Το κράτος (η Ελληνική Δημοκρατία) αποφάσισε δια του κορυφαίου θεσμού του να βραβεύσει τη δράση του Ιάσωνα Αποστολόπουλου, διασώστη των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Η οργάνωση αυτή δεν αποτελείται από τίποτα αναρχικούς / κατσαπλιάδες, είναι μια καθ’ όλα αξιοσέβαστη οργάνωση, με σπουδαίο ανθρωπιστικό έργο, το οποίο βοηθάει άμεσα τους πρόσφυγες και έμμεσα (αλλά ουσιαστικότατα) τα ίδια τα κράτη που τους υποδέχονται.
Το να σώζεις ζωές δεν είναι κάτι που περνά εύκολα απαρατήρητο. Πολύ σωστά, λοιπόν, η Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας έλαβε την απόφαση της βράβευσης. Αλλά αντέδρασαν κάποιοι που προέβαλαν δημόσια εκφρασμένες απόψεις του διασώστη (στα κοινωνικά δίκτυα) ο οποίος επισήμανε ότι το ελληνικό κράτος παρανομούσε, σε δεδομένες στιγμές, εις βάρος των προσφύγων.
Με αυτούς που αντέδρασαν δεν θα ασχοληθώ καθόλου. Αυτοί είναι, αυτά κάνουν. Η πρώτη δυσάρεστη έκπληξη ήρθε από την Προεδρία, η οποία δεν υπερασπίστηκε την απόφασή της να βραβεύσει τις ΠΡΑΞΕΙΣ του διασώστη, αποδεχόμενη εμμέσως πλην σαφώς ότι οι εκφρασμένες κριτικές ΑΠΟΨΕΙΣ του για τις κρατικές πρακτικές αναιρούν την ουσία των πράξεών του, οι οποίες παύουν αυτόματα να θεωρούνται άξιες για βράβευση. Με κάποιο τρόπο αναβίωσε η λογική παλαιότερων δεκαετιών, ότι δεν έχουν σημασία οι πράξεις σου, σημασία έχουν οι απόψεις σου, οι οποίες μπορούν να σε καταδικάσουν (να σου στερήσουν τη βράβευση για τις πράξεις σου)
Η δεύτερη δυσάρεστη έκπληξη (βάλτε τη καλύτερα σε εισαγωγικά, όπως κι εκείνη της προηγούμενης παραγράφου) ήρθε από το μπαράζ φιλελεύθερων αναρτήσεων στα κοινωνικά δίκτυα, οι οποίες υπεράσπιζαν την έσχατη απόφαση της ΠτΔ, με το σκεπτικό ότι κανένα κράτος δεν είναι δυνατόν να βραβεύσει κάποιον ο οποίος το έχει κριτικάρει!
Εδώ μπορεί κανείς να αναφωνήσει “άβυσσος η ψυχή του φιλελεύθερου”! Κανένα κράτος, ναι. Αλλά κανένα από αυτά τα κράτη που ακριβώς η φιλελεύθερη σκέψη δεν αποδέχεται ως ιδανικά – εν μέρει ούτε ως δημοκρατικά! Ο πολίτης που τα ρίχνει ευθέως και χωρίς περιστροφές (και επώνυμα) στο κράτος είναι “άξιος επαίνου, μάλλον, ή φθόνου”, όπως έγραφε κάποτε ο Λυσίας.
Γιατί με τις παρεμβάσεις του αυτές ΒΟΗΘΑΕΙ το κράτος να δει τι έχει κάνει λάθος (μέσω κάποιων στελεχών του ) και να το διορθώσει. Η ιδέα ότι το κράτος είναι κάτι σαν ιερό τοτέμ ή ταμπού είναι ο,τιδήποτε άλλο εκτός από φιλελεύθερη!
Δυστυχώς οι ημεδαποί φιλελεύθεροι (όχι όλοι, φαντάζομαι) αποδεικνύονται σε κρίσιμες στιγμές ίδιοι κι απαράλλαχτοι με τους υπόλοιπους Ελληνάρες (όχι όλους τους Έλληνες, φυσικά). Μόλις ζορίσουν λίγο τα πράγματα ξεχνάνε τον αυτοθαυμαστικό φιλελευθερισμό τους και βγάζουν στην επιφάνεια τον Βαλκάνιο γιδοβοσκό που βρίσκεται εντός τους, κλεισμένος στο υπόγειο όσο υπάρχει νηνεμία.
Απλά μαθήματα Πολιτικής Αγωγής. Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα ωφελήσουν κανέναν από αυτούς στους οποίους απευθύνονται.