Η όμορφη Αστυπάλαια κυριάρχησε στην ειδησεογραφία- όχι για πανέμορφη παραλία Βάτσες ούτε για το καφενείο του Μουγγού, ίσως ένα από τα γραφικότερα της Ελλάδας. Κυριάρχησε λόγω του φιλόδοξου προγράμματος της Κυβέρνησης για ένα «καθαρότερο και πιο πράσινο μέλλον». Παράλληλα χθες, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατέθεσε τις δικές του θέσεις για την πράσινη μετάβαση.
Υπάρχουν ορισμένα θέματα τα οποία τα προγράμματα τους είτε δεν άγγιξαν είτε δεν έδωσαν τις απαραίτητες λεπτομέρειες στον πολίτη ώστε να μπορέσει να τα κρίνει.
Το πρώτο είναι τα πράσινα, ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Τα περιπολικά στην Αστυπάλαια ειναι πραγματικά μια όμορφη πινελιά- ταιριάζει μάλιστα με το πρόγραμμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για επιδότηση ηλεκτρονικών αυτοκινήτων για τους πολίτες. Απομένουν οι λεπτομέρειες: ποτέ θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα φορτιστων σε όλη την επικράτεια της χώρας; Τι θα γίνει με τα πραγματικά άθλια ρυπογόνα περιπολικά της αστυνομίας που «εκτελούν» καθημερινά το περιβάλλον της Αθήνας; Και τι θα γίνει με τα ταξί εικοσαετίας; Θα ακολουθηθεί ένα πρόγραμμα τύπου Αμβουργου ώστε να καθαρίσει η ατμόσφαιρα; Ποια τα κίνητρα στους επαγγελματίες που θέλουν να μεταβούν στο πράσινο μέλλον αλλά αδυνατούν οικονομικά; Θα υποκύψει σε πεπερασμένες σκέψεις ότι οι επαγγελματίες των ταξί λειτουργούν ως «βαποράκια» ψήφων κάτι που προσβάλει και τους ίδιους και τους πολίτες;
Ενα δεύτερο ζήτημα είναι τι θα πράξει η Κυβερνηση με τα κτήρια που χρησιμοποιεί το κράτος. Αρκετά από αυτά περιέχουν αμίαντο (η δεν έχουν καθαριστεί επαρκώς) ενώ αλλά αποτελούν ενεργειακό παράδειγμα προς αποφυγή. Πριν λίγες εβδομάδες ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε ένα φιλόδοξο σχέδιο μετακίνησης υπηρεσιών του κράτους στις εγκαταστάσεις της παλαιας Πυρκαλ. Ομως λεπτομέρειες δεν δόθηκαν: ποιες υπηρεσίες θα μεταφερθούν, ποιος ο οδικός σχεδιασμός για την τεράστια μεταβολή του κυκλοφοριακού; Το πείραμα του μεγάλου περιπάτου θα πρέπει να μας καθοδηγεί… Και αλήθεια ποια η άποψη και που ήταν o οφειλόμενος (εκ του Συντάγματος) έλεγχος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το θέμα;
Τρίτο ζήτημα αποτελεί η ανακύκλωση των σκουπιδιών. Στην ουσία, και εάν πραγματικά θελουμε να είμαστε ειλικρινείς, υπάρχει ένας εμπαιγμός για το θέμα. Ούτε ασκείται ουσιαστική πίεση στις περιφέρειες και στους δήμους αλλά ούτε και εφαρμόζεται ένα λειτουργικό πρόγραμμα ανακύκλωσης. Ας συγκρίνουν οι αρμόδιοι πως εφαρμόζεται στην Σουηδία ή στην Γερμανία και πως οι πολίτες, όταν κινητοποιηθούν σωστά, βοηθούν στην ανακύκλωση. Τεχνογνωσία δεν έχουμε, ας μην χάνουμε όμως ευκαιρίες να την αποκτήσουμε όπως όταν παλαιότερη Κυβερνηση δεν απάντησε καν σε σχετική πρόταση.
Ουδείς φυσικά θα αμφισβητήσει τις καλές προθέσεις των κκ. Μητσοτακη και Τσίπρα- αυτό όμως που τίθεται σε ερώτημα είναι το σχέδιο τους.
Σιγουρα για τον κ. Τσίπρα τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα. Πρέπει να καταφέρει να πείσει τους πολίτες ότι έμαθε από τα λάθη του κάνοντας μια γενναία αυτοκριτική αλλά και πάλι αυτό δεν είναι αρκετό. Άλλωστε η Κυβερνηση κρατάει τα ηνία των πρωτοβουλιών. Ο κ. Μητσοτάκης ως ο απόλυτος κυρίαρχος του «παιχνιδιού» και (ίσως) ισχυρότερος άνδρας των Βαλκανίων με μηδενική αμφισβήτηση από το κόμμα του και συντριπτική αποδοχή στην κοινωνία (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) έχει την δυνατότητα να εφαρμόσει άμεσα και άνετα την πράσινη πολιτική που επιθυμεί.
Ας μην λησμονούμε ότι η πράσινη ανάπτυξη θα καταστεί πραγματικότητα μόνο όταν αυτή θα επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητα μας.