ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΣΕΡΕΜΕΓΚΛΗΣ Καμώνονται τους άριστους στα επικοινωνιακά, αλλά αποδεικνύονται φελλοί με πατέντα. Πουλάνε μούρη για τις γνώσεις τους στα περί αγοράς, αλλά είναι υπό του μηδενός σαν τον υδράργυρο χειμώνα στην Μόσχα.
Διαρροές, τάχαμ προβληματισμοί, ατομικές ευθύνες και κουραφέξαλα. Στο μάρκετιγκ σκράπες και στουρνάρια εκτός εάν….
Εάν λοιπόν κάνουμε μια υπόθεση εργασίας και συναντήσουμε για χάρη της μια επιχείρηση, πχ μια βιοτεχνία παπουτσιών, που παρήγαγε ως τώρα χίλια ζευγάρια την ημέρα αλλά ξαφνικά είδε την ζήτηση στα προϊόντα της αυξημένη κατά το ήμισυ των χιλίων. Χίλια πεντακόσια δηλαδή.
Τι θα πάθει ο ευτυχής επιχειρηματίας; Μπλάκ άουτ θα πάθει. Κοκομπλόκο και ντουβρουτζά που θα βλέπει το χρήμα να καταφθάνει αλλά το μεν πνεύμα πρόθυμο η δε σαρξ αδύναμος. Όπου σαρξ βάζεις τις υποδομές και τις παραγωγικές δυνατότητες του μαγαζιού. Άντε να αντέξουν δέκα με δεκαπέντε τοις εκατό παραπάνω και μετά ταβάνι. Άντε και με διπλοτριπλοβάρδιες να τσιμπήσουν και ένα φιλότιμο πέντε για να μας βρίσκεται. Το πενήντα ο δύσμοιρος δεν το βλέπει ούτε στον ύπνο του ούτε στον ξύπνιο του που να κοπανιέται κάτω νυχθημερόν. Οι υποδομές, η σαρξ που λέγαμε αδυνατεί να το σηκώσει το ρημάδι και να το εξυπηρετήσει αναλόγως.
Παίρνουμε τώρα τον δύσμοιρο και τον βάζουμε να διαχειριστεί κάτι γενικότερο πέραν ξώφτερνων και μποτακίων, τσόκαρων και πεδίλων εποχής. Να ,κάτι ας πούμε εξαιρετικά σημαντικό για την δημόσια υγεία. Εμβόλια εν προκειμένω και εν μέσω υγειονομικής κρίσης.
Έχει ανάγκη εκατό κατ’ εκτίμηση και παραγγέλνει πενήντα υπό την πίεση και των υπολοίπων καλοθελητών. Αν βεβαίως η εκτίμηση είναι σοβαρή γιατί αμφιβολίες υπάρχουν από τα πεπραγμένα και τις δημιουργικές λογιστικές, τις παγαποντιές και τα μανουβραρίσματα σε άλλες εποχές, τα εκατό καλύπτουν ένα μέρος και τα υπόλοιπα μέρη ας πάνε να κουρεύονται.
Σαν ο παπουτσής της παραπάνω υπόθεσης εργασίας να παράγγειλε πρώτες ύλες που καλύπτουν δέκα μέρες παραγωγής, αλλά δεν του φτάνουν ούτε για πέντε ζήτησης.
Τι κάνει λοιπόν τότε; Όχι ο παπουτσής, ο άλλος.. διασπείρει διογκωμένες ψευτιές και τραβηγμένες από τα μαλλιά δικαιολογίες για να καλύψει την φόλα που μάσησε. Τάχα εμείς έχουμε, εσείς δεν έρχεστε να πάρετε, η τάδε ηλικιακή ομάδα μας έγραψε στα αρχαιότερα, η δείνα επαγγελματική ομάδα αλλαξοπίστησε και δεν θέλει τσιμπήματα και τραβήγματα, φταίνε αυτοί, φταίνε κι άλλοι, φταίει και ο Χατζηπετρής και πες κι εσύ Σωτήρη, που χάθηκες και δεν ξαναματάδαμε.
Τσιμπάνε δικαιολογημένα κάτι υποψιασμένοι (;;) που έχουν τα εμβόλια στην μπούκα, πάρε νεράκι στον μύλο σου μυλωνά και κρύψε τα στραπάτσα, προτού να γίνεις ρόμπα και μάλιστα λιγδιασμένη και ξεκούμπωτη απ’ άκρου εις άκρον και που πας γυμνούλι μάνα μου, θα σε τσιμπήσουν τα αγκάθια.
