ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Όσο γεμίζει ή αδειάζει (διαλέχτε) η κλεψύδρα του χρόνου της διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τόσο η επιστροφή σε πρακτικές του παρελθόντος, του μακρινού παρελθόντος, γίνεται κανονικότητα.
Να σου από τη μια ο χωροφύλακας που δεν ρωτά αλλά βαρά. Να από την άλλη η ημίκλειστη Βουλή, όχι γιατί η χώρα είναι στον γύψο αλλά γιατί ο κορωνοϊός έχει στήσει χορό εντός της. Εξάλλου αν δεν σωθεί το αγλάισμα της πολιτικής ζωής του τόπου τι θα σωθεί; Ας μην μιλήσουμε για διορισμούς, μετακλητών κι αμετακλήτων που ως άριστοι, όλοι τους, κοσμούν τη δημόσια ζωή.
Όμως τίποτα δεν σταματά την κυβερνητική πολιτική στην επαναφορά της ζωής μας στις εποχές που κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα, που ο κομματάρχης, ο κυβερνητικός, φρόντιζε για τις ανάγκες μας, που ο υπουργός βουλευτής της περιφέρειας φρόντιζε κατόπιν ενεργειών του να λυθούν τα προβλήματα μας.
Οι νεότεροι που έχουν μεγαλώσει χωρίς να έχουν διαβάσει ποτέ τους καθημερινή εφημερίδα, πόσο μάλλον τοπικές, δεν έχουν εικόνα από δημοσιεύματα του τύπου, «ο Σύλλογος τάδε ευχαριστεί τον υπουργό (ή βουλευτή, πολιτευτή κλπ), καθώς κατόπιν ενεργειών του έλαβε το τάδε ή το δείνα (ρουσφέτι). Η λέξη ρουσφέτι φυσικά δεν αναφερόταν πουθενά, η ουσία όμως της παρέμβασης ήταν καθαρά ρουσφετολογική.
Πολλές φορές δε οι χρηματοδοτήσεις που δίνονταν σε φορείς και ήταν τακτικές επιδοτήσεις ή χρηματοδοτήσεις, γίνονταν πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των τοπικών υπουργών, βουλευτών και πολιτευτών για το ποιος ενήργησε ώστε να πάρει το μερίδιο του λέοντος, όχι σ’ ευχαριστίες και ευχές, αλλά σε ψηφαλάκια στις επόμενες εκλογές.
Εξάλλου πολιτιστικοί, αθλητικοί και λοιποί σύλλογοι ήταν πάντα μια δεξαμενή ψήφων εύκολα προσβάσιμη αν έκανες τις σωστές κινήσεις.
Μην φανταστεί κανείς ότι έβαζαν το χέρι στην τσέπη όλοι αυτοί οι «πολιτικοί» παράγοντες για να ενισχύσουν τις δράσεις τους. Κάθε άλλο. Τον κρατικό κορβανά απομυζούσαν για ιδίων όφελος.
Σήμερα τα social media αντικατέστησαν τις εφημερίδες και κάθε παλιός ή βουλευτής πολιτευτής ποστάρει το κατόπιν ενεργειών μου, ή σε πιο sic έκδοση της συνεργασίας του τάδε για να αναδείξει το τοποσωτήριο έργο του.
Λεφτά υπάρχουν που έλεγε και ο ΓΑΠ. Τι είναι εξάλλου 350.000 ευρώ για τις κατασκηνώσεις του Παγγαίου; Ούτε το Costa Navarino να ήταν.
Γιατί τόσα είναι τα χρήματα που θα χορηγηθούν για τις κατασκηνώσεις του Δήμου Παγγαίου μετά από συνεργασία του Καβαλιώτη Υπουργού Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου και της Υφυπουργού Εργασίας Δόμνας Μιχαηλίδου.
Σίγουρα ο ΥΠΑΜ έχει γνώση από κατασκηνώσεις, τα γνωστά σκηνάκια του στρατού, και φρόντισε να βάλει το χεράκι του. Το ότι ο Δήμος Παγγαίου ανήκει στην εκλογική του περιφέρεια και ο Δήμαρχος είναι της ΝΔ δεν έχει σημασία. Ούτε το ότι με 350.000 ευρώ κάνεις παπάδες. Αυτά δεν έχουν καμιά αξία. Αξία έχει ότι επιτέλεσε το έργο του στο λαό του κατόπιν ενεργειών του.
