Newsroom Team Η υπόσχεση των γραφείων διανομής ότι θα ρίξουν το καλοκαίρι στη μάχη των εισιτηρίων πάνω από 180 ταινίες, φαίνεται ότι έχει αρχίσει να μπαίνει σε εφαρμογή. Έτσι από το βράδυ, οι φίλοι του σινεμά θα έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε 11 ταινίες, έξι πρεμιέρες και πέντε επανεκδόσεις.
Ξεχωρίζουν η διαφορετική κωμωδία με την “Κρουέλα” και το κοινωνικό ρεαλιστικό δράμα “Ανάμεσά μας”, ενώ ενδιαφέρον έχουν και οι δύο ελληνικές πρεμιέρες “Μήλα” και “Ράφτης”. Από τις επανεκδόσεις αναμένεται να τραβήξουν την προσοχή του κοινού το κλασικό “Η Ωραία της Ημέρας” και το εμβληματικό φιλμ της νούβελ βαγκ “Ζούσε τη Ζωή της”.
Κρουέλα (Cruella) Κωμωδία εγκλήματος, αμερικάνικης παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Κρεγκ Γκιλέσπι, με τους Έμα Στόουν, Έμα Τόμσον, Τζόελ Φράι, Μαρκ Στρονγκ, Πολ Γουόλτερ Χάουζερ, Έμιλι Μπίτσαμ κ.ά.
Σκοτεινό φιλμ, πολύ μακριά από τις ταινίες για όλη την οικογένεια, με μία από τις διασημότερες κακές της Disney, μία θετική έκπληξη που στηρίζεται στις ερμηνείες των oσκαρικών Έμα Στόουν και Έμα Τόμσον. Πρόκειται για την γνήσια ιστορία της Κρουέλα ντε Βίλ και αφορά τη μεταμόρφωση ενός ταλαντούχου κοριτσιού, “κολλημένης” με τη ραπτική, σε μια μοχθηρή προσωπικότητα, όπως τη γνωρίσαμε στα “101 Σκυλιά της Δαλματίας” το 1961 και τις συνέχειες που ακολούθησαν.
Ο σκηνοθέτης Κρεγκ Γκιλέσπι (“Εγώ η Τόνια”) ανοίγει την ιστορία του σε γκόθικ σκηνικό, αλλά πολύ γρήγορα μας ταξιδεύει στην ξέφρενη εποχή της δεκαετίας του ’70 στο Λονδίνο και την έκρηξη του πανκ, του Ντέιβιντ Μπόουι και των άλλων ποπ σταρ, με τη μουσική της περιόδου εκείνης να συνδυάζεται άψογα με την εικόνα. Η ιστορία της μικρής Εστέλα, που γίνεται η περίφημη Κρουέλα, όταν ενηλικιώνεται, αφού θα περάσει τη νεανική της ηλικία δίπλα σε δυο κλεφτάκους, με μεταπτυχιακό στη μεγάλη σχολή της Νάπολης, θα βρεθεί δίπλα στην υπεροπτική μισάνθρωπο βαρόνη βον Χέλμαν, αναπτύσσοντας περισσότερο την τέχνη τής ραπτικής, αλλά ταυτόχρονα θα αποκτήσει πολλά απ’ τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα της.
Η κουβέντα της βαρόνης «έχετε το ταλέντο, το μεγάλο ερώτημα είναι αν έχετε και το ένστικτο του δολοφόνου» συμπυκνώνει το πνεύμα της ιστορίας, που χωρίς διδακτισμούς αναδεικνύει την κυριαρχία των μισάνθρωπων στον κόσμο της μόδας, της υψηλής κοινωνίας. Ένα ψυχογράφημα των δυο γυναικών πολύ μελετημένο, που οδηγεί στην τελική σύγκρουση και στην επικράτηση του νέου αίματος. Το καλογραμμένο σενάριο, ωστόσο, ορισμένες φορές δείχνει άτολμο να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα, να αναδείξει τα μελανά σημεία μιας εποχής, που μας κατατρέχουν μέχρι και σήμερα.
