ΑΝΔΡΕΑΣ ΨΥΧΑΡΗΣ Το χθεσινό άρθρο …..κόλπο μπογδανος… (διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο του “AN”) σε συνδυασμό με το σημερινό πρωτοσέλιδο της Καθημερινής για το θέμα της Βόρειας Μακεδονίας θα πρέπει να μας προβληματίσει.
Οχι τόσο για το θέμα της φανέλας (βλ.τιμας τις Πρέσπες😉 – άλλωστε το Υπουργείο Εξωτερικών έχει πολλάκις στο παρελθόν έχει αποδείξει την ικανότητα του να σβήνει φωτιές προτού καν ανάψουν. Εάν τηρούνταν η ανάλογη πρακτική και συνδυαζόταν με τις αρμόζουσες πολίτικες κινήσεις η φανέλα θα ήταν διαφορετική. Οι εθνικιστικές προκλήσεις αποτρέπονται πριν βγουν στην δημοσιότητα και μετά, αναγκαστικά, δένουν τα χέρια ορισμένων.
Ο κύριος προβληματισμός είναι τι ακριβώς επιθυμεί ο Κυριάκος Μητσοτακης– Βόρεια Μακεδονία ή Γειτονική Χώρα; Προεκλογικά επέτρεψε τις μακεδόνικες περικεφαλαίες να περιφέρονται σε πλατείες και κανάλια, ο ίδιος όμως επέδειξε την αυτονόητη σοβαρότητα δηλώνοντας ότι οι συνθήκες είναι σεβαστές και ότι το κράτος έχει συνεχεία.
Δυο χρόνια κυβερνήτης της χώρας ο κ. Μητσοτακης δεν έχει ξετυλίξει ακριβώς ποια πολίτικη θέλει να ακολουθήσει αναφορικά με την Βόρειο Μακεδονία. Η υφισταμένη επιδεικνύει μια στάση αναμονής πετώντας το μπαλάκι για αργότερα. Εχουν συσταθεί οι αρμόδιες επιτροπές που προβλέπει η συμφωνία; Πόσο έχουν προχωρήσει τα εμπορικά και εκπαιδευτικά θέματα; Το ζήτημα της φανέλας μας επιδεικνύει μια στασιμότητα η οποία άλλωστε έχει διατυπωθεί περίτρανα και με την πολύμηνη καθυστέρηση της έλευσης μνημονίων στην Βουλή.
Το “κόλπο μπογδανου” έχει δυο αναγνώσεις: είτε γίνεται μια προσπάθεια ανατροπής της Συνθήκης των Πρεσπών διότι ο Πρωθυπουργός πιστεύει πως μπορεί να πετύχει μια καλύτερη συμφωνία είτε διότι “φοβάται” την πλευρά της περικεφαλαίας που βρίσκεται στα έδρανα του κόμματος του. Εάν πιστεύει το πρώτο, έχει κάθε δικαίωμα να το δοκιμάσει υπό την προϋπόθεση ότι θα μας ενημερώσει, άλλωστε ο λαός αυτόν εμπιστεύθηκε. Εάν όμως το κάνει λόγω “φόβου” τότε σφάλει. Ο κύριος πολέμιος της Συνθήκης των Πρεσπών δεν έχει πια την δύναμη να ρίξει μια δεύτερη κυβέρνηση Μητσοτακη ενώ οι κατά δημοσιεύματα συμπολεμιστές του δεν θα τολμήσουν να παραβούν μια κομματική πειθαρχεία και να βρεθούν έκτος ψηφοδελτίων.
Επιπλέον ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να σκεφτεί που πετάει το μπαλάκι. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις αυτός είναι που θα ηγηθεί και της επομένης κυβέρνησης. Γιατί να χάνει πολύτιμο χρόνο και να μην εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι είναι ο απολυτός κυρίαρχος του παιχνιδιού αυτή την στιγμή και σε συνεργασία με τον Ζαεφ να καταστήσουν την συμφωνία λειτουργική; Τα κέρδη θα είναι πολλά τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό: θα ενισχύσει το κύρος του ως περιφερειακός ηγέτης (ιδιαίτερα μετά την αποτυχία της Λιβύης) ενώ στο εσωτερικό θα κερδίσει μια ακόμα μάχη κατά του λαϊκισμού.