ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Δεν με ξένισε και τόσο πολύ ότι υπήρξε παράβαση καθήκοντος, με ή χωρίς την συγκατάθεση Χαρδαλιά στην υπόθεση που έφερε στο φως της δημοσιότητας η Εφημερίδα των Συντακτών για την υπόθεση της Fenerbahce.
Έχουν συμβεί και συμβαίνουν παρόμοιες «διευκολύνσεις» κατά κόρον σε «γνωστούς» στις συνοριακές διελεύσεις. Ο έχων μπάρμπα στην Κορώνη δεν περνάει κανέναν έλεγχο.
Αυτό εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί αρκεί να γίνει διασταύρωση των εισόδων των ονομάτων που εμφανίζονται πολλές φορές σε μια συνοριακή διέλευση και το πόσες φορές καταγράφηκε το όνομα του από το κλιμάκιο του ΕΟΔΥ. Απλά πράγματα που δεν χρειάζεται να είσαι Πουαρό για να τα ανακαλύψεις.
Αυτό που μ’ ανησύχησε όμως ιδιαίτερα είναι η χρήση «πακιστανικών» τηλεφώνων από υπηρεσιακούς, όπως φάνηκε από τους διαλόγους που δημοσιεύθηκαν.
Εδώ δυο είναι τα τινά που μπορεί να συμβαίνουν, όπου και τα δυο είναι πάρα πολύ σοβαρά συμβάντα, που ενδεχομένως να χρήζουν εισαγγελικής παρέμβασης.
Τα «πακιστανικά» τηλέφωνα είναι ουσιαστικά καρτοκινητά που έχουν ενεργοποιηθεί στο όνομα κάποιου αλλοδαπού, συνήθως χωρίς τα πραγματικά του στοιχεία, αλλά σχεδόν απαραίτητα αγνώστου διαμονής. Είθισται, αν όχι πάντα, να χρησιμοποιούνται από εγκληματίες για να μην γίνεται ταυτοποίηση των χρηστών από τις διωκτικές αρχές.
Έτσι τα «πακιστανικά» τηλέφωνα που αναφέρονται στις συνομιλίες είτε τα έχουν προμηθευτεί οι ίδιοι οι υπηρεσιακοί με ή χωρίς την συγκατάθεση της υπηρεσίας τους, είτε τους τα προμήθευσαν υπηρεσιακά.
Αν τα προμηθεύτηκαν μόνοι τους, με ή χωρίς τη συγκατάθεση της υπηρεσίας, για ποιο λόγο το έκαναν; Τι προσπαθούν να αποφύγουν; Μήπως την επίσημη καταγραφή που λογικά πρέπει να υπάρχει σε ένα υπηρεσιακό τηλέφωνο από την υπηρεσία, για να διασφαλίσουν ότι δεν θα διωχθούν σε περίπτωση παρατυπίας; Ή υπάρχει κάποιο κύκλωμα που χρειάζεται ανεξέλεγκτη και αταυτοποίητη επικοινωνία για ιδίων όφελος;
Αν πάλι τα παραχώρησε η υπηρεσία επίσημα ή «ανεπίσημα», για ποιο λόγο το έκανε; Χρειάζεται παράλληλη καταγραφή των δράσεων της υπηρεσίας, όπως εκείνες οι καταγραφές με τα κρούσματα από τον ΕΟΔΥ; Μήπως τα χρησιμοποιούν για παρατυπίες και παρανομίες; Και στην τελική μόνο η Πολιτική Προστασία είναι που έχει «πακιστανικά» τηλέφωνα ή και άλλες υπηρεσίες τα χρησιμοποιούν;
Αυτές οι πρακτικές κάθε άλλο παρά σύννομες μοιάζουν. Κι αν αποδειχθεί ότι τα κινητά αυτά έχουν δοθεί υπηρεσιακά, τότε δεν μιλάμε για επιτελικό κράτος, αλλά για παρακράτος και είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.