Όμως ούτε το νεράκι στον μύλο του μυλωνά φτάνει να καλύψει την μαύρη τρύπα, λέγε με έλλειψη, αδυναμία παραγωγής και διάθεσης, ούτε τα τερτίπια του λογιστή με τρεις το λάδι τρεις το ξύδι, παράγουν παραπάνω ξώφτερνα, παρδόν εμβόλια. Ούτε φυσικά και ο χρόνος τραβιέται καλτσοδέτα να μακρύνει, να χωρέσουμε περισσότερα ραντεβού.
Οπότε; Οπότε καταφεύγουμε στο πανάρχαιο μάρκετινγκ που θέλει τα επί ζήτηση προϊόντα αλλά σε εμφανή ανεπάρκεια να είναι ελαφρώς ακατάλληλα για μερίδες πελατών. Πχ αν είσαι υπέρβαρος το παπουτσάκι που ζητάς σου χαλάει την γραμμή και σε δείχνει κάπως. Αν μανδάμ έχεις κουτουπιέ η γοβίτσα στον τονίζει και σου χαλάει το σεξαπίλ. Το εμβολιάκι που ζητάς κάνει θρομβώσεις και ένας προχθές πέθανε στο Νεραϊδοχώρι της κάτω Σαξονίας.
Άρα ο υπέρβαρος πάει αλλού για να μην χαλάσει η γραμμή του, η μανδάμ ψωνίζει πεδιλάκι καλοκαιρινό από τα ρετάλια που είναι σε επάρκεια και το εμβολιάκι άστο ρε δεν θα το κάνω γιατί είδες τι έπαθε ο κακομοίρης στο Νεραϊδοχώρι της κάτω Σαξονίας.!!
Μπίνγκο.. κι άλλο Νεραϊδοχώρι και Ροβανιέμι και ξέρω γω τι έγινε στην Ρώσικη την στέπα με τους διαβόλους που πάνε και μας φυτεύουν.
Μετά όμως τα ωραία χωριά και τους άμοιρους που αποδήμησαν αδίκως να και το κερασάκι στην τούρτα, εμείς έχουμε, εσείς δεν παίρνετε. Μας ζητήσατε το φέραμε αλλά εσείς αδιαφορήσατε και μας γυρίσατε την πλάτη που θέλαμε να σας σώσουμε.
– Μα κύριε σου ζήτησα ένα ζευγάρι κάζουαλ και λες δεν έχω…
– Να σου δώκω μανίτσα τρία πεδιλάκια σούπερ στην τιμή του κάζουαλ;
Πονηριά. Μαγκιά. Προσφορά και κατάρα στον λαδέμπορα, παπουτσέμπορα, ελπιδέμπορα και όλους τους νταβραντισμένους απατεώνες μαζί.
Ρε δεν σας ζήτησε κανένας μπόνους και προσφορές. Ούτε να χωρίσετε τον κόσμο σε καλούς και κακούς, εμβολιασμένους και μη. Να πείτε μια φορά αλήθεια σας ζητάμε αλλά εσείς έχετε πάρει διαζύγιο και από την αλήθεια και από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι γκομενιλίκια τραβάτε με την απάτη και την πολιτική αγυρτεία. Αλλά και σ’ αυτά μούτι τα κάνετε αφού σας παίρνουν χαμπάρι και τα μωρά στους παιδότοπους.
Μπόνους και προνόμια και κερατιλίκια, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον με μισό μάτι. Να κυκλοφορούμε άλλοι δακτυλοδεικτούμενοι κι άλλοι με την ντροπή στο βλέμμα, θες γιατί ο ένας εμβολιάστηκε ( πρόλαβε) , θες γιατί ο άλλος δεν, είτε γιατί δεν πρόλαβε, ή γιατί δεν ήθελε, ή τσίμπησε στις αηδίες που σερβίρατε για να κάνετε την βρωμοδουλειά κατά πως σας βολεύει.
Ρε δεν πάτε να κουμπώσετε καμιά δωδεκάποντη που θα δώσετε και προνόμια, σκεμπέδες, ε σκεμπέδες,λιμοτάγαρα.