ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΑΤΣΙΟΣ Το πρωί της Τετάρτης ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με μία μυθική εμφάνιση που όμοια της δεν είχαν αντικρίσει φίλαθλοι και δημοσιογράφοι ποτέ σε ματς τίτλου στο ΝΒΑ οδήγησε τους Μπακς στο δεύτερο πρωτάθλημα της ιστορίας τους μετά από 50 χρόνια και αναδείχθηκε ο ίδιος MVP σε μία τεράστια επιτυχία.
Ας γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω το καλοκαίρι του 2013 τέτοιες μέρες δηλαδή πριν από επτά χρόνια.
Ο 19χρονος Γιάννης Αντετοκούνμπο επιλέχθηκε στο Draft του ΝΒΑ από τα “ελάφια”, έχοντας μηδενική εμπειρία από το υψηλό στερέωμα του αθλήματος, ενώ πριν λίγες μέρες από την μετακόμιση του στις ΗΠΑ πάλευε με την οικογένεια του να επιβιώσει με διάφορες δουλειές και παράλληλα δεν είχε καν την ελληνική ιθαγένεια την οποία το ελληνικό κράτος δεν του έδινε μέχρι να γίνει… διάσημος!
Σε αυτό το “μαγικό” ταξίδι σε μία μικρή πόλη των ΗΠΑ 500.000 πολιτών που όταν ο Γιάννης πήγε στους Μπακς η ομάδα ήταν η χειρότερη στο πρωτάθλημα και ήθελε να “χτιστεί” πάνω του, εκείνος κατάφερε με απίστευτα σκληρή δουλειά, επιμονή, θέληση και φυσικά ταλέντο να αλλάξει την ιστορία ενός ολόκληρου οργανισμού.
Το 2017 αναδείχθηκε ο πιο βελτιωμένος παίκτης του ΝΒΑ, το 2019 και το 2020 κορυφαίος σε ολόκληρη τη λίγκα και καλύτερος αμυντικός, το 2021 αρχικά MVP του All Star Game και πλέον κατέκτησε και το πρωτάθλημα ως MVP μάλιστα.
Αυτό το κατόρθωμα στην ιστορία των ΗΠΑ το έχει πετύχει στο παρελθόν μόνο άλλος ένας αθλητής ο Μάικλ Τζόρνταν. Αυτό το γεγονός τα λέει όλα για το τι κατάφερε ο δικός μας Γιάννης και το πως το ταβάνι του αγωνιστικά δεν υφίσταται.
Πιο σημαντικό όμως και από τους τίτλους, τις διακρίσεις, την αποθέωση από κόσμο και μίντια είναι ο χαρακτήρας αυτού του παιδιού. Μέσα σε επτά χρόνια από το τίποτα βρέθηκε στη κορυφή και παραμένει ο ίδιος Γιάννης από τα Σεπόλια που έπαιζε μονό με τα αδέρφια και τους φίλους του στα ανοιχτά γήπεδα του κέντρου της Αθήνας.
Πολλοί αναρωτιούνται τι σημαίνει για τη χώρα μας όλο αυτό το “θαύμα” που ονομάζεται Γιάννης Αντετοκούνμπο. Μιλάμε για ένα παιδί που είναι και νιώθει Έλληνας παρά την εχθρική στάση μίας μερίδας κόσμου και αποτελεί το κορυφαίο αθλητή που έβγαλε ποτέ αυτός ο τόπος.
Αν όλη αυτή η ιστορία δεν είναι το απόλυτο success story τότε τι είναι; Ο Γιάννης και η οικογένεια του είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους. Διαχειρίστηκαν άψογα τη καλή πλευρά που τους έφερε στη ζωή η μοίρα τους, με ταπεινότητα και θέληση για προσφορά την οποία έχουν δώσει σε πάρα πολύ κόσμο στην Ελλάδα χωρίς να διαφημιστούν ιδιαίτερα.
Από εδώ και πέρα ο Γιάννης θεωρείται ήδη θρύλος του μπάσκετ από τα 26 του έχοντας κατακτήσει τα πάντα και πλέον θα απολαύσει ακόμα περισσότερο το άθλημα και τη ζωή του στο παρκέ χωρίς τη πίεση της επιτυχίας.
Το μόνο που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι να τον απολαύσουμε όσο τον έχουμε και να τον περιμένουμε να φορέσει ξανά τη γαλανόλευκη, αφού έχει υποσχεθεί πως μέχρι τα 40 του θα είναι στην Εθνική την οποία θέλει όσο τίποτα να οδηγήσει στη κορυφή της Ευρώπης και του κόσμου.
Και κάτι τελευταίο ο Γιάννης προσφέρει καθημερινά μαθήματα ζωής σε όλους μας και πάνω από όλα αποτέλεσε έστω και άθελα του ανάχωμα απέναντι στο ρατσισμό στο τόπο μας. Ένα ευχαριστώ για όλα είναι λίγο μπροστά στα όσα μας πρόσφερε όχι μόνο τις τελευταίες ώρες, αλλά από το 2014 και μετά.