Newsroom Team «Τσίμπα αυτά τα ολίγα για να κάνω τη δουλειά μου». Το διαχρονικό και συνηθισμένο αλισβερίσι για να κάνεις τη δουλειά σου με το Δημόσιο. Το διαχρονικό και συνηθισμένο πάρε δώσε και με ουκ ολίγους πολιτικούς.
Και φτάσαμε στο σημείο αυτό που κατηγορείται το πολιτικό σύστημα, να το μετατρέπει σε κίνητρο, εθίζοντας τους νέους ανθρώπους στη λογική ότι αν δεν τα αρπάξουν, δεν θα πράξουν το αυτονόητο ή να πιεστούν να πάρουν μία απόφαση απέναντι στις δικές τους αρχές και σκέψεις.
Του Τέρενς Κουϊκ
Με λίγα λόγια δηλαδή, που για τους δικούς τους λόγους, ακόμα και τους αντιδραστικούς, τους συνωμοσιολογικούς, ένα ποσοστό νέων, δεν θέλει να εμβολιαστεί, το δωροδοκείς για να καμφθεί η απόφαση του. Ή από τη στιγμή που δεν έχεις πείσει τους νέους, με δική σου ευθύνη, για τα ιατρικά πλεονεκτήματα ενός εμβολιασμού απέναντι σε έναν φονιά ιό και του λες «τσιμπά μία κάρτα με 150 € και πήγαινε για διακοπές» τότε γίνεσαι ένας κυβερνήτης με διεστραμμένη νοοτροπία, δίνοντας αρρωστημένα παραδείγματα στο πώς θα πρέπει να πορεύεται και να κάνει τις όποιες δουλειές του, το αύριο της χώρας μας.
Αν δεν το έχει καταλάβει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αυτό λέγεται ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ. Το επισημαίνω μήπως είναι η πρώτη φορά που ακούει τη λέξη. Και κατά την άποψή μου, όφειλε όποιος συνεργάτης του, του πρότεινε αυτή την καταχρηστική διαδικασία, να την απορρίψει ο ίδιος.
Και επιπλέον, δεν πρόκειται με λαδώματα και τσιμπήματα να προσελκύσει το πολύ σημαντικό κομμάτι νέων ψηφοφόρων που του γύρισε την πλάτη το ´19 και ποσοστιαία αυξάνεται από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση. Απεναντίας με αυτά τα 150άρια μπορεί και να το πολλαπλασιάσει.
Η σημερινή γενιά δεν είναι σαν κι εκείνη που βίωσε καταστάσεις Κοσκωτά, Siemens, Καλτεστρούτσι, αμυντικούς εξοπλισμούς. Σίγουρα κάτι έχει ακούσει για τα πιο πρόσφατα όταν ακόμα πήγαινε σχολείο όπως τα γερμένα υποβρύχια ή τη Νοβάρτις. Απλά η σημερινή γενιά είναι πιο ανεξάρτητη, ίσως και πιο απείθαρχη, δεν είναι εύκολα εξαγοράσιμη, έως και καθόλου θα έλεγα.
Προφανώς για τους νέους ανθρώπους ένα εμβολιαστικό κίνητρο θα ήταν οτι πράγματι ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ γι αυτούς. Να σε πιστέψει. Να ξέρει οτι κυβερνητική προτεραιότητα δεν είναι να σου πετάξει τα όποια 150€ στα μούτρα για ένα τσίμπημα, αλλά η διασφάλιση δουλειάς, με ένα αξιοπρεπές μισθολόγιο.Το ενός χρόνου αφορολόγητο για μία start up προσωπική επιχείρηση/γραφείο.
Τα καλύτερα πανεπιστήμια. Φοιτητικοί ξενώνες για τη πλειοψηφία, για να μη γδέρνονται από υψηλά ενοίκια. Οτιδήποτε, εν παύσει περιπτώσει, τους πάντρευε με την σιγουριά του σήμερα και του αύριο. Και όχι 150 € για τρία ποτάκια, μισό αεροπορικό εισιτήριο. Ο νέος σήμερα δεν ξεφτιλίζεται, συγκατανεύοντας σε τέτοιου είδους αλισβερίσια.
Και καλό θα ήταν είτε η κυρία Αριστοτελία, είτε οποιοσδήποτε μιλήσει εξ ονόματος Μαξίμου, να μην πει ότι αυτό το τσίμπημα είναι ένα καλοπροαίρετο bonus. Γιατί είναι τεράστια η διαφορά του bonus για ένα θετικό επίτευγμα, με το kyriakobonus που ταυτίζεται ως κίνητρο κάμψης της βούλησης του άλλου. Στην απλή γλώσσα αυτό λέγεται δωροδοκία ή και φακελάκι.