ΝΙΚΟΛ ΛΕΙΒΑΔΑΡΗ Ο Αδωνις Γεωργιάδης ανέλαβε να βάλει τα πράγματα στην θέση τους: «Έχει έρθει η ώρα να ωριμάσουμε. Δεν υπάρχουν άλλα λεφτά», είπε στο Open. «Αν έρθει πανδημία τον χειμώνα, τελειώσαμε οικονομικά».
Και ο Ακης Σκέρτσος συμφώνησε και προσαύξησε: «Λεφτά προφανώς δεν τρέχουν από τις τσέπες μας, έχουμε δώσει 41 δισ. ευρώ το τελευταίο 14μηνο», δήλωσε χθες ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ. Για να επανέλθει σήμερα και να εισάγει νέο πανδημικο όρο και νέα διαχωριστική γραμμή: Lockdown μόνον για ανεμβολίαστους.
«Οριζόντια περιοριστικά μέτρα προφανώς δεν πρόκειται να ληφθούν ξανά», έγραψε στο Facebook: « Η οικονομία και η κοινωνία δεν πρόκειται να ξανακλείσουν για να προστατευθούν οι ανεμβολίαστοι που έχουν καθολική, δωρεάν και εύκολη πρόσβαση στα εμβόλια. Τα όποια περιοριστικά μέτρα δημόσιας υγείας θα είναι τοπικού ή σημειακού χαρακτήρα, θα αφορούν μόνο τους ανεμβολίαστους και δεν θα συνοδεύονται από οικονομική στήριξη”.
Κοινώς, το μήνυμα είναι καθαρό:
Εάν έρθει τέταρτο κύμα της πανδημίας το φθινόπωρο – που οι επιστήμονες προεξοφλούν ότι θα έρθει – και πάμε σε νέα lockdown, αυτά θα είναι lockdown μόνον για ανεμβολίαστους: Χωρίς επιστρεπτέες προκαταβολές, χωρίς επιδοτούμενες αναστολές συμβάσεων, χωρίς κάλυψη παγίων. Σκέτο λουκέτο και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Αρα, ο μόνος τρόπος για να μην συμβεί αυτό είναι να σηκώσουμε τα μανίκια και να ριχτούμε όλοι μαζί στην μάχη της πειθούς υπέρ του εμβολιασμού: Οι εστιάτορες να κλείσουν τους ανεμβολίαστους έξω από τα μαγαζιά τους, οι σεφ να ζητούν πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων – που λέει κι ο Λευτέρης Λαζάρου – και οι μπαρίστας να τσεκάρουν το QR code της ανοσίας πριν φτιάξουν τον διπλό εσπρέσο. Παραδίπλα μπορεί να βάλει κι ο Θεός το χέρι του, μετά την παράκληση του πρωθυπουργού προς τον αρχιεπίσκοπο να συνδράμουν και οι ιερείς στον κοινό στόχο κηρύττοντας από άμβωνος τον ορθό εμβολιαστικό λόγο.
Οπερ, ένας ακόμη θρίαμβος της ατομικής ευθύνης, εκεί που απέτυχε η κυβερνητική ευθύνη:
Το είπε, ξανά καθαρά, ο Αδωνις Γεωργιάδης μιλώντας σε επιχειρηματίες με νυχτερινά κέντρα. «Θέλετε χειμώνα να σας ξανακλείσουμε και τώρα πια που δεν υπάρχουν και λεφτά να χρεοκοπήσετε ή όχι;», ρώτησε: «Αντί να φωνάζεις σε μας, να πεις σε καλλιτέχνες να κάνουν δηλώσεις να πάνε να εμβολιαστούν οι άνθρωποι, να μην έχουμε πανδημία τον χειμώνα…». Για να καταλήξει με το – έως και υπαρξιακό – ερώτημα: «Εγώ φταίω που δεν πάει ο άλλος να εμβολιαστεί;».
Μοιάζει με ωμό εκβιασμό. Μοιάζει όμως και με παράδοξο. Διότι μέχρι τώρα, νομίζαμε ότι ζούσαμε στην… Κόστα Ρίκα. Ήμασταν κάτι σαν τον πιο ευτυχισμένο λαό του κόσμου κι απλώς είχαμε άρνηση να το δεχθούμε. Η κυβέρνηση, κατά τις επίσημες διαβεβαιώσεις, είχε ταμειακά διαθέσιμα άνω των 35 δις. Δικά της, από εκείνα που της έδωσαν ενθουσιωδώς οι αγορές επειδή την εμπιστεύονται – όχι από εκείνα από της άφησε ο Τσακαλώτος.
Το χρήμα επίσης έρρεε, οι επενδυτές έκαναν ουρά στα σύνορα περιμένοντας να ποντάρουν στο οικονομικό μας θαύμα, και τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης έρχονταν για να μας τρέξουν με ρυθμούς ανάπτυξης Κίνας.
Συν τοις άλλοις, λίγο απείχαμε από το να γίνουμε ο εμβολιαστικός παράδεισος της Ευρώπης. Ο πρωθυπουργός δήλωνε βέβαιος ότι θα έχουμε τείχος ανοσίας στις αρχές του καλοκαιριού, τα σύνορα άνοιξαν για να υποδεχθούμε ασφαλείς και αισιόδοξοι τους τουρίστες, και οι αρμόδιοι υπουργοί μετρούσαν καθημερινά «τσιμπήματα», έκαναν δημιουργική λογιστική με τις δόσεις, και μας ενημέρωναν ότι σπάμε όλα τα φράγματα επιτυχίας σε ρυθμούς εμβολιασμού.
Μέχρι που ήρθε ο Αδωνις Γεωργιάδης και είπε την αλήθεια – διότι αλήθεια λέει. Λεφτά δεν υπάρχουν. Όπως δεν υπάρχει και προοπτική για τείχος ανοσίας μέχρι τον Σεπτέμβριο: Με μόλις το 40% πλήρως εμβολιασμένο και με λίγο παραπάνω από το 50% να έχει κάνει μόνον την πρώτη δόση, μοιάζει αδύνατο να έχει επιτευχθεί εμβολιαστική κάλυψη 80% έως το φθινόπωρο.
Αντιθέτως, υπάρχει εμφανής κυβερνητικός πανικός. Τον μαρτυρούν οι διαρκείς μεταπτώσεις από την επίπλαστη υπεραισιοδοξία στην επιθετική κινδυνολογία, τύπου Σκέρτσου. Προσώρας, στην κυβέρνηση δεν έχουν αποφασίσει εάν είμαστε Κόστα Ρίκα ή Λίβανος. Μέχρι να το κάνουν, το μόνο που παράγουν είναι σύγχυση, απώλεια εμπιστοσύνης και αντίδραση. Η οποία δεν θέλει και πολύ να γυρίσει σε οργή – πόσο μάλλον εάν φοβάσαι το εμβόλιο, στιγματίζεσαι με κοινωνικό αποκλεισμό και απειλείσαι με χρεοκοπία…