Ένα ξεχωριστό πρίκουελ, ένα εντυπωσιακό αισθητικά φιλμ, με τα κοστούμια, τα σκηνικά, τους φωτισμούς, να δίνουν χρώμα ακόμη και στο Λονδίνο, τον Γκιλέσπι να βάζει “φωτιά στα τόπια”, με τον καταιγιστικό ρυθμό και τις εμπνεύσεις του. Και ταυτόχρονα να δίνει τον χώρο στην υποκριτική και όχι μόνο μονομαχία μεταξύ των Έμα Τόμσον-Έμα Στόουν, με κερδισμένο το κοινό και κυρίως το ενήλικο, που πραγματικά θα το διασκεδάσει.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Κρουέλα, η οποία ζει στο Λονδίνο το 1970 την περίοδο της επανάστασης της Punk Rock, είναι μία ταλαντούχα νέα που ονομάζεται Estrella, ένα έξυπνο και δημιουργικό κορίτσι αποφασισμένο να γίνει διάσημο με τα σχέδιά της. Κάνει παρέα με δύο νεαρούς κλέφτες που εκτιμούν την όρεξή της για αταξίες. Μια μέρα, η αισθητική της Estrella για τη μόδα γίνεται αντιληπτή από τη Βαρόνη von Helman, μία γυναίκα-θρύλο της μόδας – καταστροφικά κομψή και τρομακτικά υπεροπτική. Η σχέση τους έχει ως αποτέλεσμα μία σειρά γεγονότων που θα οδηγήσουν την Estrella στο να “αγκαλιάσει” την σατανική πλευρά του χαρακτήρα της και να μεταμορφωθεί στη σκληρή, αδίστακτη και εκδικητική Cruella.
Ανάμεσά Μας (Young Ahmed) Κοινωνικό δράμα, γαλλικής και βελγικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Λικ Νταρντέν και Ζαν-Πιερ Νταρντέν, με τους Ιντίρ Μπεν Αντί, Ολιβιέ Μπονόντ, Μιριέμ Ακχεντιού κ.ά.
Οι αδελφοί Νταρντέν πιστοί στο σινεμά που εκπροσωπούν, αυτό της κοινωνικής αφύπνισης, των διεισδυτικών πολιτικών μηνυμάτων, της υπενθύμισης προς όλους μας για το βασανισμένο κομμάτι της ανθρωπότητας, εδώ θα καταπιαστούν με ακόμη ένα βασανισμένο παιδί, όπως στη “Ροζέτα” ή το “Παιδί με το Ποδήλατο” κ.λπ.
Με τη λιτή κινηματογραφική αφήγηση που τους καθορίζει, δίχως μεγαλοστομίες ή διδακτισμούς και περιττές αναλύσεις, οι Νταρντέν, με την κάμερα στο χέρι, όπως συνηθίζουν, καταγράφουν την πορεία του κεντρικού τους ήρωα, του Αχμέντ, ενός εσωστρεφούς, ατσούμπαλου παιδιού που πέφτει θύμα ενός φονταμενταλιστή ιμάμη, φανατίζεται και γίνεται όργανό του.
Μια ταινία πρόωρης ενηλικίωσης, που αποφεύγει τις δραματικές εξάρσεις, αλλά μεθοδικά χτίζει την πλοκή και την υπόγεια έντασή της, πάνω στη ψυχολογία του παιδιού, σε έναν κόσμο που δύσκολα μπορεί να κατανοήσει- έναν κόσμο που δύσκολα πλέον μπορούμε να κατανοήσουμε.
