Τρελαίνεται ο Έλληνας για κατινιές, κουτσομπολιό, κλειδαρότρυπα, σπέρμα και αίμα. Ότι δηλαδή δίνουν τα δελτία ειδήσεων εδώ και χρόνια και οι «ενημερωτικές», που λέει ο λόγος, ιστοσελίδες.
Αυτό πουλάει ρε αδελφέ, τι να κάνουμε, ήταν η απάντηση συναδέλφου στο ερώτημα μου γιατί τα δελτία ειδήσεων έχουν γίνει πρωινάδικα. Νούμερα και κλικ είναι ο στόχος, όχι η ενημέρωση και η αλήθεια.
Σ’ αυτό το πλαίσιο λειτουργούν και τα «ψώνια» ή αν θέλετε «όρνια» της εφήμερης διασημότητας των πέντε λεπτών που αναλογεί στον καθένα.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας ως όχημα, τα κοινωνικά δίκτυα και η έλλειψη αυτογνωσίας αν μη τι άλλο, διαμόρφωσαν αυτό που βιώνουμε σήμερα κατά κόρον. Την προσπάθεια δηλαδή της ανάδειξης του «τίποτα» σε περσόνα. Η εικονική πραγματικότητα δίνει και παίρνει, ενώ καθορίζει δυστυχώς και την αναγνωρισιμότητα, το προσδοκώμενο δηλαδή του κάθε «τίποτα».
Το έλλειμμα φωτεινών προσωπικοτήτων που μπορούν να παρέμβουν θετικά στην κοινωνική δικτύωση και η επικράτηση των φελλών, πολλαπλασιάζει την αρνητική κοινωνική διάδραση.
Δεν είναι πρωτόγνωρο αυτό. Αν εστιάσουμε στην πολιτική ζωή, θα δούμε ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους ταγούς της πολιτικής. Σχεδόν κανένας σοβαρός, δεν ασχολείται με την πολιτική. Και γιατί να ασχοληθεί όταν θα πρέπει να κυλιστεί στην λάσπη για να αποδείξει ότι δεν είναι χοίρος;
Γεμίσαμε τηλεπερσόνες, λαϊκιστές και αδιάφορους για την πραγματικότητα, καθώς σημασία έχει να επιπλέεις στην καθημερινή αρένα της δημοσιότητας ενεργοποιώντας την ανοησία της αγέλης.
Κι όσοι αντιστέκονται και καταγγέλλουν, σωστά, το κάθε «τίποτα», λειτουργούν, δυστυχώς, ως διαφημιστική προώθηση χαρίζοντας το επιδιωκόμενο στην κάθε επίδοξη περσόνα.
Αν κάτι φοβίζει αυτή τη φυλή των «τίποτα», που επισκιάζει κάθε τι θετικό, είναι το σκοτάδι της αδιαφορίας. Ζουν από το φως και πολλαπλασιάζονται. Κανένα φίλτρο και καμιά μάσκα δεν μπορεί να μας σώσει από την επέλασης τους, παρά μόνο αν τους αφήσουμε στο σκοτάδι, αδιαφορώντας για ότι λένε και πράττουν.
Η δύναμη της εικόνας είναι πάρα πολύ ισχυρή, όμως το τηλεχειριστήριο διαμορφώνει το αν θέλουμε να συνεχίσουμε να φωτίζουμε το «τίποτα» τις τρίχες και τις λατινιές. Εμείς τα βάζουμε στη ζωή μας κι ας λέμε ότι μας το επιβάλουν για να αποενοχοποιηθούμε.