ΤΕΛΛΟΣ ΦΙΛΗΣ Όσοι δημιούργησαν αυτό που αποκαλείται Πολιτισμός σε τούτη τη χώρα είχαν μια κοινή αφετηρία, τη διάθεση να παντρέψουν το υπάρχον ιθαγενές με το εν τη γενέσει του κοσμοπολίτικο. Δηλαδή, το απόλυτα προχωρημένο στα καθ’ ημάς με το παραδοσιακό που ενυπάρχει στο DNA μας.
Εκεί που αποτυγχάνει αυτό το εγχείρημα είναι στα πρόσωπα εξουσίας των οποίων οι σπουδές στο εξωτερικό δεν λειτούργησαν σαν σύζευξη με τον ενυπάρχοντα Πολιτισμό της χώρας που σπούδασαν, αλλά σαν μια κιτσάτη τροχοπέδη, στην βιαστικά και χωρίς ουσιαστικό ενδιαφέρον αντιγραφή των δρώμενων του εξωτερικού.
Είναι πολύ σημαντικό μια χώρα αποκλεισμένη από την Αναγέννηση να μπορεί να στέκεται πολιτισμικά ισάξια με τις χώρες που μετά τον Μεσαίωνα δημιούργησαν τον σύγχρονο Πολιτισμό. Γι’ αυτό η οποιαδήποτε κίνηση των συγχρόνων οφείλει να είναι πολύ προσεκτική, σχεδιασμένη σε βάθος χρόνου κι όχι επιλεκτικά, μέσα στον πανικό μιας οικονομικής ύφεσης κι ενός κακώς εννοούμενου οικονομικού «συμμαζέματος».
Συνεπώς, ο ξεδιάντροπα ονομαζόμενος «δημόσιος τομέας», δεν θα σωθεί με το κόψιμο, αλλά με το ξερίζωμα ενός παρακράτους πελατειακής ιδιότητας που έχει γίνει καθεστώς πλέον και ο οποίος αγκαλιάζει ασφυκτικά οτιδήποτε δημιουργικό σύγχρονο και τελικά δημοκρατικό στη δημόσια ζωή μας.
Κι όλο αυτό το έχουμε επιτρέψει να γίνει γιατί είναι μια συνωμοσία σιωπής όλων μας, με τα κριτήρια που άτυπα υπάρχουν σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική. Είναι η δήλωση ανεπάρκειας οράματος και διάθεσης να προσφέρουν ανιδιοτελώς στον τόπο. Είναι οι πολιτικοί μας σήμερα, οι ίδιοι που ευθύνονται και δημιούργησαν την κατάστασή μας με την απάθειά μας για βοηθό.
Ωραία δεν τιμωρείται κανείς. Όπως κανένας από αυτούς δεν θα γίνει “Εθνικός Ευεργέτης”. Τι κάνουν λοιπόν; Εξυπηρετούν. Βρίσκουν παραθυράκια σε νόμους που αλλεπάλληλα ψηφίζουν για να τους παραβούν. Δίνουν οι ίδιοι το παράδειγμα της παραβατικότητας που σκεπάζει ολόκληρη τη χώρα.
Αυτό λοιπόν είναι το ζητούμενο κι όχι η ομολογία αποτυχίας που κι αυτή τη χρησιμοποιούν για ίδιο όφελος . Τι κάνουν για να αλλάξει αυτή η νοοτροπία που έχει γίνει καρκίνωμα στην ουσιαστική ανάπτυξη της χώρας;
Καθυστερούν και συσσωρεύουν.
Επομένως η λύση δεν είναι λόγου χάριν να κλείσει ένας ραδιοφωνικός σταθμός που στοιχίζει το πολύ 15000 ευρώ το μήνα στο κράτος, αλλά να δοθεί μια απάντηση για το τι Ελλάδα θέλουν και μας στερούν απλόχερα πολιτισμό έναντι μιας αδηφάγας ποδοσφαιροποίησης των ερτζιανών χάριν της διαφήμισης και των νταβατζίδικων- διαπλεκόμενων συμφερόντων, καθώς και μιας δημόσιας τηλεόρασης που αρνείται να δώσει τον τόνο του μέτρου κι άγεται και φέρεται από τα ιδιωτικά συμφέροντα της αγοράς.