Ωστόσο, η ταινία δεν έχει την ίδια αποτελεσματικότητα με προηγούμενες δημιουργίες τους. Τι δεν έχει πάει καλά; Μήπως γιατί οι Νταρντέν, που διαθέτουν, ομολογουμένως, βαθιά πολιτική σκέψη, φωτίζουν τη μια πλευρά του προβλήματος και όχι και τις δύο; Ποια είναι η ευθύνη του λεγόμενου “πολιτισμένου” κόσμου για τον φανατισμό, την έκρηξη οργής, των καταπιεσμένων λαών;
Ο 14χρονος Ιντίρ Μπεν Αντί είναι εντυπωσιακός, με την ωριμότητα που προσεγγίζει τον ρόλο του, βοήθησε τα μέγιστα και στο βραβείο σκηνοθεσίας που πήραν οι Νταρντέν στις Κάννες.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… O 13χρονος Αχμέντ ξαφνικά δεν μοιάζει να συμπεριφέρεται σαν τα άλλα παιδιά της ηλικίας του στη μικρή βελγική πόλη όπου ζει. Η απότομη στροφή του προς τη θρησκεία και τη φανατισμένη ιδεολογία του ιμάμη του, τον απομακρύνει από την οικογένειά του, τους φίλους του, ολόκληρο τον κοινωνικό του κύκλο. Όταν δεν περνά τον καιρό του σε προσευχές και θρησκευτικές τελετές, παρακολουθεί βίντεο που σχετίζονται με τη τζιχάντ, ειδικά αφότου ο ξάδελφός του αποφασίζει να πάρει αυτόν τον μαρτυρικό δρόμο. Όταν ο ιμάμης του κατηγορεί τη δασκάλα του για αποστασία, ο Αχμέντ μπαίνει σε μια επικίνδυνη τροχιά που οδηγεί στη βία…
Μήλα Ελληνική δραματική ταινία, ελληνικής, πολωνικής και σλοβενικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Χρήστου Νίκου, με τους Άρη Σερβετάλη, Σοφία Γεωργοβασίλη, Άννα Καλαϊτζίδου, Αργύρη Μπακιρτζή κ.ά.
Στο πολυβραβευμένο ντεμπούτο του, ο Χρήστος Νίκου, είναι φανερό ότι απευθύνεται κυρίως στο ευρύτερο διεθνές κοινό και όχι στο ελληνικό. Ίσως γι’ αυτό και η ανάμιξη τής χολιγουντιανής σταρ Κέιτ Μπλάνσετ στην παραγωγή και φυσικά η προώθηση της ταινίας ως επίσημη υποβολή της Ελλάδας για το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας.
Πρωτότυπη καλή αρχική ιδέα, με τον ήρωα της ταινίας να χάνει τη μνήμη του από μία επιδημία που εξαπλώνεται και οι γιατροί να κάνουν πειράματα πάνω του, προσπαθώντας να του δώσουν μια νέα ταυτότητα.
Μια διακριτική σάτιρα, χωρίς, ωστόσο, ιδιαίτερες κωμικές στιγμές, για την αποξένωση, την αλλοτρίωση των ανθρώπων, την επιρροή της τεχνολογίας που πλέον κλέβει τις μνήμες, την ταυτότητα, τα συναισθήματα.
Ο Νίκου επιλέγει να κινηματογραφεί με ψυχρό, γκρίζο φωτισμό, αναδεικνύοντας το νοσοκομειακό περιβάλλον της ταινίας του, αλλά κι ενός κόσμου που πλέον είναι έτοιμος να περάσει απέναντι και να δεχθεί δίχως ενστάσεις τη “νέα ταυτότητα”, όπως λέγεται και το επιστημονικό πρόγραμμα που ακολουθεί ο ήρωας.
Εντέλει, έχουμε μία δυνατή ιδέα, που μπορεί να μην υλοποιείται πλήρως, φορτώνοντας με πλήθος υπαρξιακών ζητημάτων το σενάριο. Οι σιωπές και τα μακρά πλάνα να ξεκουρδίζουν το ρυθμό της ταινίας, αλλά σίγουρα έχουμε ένα άκρως ενδιαφέρον αποτέλεσμα, που θα προκαλέσει συζητήσεις και διαμάχες ανάμεσα στις παρέες των θεατών. Κι αυτό από μόνο του είναι μία επιτυχία.
Ο Νίκος Σερβετάλης, εγκρατής, δωρικός, παίρνει πάνω του την ταινία και προσφέρει τα μέγιστα στον πολλά υποσχόμενο σκηνοθέτη.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Μια αναπάντεχη επιδημία που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Άρη, ένα άντρα γύρω στα 40, να ακολουθεί ένα ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης, το οποίο περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Άρης βγάζει μια φωτογραφία πολαρόιντ ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις, θα συναντήσει την Άννα -μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα.
