Το κόκκινο κουμπάκι στη συσκευή του τηλεφώνου δεν λέει να ανάψει. Καμιά κλήση από το εξωτερικό. Η αναμονή σκοτώνει. Σηκώνει το τηλέφωνο και πληκτρολογεί το γερμανικό νούμερο, όχι εκείνο του στρατού 2-4.
Από την άλλη πλευρά σε άψογα γερμανικά ακούγεται το «η κλήση σας προωθείται». Κλείνει το τηλέφωνο και πίνει νευρικός μια τζούρα εσπρέσο, όχι πλεμπαίο Βενεζουέλας, αλλά Βραζιλιάνικο που του έστειλε ο φίλος του Μπολσονάρο.
Είναι δύσκολο να είσαι το κέντρο του κόσμου μετά από τόσες πρωτοβουλίες που έλαβες παγκοσμίως και άλλαξαν την ροή της ιστορίας και της πολιτικής, όπως το ψηφιακό πιστοποιητικό για τον covid, την άρση των πατεντών και άλλων.
Έχεις ευθύνες ως παγκόσμιος ηγέτης, το λένε εξάλλου όλα τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης και το σημαντικότερο τ’ αγγλικά σου τα ζηλεύουν όλοι.
Πως είναι δυνατόν να τρως πόρτα για μια τριτοκοσμική χώρα όπως η Λιβύη και να μην σε καλούν στο Βερολίνο που το έχεις εσύ μόνο περπατήσει και το ξέρεις τόσο καλά;
Εσύ που έχεις τόσο καλές σχέσεις με τον Λίβυο πολέμαρχο Χαφτάρ, αλλά και τον Πρόεδρο της χώρας που απέλασες όταν ήταν Πρέσβης, Εσύ που είδες όλη την πολιτική ηγεσία όταν την επισκέφθηκες, κάνοντας χάρη στην Λιβύη κι όχι σε τίποτε φίλους επιχειρηματίες, όπως οι κακεντρεχείς διέδιδαν και να μην σε καλούν; Απαράδεκτο.
Είναι δυνατόν να μένεις εκτός και ο άλλος, εκείνος που δεν μιλάει αγγλικά σαν κι εσένα να πηγαίνει στο Παλέρμο και να στο τρίβει στη μούρη;
Αμ ο άλλος, ο «σουλτάνος» τι του βρήκαν και τον κάλεσαν πάλι; Αυτός ο απομονωμένος απ’ όλους κι απ’ όλα, που ούτε αγγλικά ξέρει, αλλά ούτε προβλέψιμος είναι, γιατί προσκλήθηκε;
Και σαν μην φτάνει αυτό θα δει και τον πλανητάρχη στο ΝΑΤΟ, ενώ αυτός θα πρέπει να περιμένει σε κανέναν διάδρομο για να τον χαιρετήσει και να φωτογραφηθεί μαζί του. Κι άντε μετά να μοιράσεις στους δημοσιογράφους τα όσα σημαντικά θα πούνε μετά το χάου αρ γιου. Συνάντηση, κανονική, μπορεί να μην γίνει, αλλά δεν χρειάζεται, σ’ αυτά τα λίγα λεπτά θα μιλήσουν τα μάτια και θα τα πουν όλα.
Δύσκολο να είσαι το κέντρο του κόσμου. Δύσκολο να είσαι ο ηγέτης που τα έχει καταφέρει τόσο καλά σε όλα, που είσαι παράδειγμα προς μίμηση σε όλο τον κόσμο, εσύ που έδιωξες τον λαϊκισμό, ανάπτυξες την χώρα βζιιιιν, έκανες το πρώτο πράσινο νησί παγκοσμίως, νίκησες τον κορωνοϊό και είσαι το Α και το Ω στη διεθνή σκηνή.
Δύσκολη εποχή για ηγέτες. Ούτε ένα ΣΚ δεν καταφέρνεις να απολαύσεις και βάζεις μεταξύ παραλίας και οικογενειακού τραπεζιού, εγκαίνια έργων που μπορεί να γίνουν κάποια στιγμή ή κι αν δεν γίνουν ποτέ, θα έχουν ξεχαστεί μέχρι τότε!!!