Με μία οργισμένη αλλά δίκαιη ανάρτησή του ο Σταμάτης Κραουνάκης αναφέρεται στον απαθή τρέχοντα πολιτικό πολιτισμό, κυβερνητικό τε και αντιπολιτευτικό. Γράφει (διατηρούμε την άτονη γραφή):
(…) Αξιοθαυμαστον ειναι παντως
Οτι ουδεμία κυβερνηση εδωσε εναυσμα στην τεχνη και στον πολιτισμο
Να παρει την Τεχνη να την κανει Επικεφαλιδα.
Προτεραιοτητα.
Μπραντ Νεημ.
Ξερω γω.
Τιποτα
Εικαζω λοιπον αντιστοιχα οτι και οι καλλιτεχνες δεν οφειλουμε να εχουμε απολυτως καμμια πρεμούρα να συναγελαζομαστε να στηριζουμε και να επικροτουμε ανθρωπους τοσο βαθυτατα αδιαφορους που θεωρουν τους καλλιτεχνες ενα τιποτα η πες μας κι εσυ το τραγουδακι σου παιξε το ρολακι σου και σκασε.
Θα παρακολουθησουμε λοιπον την κοινοτητα και τον πονο της Κοινωνιας.
Ναι ουτε η Αριστερα το μπορει.
Παλια το μπορουσε.
Τωρα δεν μπορει.
Χασκει κι αυτη αναυδη μπροστα στον καταιγισμο του σαχλου επικοινωνιακου της γιγνεσθαι,που απ οτι διαπιστώνω τοχουν αναλαβει αν και εφ οσον,κατι οικτρες δευτεραντζες που υποσκαπτουν κακιασμενα καθε πιθανοτητα σοβαρη.
Ενας αληθινος αριστερος ηγετης θα διαλεγε να εχει παρεα του την αφροκρεμα της διανοησης της χωρας του.
Ασχετως αν προτιμανε η οχι το κομμα του.
Ο παππους Καραμανλης συνετρωγε με τον Χατζιδακι και τον Χορν.
Προσωπικα αν δε δω σοβαροτητα θα κοψω και τις καλημερες.
Οδυνηρη μουγγα.
Εμπνευση μηδεν.