Καμιά σχεδόν έκπληξη δεν επεφύλαξε ο Τούρκος Πρόεδρος κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στα κατεχόμενα της Κύπρου. Είχε προετοιμάσει το έδαφος εδώ και καιρό για το τι θα έκανε και τι θα έλεγε.
Όπως και καμιά έκπληξη δεν προκάλεσαν οι αντιδράσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Ελλάδας, της ΕΕ, των ΗΠΑ και των ΗΕ. Γνωστές, επαναλαμβανόμενες και χωρίς αποτέλεσμα δηλώσεις, γι’ άλλη μια φορά απ’ όλους.
Η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου και των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Κυπριακό, κοντεύουν να γίνουν γραφικές, αν δεν έχουν γίνει ήδη, για τις προκλητικές και παράνομες ενέργειες μιας χώρας όπως η Τουρκία, που «παίζει» στα όρια της νομιμότητας, χτίζει κεκτημένα και τετελεσμένα πόντο-πόντο.
Ένα, κατ’ επίφαση, Διεθνές Δίκαιο, που οι αποφάσεις του δεν μπορούν να γίνουν εκτελεστές αφού δεν υπάρχει εκείνος ο μηχανισμός για να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι καμιά απόφαση των ΗΕ ή του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν έγινε πράξη αν ο τιμωρούμενος δεν το αποφασίσει. Σαν να δικάζεται κάποιος για έγκλημα και να αποφασίζει ο ίδιος για το αν θα εκτίσει την ποινή του.
Ας γυρίσουμε όμως στον Τούρκο Πρόεδρο και την επίσκεψη του στα κατεχόμενα, όπου επανέλαβε τα ήδη γνωστά, σ’ ένα περιτύλιγμα νομιμότητας και υπεράσπισης των «δικαιωμάτων» των Τουρκοκυπρίων αδελφών του.
Διαβάζοντας καλύτερα τα όσα είπε, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επίσκεψη του στα κατεχόμενα, εντύπωση και τροφή για σκέψη προκαλούν δυο αποστροφές των δηλώσεων του.
Η μια έχει να κάνει με την λειτουργία του αεροδρομίου της Καμπούλ στο Αφγανιστάν από τις Τουρκικές δυνάμεις υπό τρεις προϋποθέσεις που έθεσε προς τους Αμερικανούς ο Erdogan.
«Ποιες είναι αυτές; Κατ’ αρχάς, η Αμερική θα είναι στο πλευρό μας στις διπλωματικές σχέσεις. Δεύτερον, θα κινητοποιήσουν τα μέσα επιμελητείας τους για εμάς (…) και στη συνέχεια όταν θα υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στα οικονομικά και διοικητικά θέματα θα παράσχουν την απαραίτητη υποστήριξη στην Τουρκία» δήλωσε ο Erdogan βάζοντας στο παιχνίδι υπέρ του τις ΗΠΑ, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται.
Η άλλη αποστροφή αφορά την διασύνδεση του Κοσσυφοπεδίου με τα κατεχόμενα.
Σε μια περίοδο όπου πολλά ακούγονται για αναγνώριση από την πλευρά της Ελλάδας του Κοσσυφοπεδίου ή για αναβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων, έρχεται ο Erdogan και αναφέρεται στις προσπάθειες που κάνει η Τουρκία για την αναγνώριση της Πρίστινα από τη διεθνή κοινότητα.
Υπενθυμίζοντας ότι έγινε πράξη η απόφαση για συνεργασία μεταξύ των κοινοβουλίων του Αζερμπαϊτζάν και των κατεχομένων ο Τούρκος Πρόεδρος είπε σχετικά με το ερώτημα αν αναμένει υψηλού επιπέδου επαφές από άλλες χώρες:
«Η καθιέρωση και η ανάπτυξη τέτοιων επαφών με διάφορες χώρες του κόσμου, ειδικά με το Αζερμπαϊτζάν, σε υψηλό επίπεδο, είναι η προσπάθειά μας, το έργο μας. Θα τα συνεχίσουμε αυτά. Κάνουμε παρόμοια δουλειά σε αυτό το σημείο για όλες τις καταπιεσμένες χώρες. Για παράδειγμα, μια από αυτές είναι το Κοσσυφοπέδιο. Για το Κοσσυφοπέδιο, κάνουμε ό, τι μπορούμε για να αυξήσουμε τον αριθμό των χωρών που το αναγνωρίζουν στον κόσμο. Θέλουμε να αυξήσουμε τον αριθμό, ο οποίος είναι σήμερα 114…»
Εμμέσως πλην σαφώς, ο Erdogan προχωρά στην αναγνώριση της φερόμενης «ΤΔΒΚ» από κράτη που είναι φίλα προσκείμενα προς την Τουρκία ακολουθώντας το μοντέλο του Κοσσυφοπεδίου και φέρνοντας ακόμα έναν πονοκέφαλο στο Κυπριακό.
Όσον αφορά τις σκέψεις για αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου από την Ελλάδα, νομίζω ότι είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι θα είναι η μεγαλύτερη αστοχία της εξωτερικής πολιτικής μετά το Κυπριακό.