ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Δεν πέρασαν λίγες ώρες από την συνομιλία Μητσοτάκη-Ερντογάν, όπου συμφωνήθηκε εξεύρεση τρόπων συνεργασίας για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών από το Αφγανιστάν και ο Νίκος Δένδιας από την Ιερουσαλήμ βρήκε την ευκαιρία να ρίξει λάδι στην φωτιά που φαινόταν να σιγοκαίει.
Όπως γράψαμε στο ΑΝ οι ηγεσίες των δυο χωρών επιθυμούν περισσότερη συνεργασία και λογική για την αντιμετώπιση του νέου προσφυγικού κύματος. Στο πλαίσιο αυτό, όπως μας τόνισαν ανώτερες τουρκικές πηγές, καλό είναι να αποφεύγονται αλληλοκατηγορίες και διαπόμπευση κάποιας από τις δυο χώρες.
Ο Νίκος Δένδιας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης που πραγματοποίησε στην Ιερουσαλήμ, για να συμμετάσχει στην τριμερή συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών, Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, επιτέθηκε εκ νέου στην Τουρκία, κατηγορώντας την ότι έχει διασυνδέσεις με τους Ταλιμπάν.
«Οι Ταλιμπάν θεωρούν την Τουρκία σύμμαχο, έκαναν σαφή δήλωση ότι η Τουρκία είναι μια φιλική χώρα. Και η Χαμάς, πολύ κοντά εδώ, συνεχάρη τους Ταλιμπάν», συνδέοντας δια της εις άτοπον απαγωγής την Τουρκία με την τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς, αλλά και τους Ταλιμπάν.
Συνεχίζοντας σημείωσε ότι «υπάρχουν χώρες στη γειτονιά μας που, σε αντίθεση ακόμη και με το συμφέρον των κοινωνιών τους, προσπαθούν να αναβιώσουν παλιές αυτοκρατορίες και ακόμη χειρότερα παλιές αντιλήψεις. Κυριολεκτικά θαμμένες στην άμμο του παρελθόντος», φωτογραφίζοντας την Τουρκία.
Καταλήγοντας τις αναφορές του στην Τουρκία, είπε πως «χρησιμοποιούν πολλά εργαλεία. Στρατιωτικές εισβολές σε άλλες χώρες, ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών, ασύμμετρος πόλεμος, πόλεμος δι’ αντιπροσώπων. Και, φυσικά, μερικές φορές εργαλειοποιούν τη μετανάστευση, κάτι που είναι εντελώς απαράδεκτο».
Αυτή η εκτόξευση κατηγοριών προς την Τουρκία, σίγουρα δεν συνάδει με το κλίμα που δημιούργησε η τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη Erdogan.
Βέβαια η διγλωσσία αυτής της κυβέρνησης, δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Ιδιαίτερα στις δηλώσει Μαξίμου-Υπουργείου Εξωτερικών. Όμως εδώ δεν μιλάμε για τη λογική του καλού και του κακού μπάτσου, αλλά για ένα ζήτημα που χρήζει συνεργασία μεταξύ των δυο χωρών.
Το Μαξίμου ακόμα βέβαια δεν απέστειλε non paper για να μας ενημερώσει ότι ήταν σε συνεννόηση με τον Δένδια οι συγκεκριμένες δηλώσεις.
Όμως εδώ στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν σηκώνει ούτε πλάκα ούτε αστεία. Είναι πολύ σοβαρό το ζήτημα μιας νέας προσφυγικής κρίσης και η εκ νέου διαφορετική στάση Δένδια και Μητσοτάκη, επιβεβαιώνει μάλλον τον πόλεμο που συνεχίζεται στο εσωτερικό της κυβέρνησης.
Δεν είναι τυχαία τα πρωτοσέλιδα αλλά και τα άρθρα δεξιών εφημερίδων που κατηγόρησαν τον Μητσοτάκη για την επικοινωνία του με τον Erdogan, σε σχέση με τη στάση Δένδια στο Ισραήλ.
Όλα δείχνουν ότι υπάρχουν δυο κέντρα αποφάσεων για την εξωτερική πολιτική. Καραμανλικοί και Σαμαρικοί πιέζουν στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που θέλει ο Μητσοτάκης στα ελληνοτουρκικά.
Ο επικείμενος ανασχηματισμός που όλο και περισσότερο ακούγεται τελευταία, θα δείξει ενδεχομένως κατά που πάει το καράβι κι αν θα παραμείνουν δυο καπεταναίοι στο καράβι της εξωτερικής πολιτικής που μπατάρει προς την ακροδεξιά.