Επιτρέπεται η μειονότητα να εμποδίζει την επιστροφή της πλειονότητας των πολιτών μιας χώρας στην κανονικότητα; Αυτό το ερώτημα ταλανίζει στην (προεκλογική) Γερμανία πολιτικούς και πολίτες εδώ και ημέρες και οριστική απάντηση δεν έχει δοθεί μέχρι τώρα. Οι αναλογίες με όσα συζητώνται στην Ελλάδα αλλά και στην Ιταλία (όπου ο Μάριο Ντράγκι υπολογίζει την αντίδραση του Σαλβίνι και των άλλων λαϊκιστικών κομμάτων) είναι ευκρινείς.
Και ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung ασχολείται με αυτό το ερώτημα και στην προσπάθειά του να δώσει απάντηση περιγράφει εμβολιαστικές εμπειρίες του παρελθόντος, όταν για παράδειγμα το εμβόλιο κατά της ευλογιάς ήταν υποχρεωτικό. “Ο εμβολιασμός οδήγησε στο να εξαφανιστεί δια παντός μια από τις πιο μολυσματικές ασθένειες όλων των εποχών, από το 1980 η ευλογιά θεωρείται πλέον ότι έχει εξαλειφθεί παγκοσμίως” σημειώνει προς την κατεύθυνση των αρνητών των εμβολίων. “Αλλά για την πολιομυελίτιδα” φέρνει ένα αντίθετο παράδειγμα “ο εμβολιασμός στη Γερμανία δεν ήταν υποχρεωτικός, στηρίχθηκε σε μια μαζική ενημερωτική καμπάνια πειθούς” σημειώνει.
Εν ανάγκη και υποχρεωτικός εμβολιασμός
Το θέμα γίνεται πιο πολύπλοκο, γιατί η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική εκστρατεία και οι τοποθετήσεις των πολιτικών γίνονται αλλά και ερμηνεύονται μέσα από άλλη οπτική γωνία. Γράφει ο σχολιαστής της εφημερίδας του Μονάχου: “Θα χρειάζονταν θάρρος για να πει κανείς στους ανθρώπους ότι δεν θέλουμε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και ότι θα κάνουμε το παν για να εμποδίσουμε να φτάσουν τα πράγματα ως εκεί. Αλλά αν δεν καταστεί εφικτό, τότε θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Αυτό ακριβώς το θάρρος λείπει στην πολιτική. Αντ΄αυτού το πρόβλημα δεν λέγεται με το όνομά του, κυρίως από τη Χριστιανική ΄Ένωση και τον υποψήφιο καγκελάριο Άρμιν Λάσετ…Στο αίτημα του υπουργού καγκελαρίας Χέλγκε Μπράουν να δοθούν περισσότερες ελευθερίες στους εμβολιασμένους ο Άρμιν Λάσετ απάντησε με ένα βασανιστικό ναι και όχι … Για ένα κόμμα, από το οποίο θα προκύψει πιθανότατα μετά τις βουλευτικές εκλογές ο νέος καγκελάριος που θα ορίσει τις τύχες της χώρας τα επόμενα χρόνια, η διαφωνία αυτή προκαλεί φόβο και ανησυχία”.
Ο Γερμανός σχολιαστής υπογραμμίζει την ιδιαίτερη ευθύνη που έχει ένα κράτος να προστατεύει την υγεία των πολιτών του, παιδιών και ευπαθών ομάδων από ανθρώπους, μεταξύ αυτών και αδαών, που αρνούνται να εμβολιαστούν. “Γι αυτόν τον λόγο η πολιτεία έχει το δικαίωμα να λαμβάνει όλα τα πιθανά μέτρα. Ανάμεσα σε αυτά θα μπορούσε να ανήκει ως ultima ratio και εμβολιασμός με το ζόρι” καταλήγει στο σχόλιό του.
Πηγή: DW