Κανείς δεν ψήφισε ΠΑΣΟΚ για να εξευτελιστεί, ούτε ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ για να γίνει το περιθώριο της Ευρώπης. Κανείς δεν ψήφισε ΠΟΤΑΜΙ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜΕΡΑ25 για να μην αλλάξει τίποτα. Τι τους κάνει να το ξεχνούν; Τα πτυχία των ξένων Πανεπιστημίων που διαφημίζουν στα βιογραφικά τους; Ας αλλάξουν λοιπόν πρώτα τη δική τους κλίμακα αξιών, κι ας ευχηθούμε αυτό να είναι η αρχή να αλλάξουμε κι όλοι οι υπόλοιποι, παίρνοντας τους σαν παράδειγμα, ζωής κι όχι επιβίωσης.
Πριν αποφασίσουν για οτιδήποτε ας προσπαθήσουν να αγαπήσουν την ελληνική παράδοση χωρίς να την απαξιώνουν, γιατί ακόμη τους θυμίζει την Χούντα στο βάθος των νεανικών ιδεοληψιών τους , όταν προσποιούνταν τους αριστερούς. Ας προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί είναι γνησίως ελληνικός ο Κουνέλης, ο Δημήτρης Παπαιωάννου, η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, ο Γιώργος Λάνθιμος, η May Roosevelt, ο Lolek, ο Λουκάς Σαμαράς η Λίντα Μπέγκλις , ο Μιχάλης Αρφαράς , ο Δήμος Αβδελιώδης , η Ευα Στεφανή, ο Γιάννης Οικονομίδης, ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης , η Κατερίνα Πατρώνη, οι Your Hand in Mine και αλλοι πολλοί που δεν εχουμε ιδέα ποιοί είναι …αλλά παραμένουν απολύτως συγχρονοι και διεθνείς.
Ας προσπαθήσουν έστω τώρα να μορφωθούν σχετικά με το τι είναι απαραίτητο και ουσιαστικό για την ύπαρξή μας ως έθνος κι ας αποδεχτούν ότι στον χώρο των τεχνοκρατών και του ορθολογισμού έχει αποδειχτεί πλέον ότι η συνεχής «αντιγραφή & επικόλληση» ιδεών, πρακτικών, αποφάσεων και πολιτικής σε φτάνει κάποτε σ’ έναν γκρεμό που μονό ο Πολιτισμός μπορεί να αποτρέψει την προδιαγεγραμμένη σου πτώση.
Αλλά πώς μπορείς να διορθώσεις κάτι αν δεν το αγαπήσεις πρώτα;
Αν δεν τολμήσεις να αποδεχτείς ότι είσαι μέρος του;
Ποτέ οι νοοτροπίες και τα βολέματα δεν άλλαξαν με την νομοθεσία, πουθενά στον κόσμο, αλλά με την επίμονη καθημερινή εκπαίδευση. Ας σταματήσουν να βαριούνται κι ας αρχίσουν από τα βασικά. Τότε ίσως βρουν δίπλα τους πρώτους υποστηρικτές που δεν θα είναι οι χούλιγκαν κι οι παράγοντες του ποδοσφαίρου που ακόμη γράφουν συνθήματα πάνω στα αγάλματα.
Στα αγάλματα μας που άντεξαν τόσα και τόσα, αλλά τώρα τα παραδίδουμε τόσο εύκολα στο έλεος των πλιατσικολόγων που εμείς οι ίδιοι εκθρέφουμε δια της ανοχής μας.
Εγκληματικά ανεπαρκείς, ημιμαθείς και συμπλεγματικοί με οτιδήποτε “νέο” κυοφορείται ερήμην ενός από καιρό πεπερασμένου “συστήματος”.