Ο Ράφτης Ρομαντικό δράμα, ελληνικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Σόνιας Λίζας Κέντερμαν, με τους Δημήτρη Ήμελλο, Ταμίλλα Κουλίεβα, Θανάση Παπαγεωργίου, Στάθη Σταμουλακάτο, Δάφνη Μιχοπούλου κ.ά.
Αν μη τι άλλο, καλόκαρδο, τρυφερό και ευγενών προθέσεων φιλμ, από την Σόνια Λίζα Κέντερμαν, που υπογράφει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της.
Η Κέντερμαν, με τη βοήθεια τής προσεγμένης παραγωγής (καλοφωτισμένα πλάνα, ικανό ρεπεράζ, συμπαθητικές ερμηνείες) μας προσφέρει μια ευχάριστη ταινία, με τη ρομαντική προσέγγιση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά χωρίς τον δυναμισμό και τον απαραίτητο ρυθμό που θα κρατήσουν τον θεατή, λίγο περισσότερο από την έξοδό του από τον χώρο προβολής. Στα μείον και οι σεναριακές αδυναμίες και η πρόχειρη ανάπτυξη των χαρακτήρων, που κρύβουν, ωστόσο, κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις σε δυο τρεις δεύτερους ρόλους.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Μια αργοπορημένη ενηλικίωση ενός εκκεντρικού και λίγο αλαφροΐσκιωτου Ράφτη που ζει απομονωμένος στο μικρόκοσμο του οικογενειακού ραφτάδικου. Στα πρόθυρα να τα χάσει όλα, παίρνει επιτέλους φόρα: με ένα χειροποίητο ραφτάδικο σε ρόδες, επανεφεύρει τη ζωή και την τέχνη του. Αλλάζει τις νύφες στα Καμίνια και ερωτεύεται για πρώτη φορά στα 50.
Ένα Ησυχο Μέρος 2 (A Quiet Place Part II) Ταινία τρόμου, αμερικάνικης παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Τζον Κρασίνσκι, με τους Έμιλι Μπλαντ, Κίλιαν Μέρφι, Μίλισεντ Σίμοντς, Νόα Τζουπ, Ντζιμόν κ.ά.
Το σίκουελ της εισπρακτικής επιτυχία της ταινίας τρόμου “Ένα Ήσυχο Μέρος”, που γυρίστηκε σε χρόνο ρεκόρ από τον Τζον Κραζίνσκι. Έτσι, οι παραγωγοί της πρώτης ταινίας, που έφερε στα ταμεία τους πάνω από 340 εκατομμύρια δολάρια, με προϋπολογισμό μόλις 17, δίχως να αφήσουν να κρυώσει η πρώτη επιτυχία τους, επαναφέρουν τους φαν του είδους στον κόσμο τής σιωπής και των τεράτων, τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσει η Έμιλι Μπλαντ και η παρέα της.
Η ταινία διαθέτει επαρκή τρόμο, αλλά μοιάζει εμφανώς με αρπαχτή, δίχως κάτι καινούργιο, ακολουθώντας τη συνταγή της επιτυχίας, αλλά όχι και το πνεύμα, τη φαντασία και το κέφι του πρωτότυπου.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ακολουθώντας τα θανατηφόρα γεγονότα στο σπίτι, η οικογένεια των Αμποτ πρέπει τώρα να αντιμετωπίσει τους κινδύνους του έξω κόσμου, καθώς συνεχίζουν τον αγώνα για επιβίωση σιωπηλοί. Αναγκασμένοι να κινούνται προς το άγνωστο, γρήγορα συνειδητοποιούν ότι τα πλάσματα που κυνηγούν βασισμένα στον ήχο δεν αποτελούν τη μοναδική απειλή που καρτερεί πίσω από το μονοπάτι της άμμου.
Οι Κρουντς 2: Νέα Εποχή (The Croods: A New Age) Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, αμερικανικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Τζόελ Κρόφορντ.
Η προϊστορική οικογένεια των Κρουντς επιστρέφει με νέες περιπέτειες, έπειτα από 8 χρόνια από την αρχική τους επιτυχία. Ωραία έντονα χρώματα, αστείες φατσούλες, έξυπνες ατάκες, θετικά μηνύματα, σε ένα χαριτωμένο animation, που υμνεί την ενότητα της οικογένειας.
