NewsEdit Γεννημένος το 1958 στο Λονδίνο, γόνος πλούσιας εφοπλιστικής οικογένειας, οι ρίζες του εντοπίζονται στο νησί της Κάσου και απλώνονται μέχρι το Μεξικό, χώρα καταγωγής της μητέρας του. Ανήσυχο πνεύμα από νεαρή ηλικία, ξεκίνησε την επανάσταση του ενώ ακόμα φοιτούσε στο κολέγιο του Ίτον για να καταλήξει να πολεμήσει στο Αφγανιστάν τους Σοβιετικούς στο πλευρό των μουτζαχεντίν και των Ταλιμπάν.
Απαρνήθηκε μια περιουσία πάνω από 100εκ. λίρες μαζί με την άνεση και τα πλούτη της οικογένειας του. Από την εφηβεία του ακόμα ήθελε να καταφέρει τα δικά του πράγματα. Έτσι, στα 16 φεύγει για πρώτη φορά από το σπίτι του, διασχίζει την Ευρώπη και την Τουρκία με ωτοστόπ και μπαρκάρει σε ένα καράβι με προορισμό την εξωτική Ινδία. Το μικρόβιο της εξερεύνησης για το άγνωστο μόλις είχε αρχίσει να φωλιάζει μέσα του. Εκεί δούλεψε ως απλός εργάτης στα εργοστάσια, όμως ήθελε να ασχοληθεί με το λαθρεμπόριο ρουμπινιών που «άνθιζε» στην περιοχή εκείνο το διάστημα. Για 2 ολόκληρα χρόνια η οικογένεια του τον θεωρούσε νεκρό, όμως ο ίδιος επέστρεψε στην οικογενειακή εστία στην Αγγλία σαν να μη συνέβη τίποτα και συνέχισε τις σπουδές του στο σχολείο πετυχαίνοντας την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Από την κοσμική ζωή στα τάγματα των Μουτζαχεντίν
Για τα επόμενα χρόνια η ζωή του Κάρλος Μαυρολέων θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν η τυπική για κάποιον που διαθέτει χρήματα και γνωριμίες με τα μεγάλα ονόματα του τζετ-σετ, μάλιστα ο ίδιος εργάζεται ως χρηματιστής στη Γουόλ Στριτ, όμως φαίνεται ότι το ταραχώδες πνεύμα του δεν μπορεί να περιοριστεί σε καλούπια. Σε ένα ταξίδι του στην Νέα Υόρκη έρχεται σε επαφή με Αφγανούς αυτονομιστές. Αυτό το γεγονός στάθηκε αφορμή για να φύγει και πάλι, το 1985. Αυτή τη φορά κατευθύνεται στο Αφγανιστάν, το οποίο βρισκόταν από το 1979 σε πόλεμο με την πρώην Σοβιετική Ένωση. Το πάθος του «Έλληνα Τσε», όπως πολλοί του έδωσαν αυτό το προσωνύμιο, τον οδήγησε μέχρι τον εξισλαμισμό και την ένταξή του στους αντάρτες Μουτζαχεντίν. Εκπαιδεύεται στη χρήση όπλων, μαθαίνει την γλώσσα των Παστούν και για τα επόμενα χρόνια μέχρι και τη λήξη των εχθροπραξιών ζει σαν Αφγανός και πολεμά στα άγρια τοπία του Αφγανιστάν τον Κόκκινο στρατό στο πλευρό των ανταρτών με το όνομα «Καριμουλά», σύμφωνα με πληροφορίες της βρετανικής Guardian.
Η επιστροφή στην εμπόλεμη ζώνη ως ανταποκριτής και το αναπάντεχο τέλος
Η επιστροφή του από το πεδίο της μάχης σηματοδότησε μια νέα αρχή για τον Κάρλος, όχι όμως αρκετά διαφορετική από την προηγούμενη. Ο κίνδυνος μοιάζει να είναι το ελιξίριό του. Αποφασίζει να γίνει πολεμικός ανταποκριτής και έτσι επιστρέφει πίσω στην εμπόλεμη ζώνη για να καταγράψει τα γεγονότα. Σχετικά με αυτή του την απόφαση οι φήμες οργιάζουν, καθώς θέλουν την μυστική αμερικανική υπηρεσία CIA να τον προσεγγίζει, λόγω των γνωριμιών και της εύκολης πρόσβασης που είχε αποκτήσει ο Μαυρολέων όλα αυτά τα χρόνια στο Αφγανιστάν.
