anilikos Στην αρχή είχαμε το “Ελληνικό φαινόμενο”. Την απόλυτη επιτυχία των μέτρων με σχεδόν μηδενικά κρούσματα. Με σπαραξικάρδιες εκκλήσεις από δακρύβρεχτα πρόσωπα για να “μείνουμε στο σπίτι”. Η Ελλάδα είχε συγκεντρώσει τα φώτα των προβολέων καθώς ήταν η πιο συγκροτημένη και συνεπής στα μέτρα και βγήκε νικήτρια.
Είπαν.
Έπειτα ανοίξαμε τον τουρισμό. Οι ορδές των τουριστών που θα περνούσαν “ακτινογραφία” στα σύνορα ώστε να έχουμε το καλοκαίρι μας ασφαλές και χωρίς κρούσματα, συνωστίζονταν στα σύνορα και τις πύλες εισόδου. Κανένας δεν ερχόταν χωρίς τεστ ή βεβαίωση πως ήταν “καθαρός”.
Είπαν.
Όπως είπαν πως δεν χρειαζόταν να θωρακίσουμε το σύστημα υγείας γιατί ήταν περιττό. Καθώς και τα ΜΜΜ. Αυτό το είπαν και στόματα αναρμόδια όπως του κ. Τσιόδρα. Όπως είπαν πως είναι “λάθος η χρήση μάσκας από το γενικό πληθυσμό”. Πάλι ο Τσιόδρας.
Κατόπιν ακολούθησε το ένα φιάσκο μετά το άλλο. Δίκην τσοπάνου που μια σφυρίζει ώστε να πάει το κοπάδι ‘σα πάν’ στην πλαγιά και μια που σφυρίζει για να κατέβει ‘σα κάτ’. Και οι υποσχέσεις για εμβόλια άρχιζαν να πληθαίνουν. Εμβόλια που κανένα κράτος δεν παρήγαγε αλλά μόνο ιδιωτικές εταιρίες. Παρόλα αυτά υποσχέσεις έρχονταν από κρατικούς αξιωματούχους για εμβολιασμούς, για εκατομμύρια εμβολιασμούς το μήνα. Και ο κόσμος, το κοπάδι, αναθαρρούσε λίγο και έπαιρνε λίγο κουράγιο. Υποσχέσεις που δεν γίνονταν από τα αρμόδια για υποσχέσεις χείλη.
Φιάσκο λοιπόν και οι υποσχέσεις. Και πώς να το μαζέψεις το κοπάδι; Βγάζεις τα τσοπανόσκυλα να δέρνουν στις πλατείες τον απλό κοσμάκη. Ακαταδίωκτα βεβαίως. Όπως ακαταδίωκτα ήταν και τα σφυρίγματα για ‘σα πάν’ και ‘σα κάτ’ στην πλαγιά. Και το μαντρί λέρωσε. Γέμισε και κάποια στιγμή έσκασε από μόνο του δίχως τον τσοπάνο. Βρήκε τρύπα το κοπάδι και άρχισε να βγαίνει έξω μόνο του. Ανεξέλεγκτο γιατί το πολύ το σφύριγμα τελικά, ούτε το κοπάδι το αντέχει.
Σε ποιο σημείο βρίσκεται τώρα το βουκολικό αυτό σατυρικό δράμα; Με το μάντρωμα και το χειμαδιό, το κοπάδι δεν έμαθε τίποτα. Όποιος ήθελε και ήξερε πως θα κάνει το εμβόλιο, το έκανε. Όποιος εξαναγκάστηκε να επιλέξει εμβόλιο που δεν επιθυμούσε, μόνο και μόνο για να εμβολιαστεί, ολοκληρώνει αυτές τις ημέρες, Ιούλιο, τον εμβολιασμό του με τη δεύτερη δόση – με αναμενόμενη άλλη μια περίοδο “αναγκαίων θρομβώσεων”. Όποιος εξ αρχής δεν ήθελε, δεν πειθόταν, δεν είχε μάθει να “ακούει στα σφυρίγματα” δεν πρόκειται να το κάνει και αυτό διαφαίνεται ήδη από τον διαρκώς μειούμενο αριθμό καθημερινών εμβολιασμών.
Το κοπάδι δεν εκπαιδεύτηκε. Κανένας τσοπάνος δεν ασχολήθηκε να το εκπαιδεύσει. Με σφυρίγματα δίχως λογική, ο τσοπάνος έχασε κάθε αξιοπιστία, πειθώ και εγκυρότητα. Η καμπάνια εμβολιασμού έγινε με βάση την “επιτυχία της αθρόας προσέλευσης” – ευλογώντας τα γένια του τσοπάνου, δηλαδή της κυβέρνησης.
Η καμπάνια του εμβολιασμού θα έπρεπε να γίνει με βάση κατανοητά για τον απλό κόσμο επιστημονικά δεδομένα. Η πορεία είναι λάθος. Οι ΜΕΘ λίγες. Τα χέρια περίθαλψης ελάχιστα – σε σημείο να φωνάζουν ασθενείς για βοήθεια και να μην υπάρχει άνθρωπος να τους ακούσει.
Η επιλογή, έστω και αργά είναι ανάμεσα στην αναζήτηση κάποιου νέου προσώπου το οποίο θα μπορέσει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και να αποτελέσει φάρο σοβαρής ενημέρωσης ή μιας αγέλης από τσοπανόσκυλα που για άλλη μια φορά θα μαζέψουν το κοπάδι. Το τείχος ανοσίας είναι ακόμα γιαπί και η ανάγκη για ένα στιβαρό κτίσμα είναι εδώ. Προς το παρόν έχουμε περισσότερο κοπάδια και αγέλες, παρά ανοσία.