τέχνη μέσα από εικόνες και πράξεις που δεν συνάδουν με το μακρινό μεν, αλλά παρελθόν μας δε. Η απώλεια μιας πραγματικής αστικής τάξης στην ελληνική κοινωνία και η επέλαση του απαίδευτου νεοπλουτισμού καθιέρωσε το κιτς όχι μόνο στην ατομική συναίσθηση της αισθητικής αλλά το προήγαγε σε εθνική συνείδηση.
Τα έχουμε καταφέρει πολύ καλύτερα στο κοντινό παρελθόν. Υπάρχει η μαγιά και η μαγκιά για να δημιουργήσουμε. Αρκεί οι κυβερνώντες να αφήσουν ανεμπόδιστα τους ειδικούς να το πράξουν και να μην το πράττουν αυτοί ως ειδικοί.
Η αισθητική, το καλόν ή το κάλλος αλλιώς, είναι σίγουρα υποκειμενική καθώς εισάγει τη φαντασία, το φανταστικό, στην διέγερση των αισθήσεων. Όμως δεν παύει να έχει τα όρια και τους περιορισμούς της στην κοινή λογική και αισθητική.
ΥΓ. Οι πληροφορίες πάντως ότι ο Ζάππας αναζητείται με silver alert κι ότι η Καρυάτιδα στο Βρετανικό Μουσείο ζήτησε Βρετανική υπηκοότητα δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμα.
Φωτογραφία: Η περιοχή της Ακρόπολης το 1903