Από το 1991 που ξεκίνησε την καινούργια του καριέρα στο αμερικανικό δίκτυο CBS, βρέθηκε αυτόπτης μάρτυρας τραγικών περιστατικών αιματοχυσίας στη Σομαλία, στη Ρουάντα, στο Ιράν, βάζοντας για μια ακόμη φορά τη ζωή του σε κίνδυνο. Τον Αύγουστο του 1998 του ανατίθεται για λογαριασμό της εκπομπής 60minutes μια αποστολή στο Πακιστάν με σκοπό να βρει τον περιβόητο Οσάμα Μπιν Λάντεν και να του πάρει συνέντευξη, πολύ πριν αυτός γίνει παγκοσμίως γνωστός για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις ΗΠΑ. Στις 23 Αυγούστου ο Μαυρολέων φτάνει στην πόλη Πεσαβάρ του Πακιστάν, μια πόλη που συνορεύει με το Αφγανιστάν και ξεκινά την αποστολή του. Δύο μέρες αργότερα όμως, στην προσπάθειά του να προσεγγίσει ένα στρατόπεδο στην πλευρά του Αφγανιστάν, συλλαμβάνεται από Πακιστανούς μυστικούς πράκτορες ως ύποπτος για κατασκοπεία, αλλά αφήνεται ελεύθερος.
Το 1997 υπέγραφε ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ για το έβδομο τεύχος του περιοδικού «Εικόνες του Κόσμου» με θέμα την παραγωγή του οπίου στις φυτείες του Αφγανιστάν. Ξαναδιαβάζοντας το ρεπορτάζ και βλέποντας τις φωτογραφίες με το φωτογραφικό τρίποδα στον ώμο να ποζάρει μέσα οπιοχώραφα της Χαστ, συνειδητοποιείς πόσο επικίνδυνο επάγγελμα μπορεί να είναι το επάγγελμα του ρεπόρτερ.
Ένα μικρό απόσπασμα: « Έμεινα σε ένα χωριό που λεγόταν Σαχαράν για λίγες μέρες, φιλοξενούμενος στο σπίτι ενός από τους ντόπιους. Στο Αφγανιστάν, η φιλοξενία είναι θεμελιώδης αρετή. Για τρείς μέρες μου φέρονταν σαν να ήμουν αξιοσέβαστο πρόσωπο, έτρωγα ψωμί, γιαούρτι, αυγά και βερίκοκα. Η ζωή τους θερινούς μήνες είναι ευχάριστη αλλά το φθινόπωρο όταν το χιόνι κάνει την εμφάνιση του, γίνεται απίστευτα δύσκολη. Οι αγρότες γνωρίζουν πολύ καλά ότι το όπιο εξάγεται στον υπόλοιπο κόσμο αλλά δεν δίνουν δεκάρα. Για αυτούς είναι απλώς ο μόνος τρόπος για να θρέψουν και να ντύσουν τις οικογένειες τους. «Είμαστε φτωχοί, δεν έχουμε τίποτα, η χώρα μας βρίσκεται σε πόλεμο». Λένε την αλήθεια. Από τα 174 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, το Αφγανιστάν βρίσκεται στην 170η θέση με κριτήρια κατάταξης τον μέσο όρο ζωής των κατοίκων του, την παιδική θνησιμότητα, τον αριθμό των γιατρών ανά 100.000 κατοίκους και την κατανάλωση θερμίδων. Με άλλα λόγια το Αφγανιστάν είναι εξαθλιωμένο.»
Στις 27 Αυγούστου 1998, λίγα 24ωρα μετά την περιπέτειά του και ενώ ο παραγωγός του δεν εντοπίζει σημείο ζωής του δημοσιογράφου, θα βρεθεί νεκρός στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του από υπερβολική δόση ναρκωτικών, όπως αναφέρουν οι τοπικές αρχές και ο ιατροδικαστής. Η τραγική είδηση έσκασε σαν βόμβα στον οικογενειακό και επαγγελματικό κύκλο και ένα πέπλο μυστηρίου σκέπασε το θάνατό του με τις υπόνοιες για δολοφονική ενέργεια να αιωρούνται.
Τέσσερις μέρες αργότερα στην Αθήνα, πραγματοποιείται κάτω από στενό κύκλο η κηδεία του. Έφυγε με ένα ήσυχο «αντίο» παρόλο που δε διάλεξε να ζήσει μια ήσυχη ζωή. Η πολυτάραχη ζωή του Κάρλος Μαυρολέων κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών ερευνητών και δημοσιογράφων που ήθελαν να ξεδιπλώσουν τις γεμάτες ρίσκα πτυχές της, ενώ αναμένεται η κυκλοφορία ενός φιλμ με τίτλο «Black Lion» που θα επικεντρώνεται στις τελευταίες του στιγμές.
Με πληροφορίες από makthes.gr,