Αντέχει κανείς να χορέψει σε ρυθμούς σκληρού ροκ, σε ένα καλοκαίρι μόνο για καθήμενους, με τα κρούσματα των μεταλλάξεων να εκτοξεύονται, όπως και οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και οι διασωληνώσεις, και με τους εμβολιασμούς να αγκομαχούν ….επιτυχώς; Εάν δεν προσθέσουμε και τον καύσωνα του επόμενου δεκαήμερου -τον οποίο αρκετοί παρομοιάζουν ανορθόδοξα με εκείνον του 1987-, τα πράγματα δυσκολεύουν.
Μετά από μία μικρή περίοδο χαμηλών αντανακλαστικών σχετικά με το δημοσίευμα του Documento για το #ποθεν_εσχες του πρωθυπουργού, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανεβάζει τις αντιπολιτευτικές του ταχύτητες. Ζητά επανέλεγχο των φορολογικών δηλώσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη σε βάθος τριετίας και κινείται παράλληλα προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως το θέμα μετακινείται και στα πρωτοσέλιδα της “Εφημερίδας των Συντακτών” και της “Αυγής”, κάτι που αποκαλύπτει τις προθέσεις της Κουμουνδούρου να αναβαθμίσει θεσμικά την αντιπαράθεση. Βοηθούντος, φυσικά, και του υπαλλήλου της Βουλής που εκ παραδρομής (…) πρόσθεσε το όνομα του πρωθυπουργού στις ανάλογες υποθέσεις που βαίνουν προς αρχειοθέτηση.
Δύσκολα θα ευδοκιμήσει μιντιακά το θέμα -για ευνόητους λόγους-, ωστόσο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αδράχνει την ευκαιρία να ανεβάσει τους τόνους της αντιπαράθεσης, ίσως και με την υποψία ότι το Μέγαρο Μαξίμου, αν και απορρίπτει τα σχετικά σενάρια, πάντοτε κρατά ανοικτή την πιθανότητα ενός εκλογικού αιφνιδιασμού.
Το καλοκαίρι του 1987 -με τους 1.300 νεκρούς από θερμοπληξίες- και με κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, ο καύσωνας δεν ήταν κάτι περισσότερο από ένα “Πασοκικό κόλπο”, όπως διατεινόταν ο “Ελεύθερος Τύπος” του αείμνηστου Δημήτρη Ρίζουν, ως μιντιακή ναυαρχίδα της Ν.Δ. Τώρα, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τις μικρές τοπικές εκρήξεις της πανδημίας της μετάλλαξης Δέλτα, φοβούμενη την μεγάλη έκρηξη του φθινοπώρου και ξορκίζοντάς της αποκλείοντας ένα γενικό lockdown, αναδεικνύοντας, όμως, το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να κρατούν σε διψήφιο νούμερο την διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Το θέμα του #ποθεν_εσχες είναι ένα θεσμικό ζήτημα που μόνο θεσμικά μπορεί να εξεταστεί. Δεν αντιμετωπίζεται όπως ένας καύσωνας που όσον κι αν μας ταλαιπωρήσει θα περάσει χάρη στην ευρεία χρήση κλιματιστικών που ήταν είδος εν ανεπαρκεία το 1987. Η κυβέρνηση οφείλει να προσφέρει όλα εκείνα τα θεσμικά εργαλεία που θα οριοθετήσουν την αλήθεια. Εφόσον κάτι δεν ισχύει εύκολα αποκαλύπτεται, και ακόμα ευκολότερα επειδή διαθέτει την μιντιακή υπεροπλία για να διακινήσει τις σχετικές πληροφορίες.
Θα είναι πολιτικό πλήγμα και σκιά επικίνδυνη να το αφήσει στην αμφισημία και την σιωπή. Πιθανότατα όχι ικανό να ανατρέψει τα πολιτικά δεδομένα -η πανδημία και η οικονομία θα παραμείνουν κατά πολύ ισχυρότερα μεγέθη στις αγωνίες των πολιτών-, ωστόσο οι σκιές επιστρέφουν.