ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΑΤΣΙΟΣ Στις αρχές της δεκαετίας του 90’ ένα μικρό κρατίδιο κοντά στα ελληνικά σύνορα στη συνολική γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας αποσχίστηκε από την πάλαι ποτέ Ενωμένη Γιουγκοσλαβία και αναζητούσε την νέα του ταυτότητα και φυσικά το όνομα του.
Μετά από την ένταση που υπήρξε στην Ευρώπη και φυσικά στο εσωτερικό της χώρας μας, 29 χρόνια ακριβώς πριν στη διάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης ο Πορτογάλος Υπουργός Πινέιρο παρουσίασε στην ελληνική πλευρά και συγκεκριμένα στον Έλληνα ομότιμο του Αντώνη Σαμαρά το πακέτο της λύσης του Μακεδονικού.
Τα προτεινόμενα ονόματα που δόθηκαν μέσω του πακέτου Πινέιρο στην χώρα μας για να ονομαστεί το γειτονικό μας κράτος ήταν Δημοκρατία των Σκοπίων, Άνω Μακεδονία ή Κάτω Μακεδονία και φυσικά σε συνδυασμό με απαλοιφή κάθε αλυτρωτισμού και κάθε διεκδίκησης από την πλευρά των Σκοπιανών.
Τότε ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και μέρος της Κυβέρνησης του θέλησαν να προχωρήσουν στη λύση του προβλήματος πριν καν προκύψει, αλλά η ευαισθησία της κοινής γνώμης για το όνομα και η έντονη διαφωνία του Υπουργού Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, της πλειοψηφίας της αντιπολίτευσης και του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τελικά όπως θυμούνται και οι παλαιότεροι το πακέτο Πινέιρο που ήταν ιδιαίτερα θετικό για τη χώρα μας όχι απλά δεν προχώρησε, αλλά και ήταν και το πρώτο μεγάλο βήμα για την πτώση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη από την εξουσία.
Τα χρόνια περνούσαν, οι Κυβερνήσεις άλλαζαν έχοντας οι περισσότερες εξ’ αυτών την ίδια κοινή στάση για το Μακεδονικό με σύνθετη ονομασία και erga omnes, όμως παρότι δόθηκαν ευκαιρία σε αυτό το ταξίδι της πολιτικής στο χρόνο δεν βρέθηκε ποτέ η λύση γιατί ίσως καμία από τις δύο χώρες δεν θέλησε να “σπάσει αβγά” ή καλύτερα να αναλάβει το κόστος μίας δίκαιης συμφωνίας.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο 2018 όπου παράλληλα με την έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια μετά από 8 ολόκληρα χρόνια η Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα βρήκε την ευκαιρία, αφού από την πλευρά της ΠΓΔΜ υπήρξε μία προοδευτική Κυβέρνηση αυτή του Ζόραν Ζάεφ, ώστε να λύσει το θέμα μία και καλή και μάλιστα με αρκετά θετικά και για την Ελλάδα, αλλά και για τους γείτονες μας.
Όπως θυμούνται όλοι τα πρόσφατα γεγονότα και σε αυτή τη Κυβέρνηση υπήρξε μεγάλη ένταση κυρίως από τους ΑΝΕΛ οι οποίοι ουσιαστικά διασπάστηκαν, ενώ για μία ακόμα φορά οι πολίτες διαφώνησαν με το όνομα Βόρεια Μακεδονία και φυσικά σύσσωμη η αντιπολίτευση στρατεύθηκε με το όχι στη Συμφωνία των Πρεσπών της οποίας αρχιτέκτονας ήταν ο Νίκος Κοτζιάς.
Όπως και το πακέτο Πινέιρο έτσι και η Συμφωνία των Πρεσπών αποτέλεσαν δύο δίκαιες και σωστές λύσεις για τη χώρα μας ασχέτως αν τελικά έπρεπε να συμπληρωθούν 29 χρόνια για να κλείσει αυτή η “πληγή” των δύο χώρων και φυσικά να υπάρξει και μία καλή εικόνα συνεννόησης προς το εξωτερικό.
Το μόνο σίγουρο είναι πως σήμερα εν έτη 2021 ακόμα και οι πιο σκληροί επικριτές του παρόντος ή του παρελθόντος απέναντι στη λύση του Μακεδονικού κατάλαβαν το λάθος τους απέναντι στις δύο προτάσεις του 1992 και του 2018.
Άλλωστε ποτέ δεν είναι αργά για να αντιληφθεί κάποιος το λάθος του και αυτό το έχουν κατανοήσει περισσότερο όσοι “πάτησαν” πάνω σε “εθνικιστικές” κορώνες και τότε και τώρα για λίγες εκατοντάδες ψήφους…