Ένας κύκλος φαίνεται προς το παρόν να κλείνει στο Ισραήλ, με τον Μπίμπι (Benjamin Netanyahu), να χάνει μετά από 12 χρόνια, συνεχούς παρουσίας στον πρωθυπουργικό θώκο, την εξουσία.
Ο μακροβιότερος Πρωθυπουργός του Ισραήλ, αποχωρεί κλείνοντας μια θητεία που πέρασε από σαράντα κύματα και έξι εκλογικές αναμετρήσεις.
Όπου κλείνει ένας κύκλος ανοίγει ένας άλλος και όπως όλα δείχνουν θα αλλάξει τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή και ενδεχομένως τις στενές σχέσεις που έχουν δημιουργηθεί με την τριμερή συνεργασία Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου.
Σύμφωνα με τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, στις 23:35, εικοσιπέντε λεπτά πριν λήξει η προθεσμία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, ο ηγέτης του κεντρώου Yesh Atid, Yair Lapid συναντήθηκε με τον Ισραηλινό Πρόεδρο Reuven Rivlin και τον διαβεβαίωσε ότι έχει την δεδηλωμένη.
«Δεσμεύομαι προς εσάς, κύριε Πρόεδρε, ότι αυτή η κυβέρνηση θα εργαστεί για να εξυπηρετήσει όλους τους πολίτες του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν είναι μέλη της, θα σεβαστεί αυτούς που αντιτίθενται σε αυτό και θα κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να ενώσει όλα τα μέρη της Ισραηλινής κοινωνίας», είπε στο Rivlin o Lapid.
Νωρίτερα ο πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος Yamina, Naftali Bennett, ο Lapid και ο ηγέτης του αραβικού κόμματος Ra’am (Ενωμένη Αραβική Λίστα), Mansour Abbas υπέγραψαν συμφωνία σε συνάντηση στο ξενοδοχείο Kfar Hamaccabiah, το βράδυ της Τετάρτης, την πρώτη συμφωνία συνασπισμού που υπογράφηκε ποτέ από ένα αραβικό κόμμα. Στο συνασπισμό συμμετέχουν τα οχτώ από τα δεκατρία κόμματα της Κνεσέτ.
Η αλλαγή σελίδας στην πολιτική σκηνή του Ισραήλ και η συμμετοχή ενός αραβικού κόμματος στην διακυβέρνηση, αναπόφευκτα θα προκαλέσει αλλαγές όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά και στις διμερείς σχέσεις με χώρες που ο Benjamin Netanyahu είχε παγώσει.
Δεν είναι κρυφό ότι ο πρώην πλέον Ισραηλινός Πρωθυπουργός δεν θεωρούσε την Τουρκία ως φίλη χώρα. Η δε σχέση του με τον Τούρκο Πρόεδρο ήταν σχεδόν μηδαμινή.
Η είσοδος ενός αραβικού κόμματος στην κυβέρνηση, αλλά και η πιο ήπια στάση των υπόλοιπων ισραηλινών κομμάτων προς την Τουρκία, μοιάζει να ανοίγει διάπλατα το παράθυρο ευκαιρίας για την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων, κάτι που θα έχει αντίκτυπο και στις σχέσεις της Ιερουσαλήμ με την Αθήνα και την Λευκωσία.
Το τοπίο που διαμορφώνεται είναι ακόμα θολό σ’ ότι αφορά το Ισραήλ, όμως τα σημάδια δεν μοιάζουν να είναι ευοίωνα, καθώς διαμορφώνεται και μια νέα σχέση μεταξύ της Τουρκίας και της Αιγύπτου, σε μια προσπάθεια να εξομαλυνθούν οι σχέσεις τους.