Αποτροπιασμό δήλωσε μερικές στιγμές μετά την επίθεση με βιτριόλι από μέρους Ιερομόναχου προς Μητροπολίτες η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ταχύτατη αντίδραση για ένα καθόλα πρωτοφανές γεγονός. Ξεκάθαρη δήλωση ενάντια στη βία. Το έγκλημα. Με θύματα Μητροπολίτες, Αστυνομικό και Δικηγόρους.
Δεν θα αποτελούσε είδηση μια τέτοια δήλωση αποτροπιασμού υπό φυσιολογικές συνθήκες. Αν δεν ήταν ηχηρή η απουσία δηλώσεων περί βιασμών, γυναικοκτονιών, ξυλοδαρμών απλών πολιτών. Αν δεν υπήρχε σιγή για τη στοχοποίηση συγκεκριμένων “αλλοδαπών” υπηκόων για εγκλήματα που διαπράχθηκαν. Ησυχία και φωτοσύνθεση υπό το φέγγος της Σελήνης σε ντεφιλέ οίκων μόδας.
Στη δε περίπτωση του συνεδρίου Γονιμότητας και μισογυνισμού, μια απλή άρση “αιγίδας” θεωρήθηκε αρκετή για την αποφυγή των αντιδράσεων. Μιας αιγίδας η οποία δόθηκε ως προϊόν επιδαψίλευσης και όχι ως ζυγισμένη και μελετημένη στήριξη. Κοινό σημείο εδώ με τον βιτριολισμό, η πληθώρα κληρικών στο “συνέδριο”. Μόνο που εν προκειμένω, τα θύματα ήταν οι γυναίκες, όχι οι κληρικοί.
Η Δημοκρατία δεν ομιλεί με την απουσία της. Δεν είναι Διεφενμπάχια η Καλλιεπής να στέκεται αγέρωχα τοποθετημένη δίπλα σε τοίχους και φράχτες. Ήσυχη, βολική και σιωπηρή. Να ομιλεί μονάχα όταν πλήττονται “άβατα” και απλησίαστα κομμάτια του υπερβαθέος κράτους όπως η Εκκλησία και να σιγεί όταν πλήττονται φύλα, διαφορετικότητες, ομάδες που δέχονται καθημερινά ρατσισμό, βία, αδικία. Να σιγεί εκεί που θα έπρεπε να “πυροβολεί” κατά ριπάς και να ακούγεται στα πέρατα της οικουμένης. Έστω μέχρι τα περιφραγμένα σύνορά της.
Ο σιγαστήρας που έχει κουμπώσει στη Δημοκρατία μας, στην πρόεδρό της, αντανακλά την ίδια την κοινωνία που, υπερσυντηρητική και στριφνή, οδεύει με πλήρη ταχύτητα σε μια δυστοπία. Απάνθρωπη, μεροληπτική και γκλάμουρ. Πραγματικότητες από ταινίες όπως οι Αγώνες Πείνας (φωτό) φαντάζουν εγγύτερα από ποτέ.