“Θολά νερά και μίλια τέσσερα το ρέμα,
οι κούληδες τρώνε σκυφτοί ρύζι με κάρι,
ο καπετάνιος μας κοιτάζει το φεγγάρι,
που ’ναι θολό και κατακόκκινο σαν αίμα.”
Ο Καββαδίας ταξιδεύοντας και αποτυπώνοντας εμπειρίες, φυσικές και πνευματικές, δεν είχε στο νου του τον δικό μας, τωρινό Καπετάν Κυριάκο, να κοιτάζει το φεγγάρι, τα αστέρια και γενικά να είναι πρόσχαρος και ανέμελος σαν την Ντάλια από το παρά πέντε.
Αυτοί που ψήφισαν την παρούσα κυβέρνηση είναι οι ίδιοι που ακόμα ανέχονται να τους κοροϊδεύουν κατά πρόσωπο. Με άλλα να υπόσχονται και άλλα να πράττουν. Και εντάξει θα πει κάποιος πως στην πολιτική, συμβαίνουν αυτά. Αλλά το διαμέτρημα, κοινώς το πόσο χοντρή είναι η κοροϊδία ευθέως, αφειδώς και με αναίδεια (άνευ αιδούς) πλέον ρίχνει τείχη μυθικών κάστρων.
Δηλώσεις του κ. Γεωργιάδη που με απροκάλυπτο τρόπο και με βεβαιότητα αυθεντίας όριζαν πως οι εμβολιασμένοι δεν θα υποστούν πλέον περιορισμούς καθώς, όπως είπε, δεν έχουν το δικαίωμα – οι αποφασίζοντες και εκτελούντες τις “Θείες εντολές” – να τους περιορίσουν μιας και δεν κινδυνεύουν, πήγαν για μπάνιο στην όμορφη Μύκονο. Δεν υπάρχει plan B. Μονόδρομος ο εμβολιασμός. Ο οποίος ναυαγεί ως plan A. Γενικότερα δηλαδή καθετί από σχεδιασμό ναυαγεί με πολύ μικρή πορεία πλεύσης.
Οι ψηφίσαντες την κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, υπογραμμίζω πως κάθε κυβέρνηση μπορεί να είναι δημοκρατικά εκλεγμένη αλλά καλείται να διοικήσει και τους μη ψηφοφόρους της δίκαια(!), θα πρέπει να είναι είτε τυφλοί, είτε κουφοί είτε αρκετά βολεμένοι στην μεσοαστική ανύπαρκτη τάξη που τους υποσχέθηκαν. Μπορεί δεν απλώς να περιμένουν το επόμενο βόλεμα μιας και κάθε τι κυβερνητικό, κάπου βολεύεται και πληρώνεται με κάποια απευθείας ανάθεση, Πέτσωμα ή άλλη Μαυρογιαλουραίικη τσιριμόνια.
Οι Κούληδες, αυτοί του Καββαδία, οι πολίτες δηλαδή που έχουν περάσει και βγει ζωντανοί από μια οικονομική κρίση της χώρας που κράτησε μια δεκαετία, ξεχνούν πως το ρύζι με κάρι, θα το τρώνε για καιρό, ενώ ο πρωθυπουργός θα τρώει 20άρικα σε χιλιάδες ευρώ σε ξενοδοχεία πολυτελείας.
Εφόσον όμως οι Καββαδιακοί Κούληδες ανέχονται ακόμα τους Κούληδες που κυβερνούν, σωτηρία δεν υπάρχει.
Δεν έγινε άραγε ακόμα (!) κάτι να τους ξυπνήσει.
“Φάλτσο η Πορεία” καταλήγει ο ποιητής.
Εμπνευσμένο από το Cambay’s Water του Ν. Καββαδία.