Με τις φωνές των Νίκολας Κέιτς, Έμα Στόουν, Ράιαν Ρέινολντς και Κάθριν Κίνερ, ενώ στην μεταγλωττισμένη προβολή της, με τις φωνές των Κώστα Κόκλα, Νίκου Κουρή κ.ά.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Οι Κρουντς έχουν επιβιώσει από αρκετούς κινδύνους και καταστροφές. Όμως τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν την μεγαλύτερη πρόκληση από όλες: μια… αντίπαλη οικογένεια. Τόσο διαφορετική αλλά και τόσο ίδια.
Η Ωραία της Ημέρας (Belle de Jour) Ο Λουίς Μπουνιουέλ, στην ωριμότερη εποχή της σταδιοδρομίας του, μας δίνει το 1967 μία στιλάτη, σαρκαστική σάτιρα, κατασπαράζοντας την αστική υποκρισία. Ένα φιλμ πρόκληση που του έδωσε και το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Ένας κλασικός αριστουργηματικός Μπουνιουέλ, πάντα αντικομφορμιστικός, οξύς και ανατρεπτικός, αφηγείται την ιστορία μιας ευκατάστατης όμορφης, αλλά ψυχρής, γυναίκας που το βράδυ μετατρέπεται σε πόρνη πολυτελείας, για να ζήσει τις σεξουαλικές της φαντασιώσεις. Σκανδαλώδης στην εποχή της, με τις απολαυστικές σκηνές ενός σκοτεινού και συνάμα διασκεδαστικού ερωτισμού, αποτελεί μια ταινία σύμβολο, για τον παγκόσμιο κινηματογράφο. Με την Κατρίν Ντενέβ και τους Μισέλ Πικολί και Πιέρ Κλεμεντί.
Ζούσε τη Ζωή της (Vivre sa Vie) Μία από τις σπουδαιότερες ταινίες της νουβέλ βαγκ, που γύρισε ο Ζακ Λικ Γκοντάρ το 1962, αναδεικνύοντας τη μούσα του Άννα Καρίνα ως έμβλημα μιας εποχής και μπάζοντας τους σινεφίλ στο δικό του κινηματογραφικό σύμπαν. Το θέμα της προκλητικό για την εποχή, αφορά μια πωλήτρια σε κατάστημα δίσκων στο Παρίσι, που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, εγκαταλείπει τον σύντροφό της και ψάχνει την ψευδαίσθηση της ελευθερίας ως πόρνη στα πεζοδρόμια της μεγαλούπολης. Η ταινία αποτελείται από 12 αποσπασματικές ενότητες με μεσότιτλους, οι οποίες μοιάζουν με στατικές εικόνες, οι ηθοποιοί μπαίνουν και βγαίνουν ελεύθερα στο κάδρο αυτοσχεδιάζοντας, συνδυάζοντας το ντοκιμαντέρ με τη μυθοπλασία και μέσα από το δράμα τής ηρωίδας ο Γκοντάρ αναπτύσσει τον έντονο κοινωνικό και φιλοσοφικό προβληματισμό του.
Τριπλός Γουόνγκ Καρ Γουάι Σε επανέκδοση τρεις ταινίες του στυλίστα σκηνοθέτη από το Χονγκ Κονγκ, που τη δεκαετία του ’90 ξάφνιασε τους απανταχού σινεφίλ με τις φρέσκες ιδέες του, το διεισδυτικό βλέμμα του. Πρόκειται για την ερωτική κωμωδία “Chungking Express” (1994) που τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο, το δράμα εγκλήματος “Έκπτωτοι Άγγελοι” (1995), που άφησε ανάμικτες εντυπώσεις, παρά τη δυναμική σκηνοθεσία του και το δραματικό “Ευτυχισμένοι Μαζί” (1997) που κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών. Οι ταινίες προβάλλονται σε αποκατεστημένες κόπιες 4Κ, τις οποίες, μάλιστα, έχει επιμεληθεί ο ίδιος ο Καρ Γουάι.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