ΝΙΚΟΛ ΛΕΙΒΑΔΑΡΗ Εάν είχε βγει ο αρχικός σχεδιασμός Θεοδωρικάκου, μία από τις επόμενες τέσσερις Κυριακές θα πηγαίναμε στις κάλπες. Θα ψηφίζαμε για το γνωστό «2+4» – για το σενάριο της εξαετίας Μητσοτάκη, με την απλή αναλογική να καίγεται ακαριαία και δια παντός και με τον Αλέξη Τσίπρα στο καναβάτσο μετά από μια νέα εκλογική ήττα. Στη ΝΔ θα έψαχναν για νέους υπουργούς από την εκσυγχρονιστική κεντροαριστερά και, κατά την ιδανική εκδοχή του σεναρίου, στον ΣΥΡΙΖΑ θα έψαχναν ήδη για νέο αρχηγό.
Επειδή όμως η ζωή – και η πολιτική ακόμη περισσότερο – είναι αμείλικτη ακόμη και με τα πιο ευγενή σενάρια, τις επόμενες τέσσερις Κυριακές θα συνεχίσουμε απλώς να μετράμε νεκρούς από την πανδημία και αποκαϊδια από τις στάχτες της Εύβοιας και της Αττικής. Η κυβέρνηση θα ψάχνει εναγωνίως δημοσιονομικό χώρο για παροχές-αντίβαρα στο τσουνάμι των ανατιμήσεων, η μεσαία τάξη θα μετράει κιλοβατώρες με διψήφιες αυξήσεις στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, και στο Μαξίμου θα αναζητούν νέες πιθανές ημερομηνίες εκλογών είτε τον επόμενο Απριλιο στην καλύτερη περίπτωση, ή τον επόμενο Σεπτέμβρη και Οκτώβρη στην χειρότερη.
Στον ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσουν να λοξοκοιτούν το Facebook του – εμβολιασμένου πια – Παύλου Πολάκη, αλλά για πρώτη φορά μπορεί και να κοιτούν τις δημοσκοπήσεις με ένα κάποιο χαμόγελο. Όχι γιατί επήλθε η ανατροπή αλλά διότι για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια το πρόβλημα – πολιτικό, δημοσκοπικό και στρατηγικό – βρίσκεται στην πλευρά του Μαξίμου και όχι της Κουμουνδούρου.
Οι πρώτες φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις που έχουν στα χέρια τους τα κομματικά επιτελεία δεν δείχνουν μεν αλλαγή πολιτικού σκηνικού, δείχνουν όμως βαθιές ρωγμές στην παγιωμένη εικόνα της τελευταίας διετίας – βαθιές ρωγμές στην εικόνα της απόλυτης κυβερνητικής κυριαρχίας.
Και τα βασικά ευρήματα των μετρήσεων, όσο κι εάν αξιολογούνται διασταλτικά από κάθε πλευρά, συμπίπτουν σε πέντε σημεία:
- Στο βαρύ πολιτικό κόστος που καταβάλει η κυβέρνηση για τις πυρκαγιές. Εδώ, οι χειρισμοί του επιτελικού κράτους αποδοκιμάζονται από την συντριπτική πλειοψηφία αλλά και από υψηλό ποσοστό των ψηφοφόρων που το 2019 είχαν επιλέξει Νέα Δημοκρατία.
- Στην σημαντική φθορά της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την διαχείριση της πανδημίας και του εμβολιαστικού εγχειρήματος.
- Στην φθορά του πολιτικού προφίλ του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη – γεγονός που αποτυπώνεται τόσο σε ποιοτικούς όσο και σε ποσοτικούς δείκτες πια.
- Στην αμφίπλευρη ενίσχυση μικρότερων κομμάτων τόσο εκ δεξιών όσο και εξ αριστερών
- Στην ανοδική τάση του ΚΙΝΑΛ – μια παράμετρο που, σύμφωνα με έμπειρους δημοσκόπους, αφορά τόσο την ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα αυτά σε επίπεδο πρόθεσης ψήφου συμπυκνώνονται σε μια διαφορά που, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές βρίσκεται «κοντά στο 10%» και σύμφωνα με στελέχη της αντιπολίτευσης έχει πέσει κάτω από το 8%.
Όλα αυτά επίσης τα είχε σίγουρα υπ’ όψιν του ο Αλέξης Τσίπρας όταν δήλωνε, στην χθεσινή συνέντευξή του στο Open, ότι «ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται σε βέρτιγκο» και « η κυβέρνηση σε αποδρομή».
Και η νέα δημοσκοπική εικόνα βρίσκεται , κατά το ήμισυ τουλάχιστον, και πίσω από την εκτίμησή του πως την άνοιξη του 2022 θα έχουμε εκλογές.
«Πιστεύω», είπε, «ότι οι εκλογές θα γίνουν πολύ σύντομα, ανεξάρτητα από τη στιγμή που εγώ θα τις ζητήσω. Δεν νομίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης θα μπορέσει να φτάσει στο τέλος της τετραετίας. Φρονώ ότι από την άνοιξη του ‘22 ανοίγει παράθυρο για πρόωρες εκλογες, παρά την επιθυμία του κ. Μητσοτάκη, διότι δεν θα μπορεί να συγκρατήσει τη φθορά του, θα είναι επιταχυνόμενη. Όταν συνειδητοποιήσει ότι απειλείται με καταλυτική ήττα θα πάει σε εκλογές».
Το άλλο μισό της πρόβλεψης αυτής εκπορεύεται από την νέα τακτική συσπείρωσης και το νέο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το αφήγημα λέει ότι η κυβέρνηση έχει πλέον περιορισμένη διάρκεια ζωής – είτε πρόκειται για έξι, είτε για δώδεκα μήνες -, ότι γέφυρες συναίνεσης και συνεννόησης δεν υφίστανται, ειδικά μετά το φιάσκο Αποστολάκη, και πως φθάνει η ώρα μιας ώριμης προοδευτικής διακυβέρνησης.
Ως προς το τελευταίο η χθεσινή υπενθύμιση από τον Αλέξη Τσίπρα ότι η συγκυβέρνηση με τον Πάνο Καμμένο ήταν «αναγκαίο κακό» θα μπορούσε να είναι κι ένα ακόμη μήνυμα προς το ΚΙΝΑΛ. Ως προς την βεβαιότητα όμως ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές και θα είναι η ραχοκοκαλιά της επόμενης κυβέρνησης της χώρας», και ο ίδιος ο Αλεξης Τσίπρας μάλλον γνωρίζει ότι εμπεριέχει αρκετές ακόμη πολιτικές εκκρεμότητες. Οι οποίες δεν κλείνουν ούτε με τον… εμβολιασμό Πολάκη, ούτε με τα κυβερνητικά αυτογκόλ…