anilikos Σάββατο μεσημεράκι και μια βόλτα στον ήλιο του Σεπτεμβρίου είναι επιβεβλημένη. Θεσσαλονίκη, παραλία, αεράκι να ανεμίζει φλάμπουρα και τα ατημέλητα μαλλιά ορισμένων. Πανέμορφη εικόνα μιας Ευρωπαϊκής μεγαλούπολης. Ο κορωνοϊός είναι σε πλατό και η κίνηση περιορισμένη.
Ώπα, ένα λεπτό. Η κίνηση είναι περιορισμένη προς ανύπαρκτη. Κόβω τον ανήφορο από τον Λευκό Πύργο και ανεβαίνω προς ΧΑΝΘ καρφί. Δεξιά κι αριστερά κάποιες ριγέ κόκκινες κορδέλες με φόντο αστυνομικούς της τροχαίας. Συνεχίζω αμέριμνος τη βόλτα με τα ακουστικά μου και περιβολή μετακίνησης 6 (πρόβες για το χειμώνα). Ξεπροβάλλει η διασταύρωση Αγγελάκη-Τσιμισκή και ο Πύργος του ΟΤΕ. Στην νότια είσοδο της έκθεσης ανεμίζει μια Ελληνική σημαία ατάκτως ειρημένη στην αψίδα και τριγύρω υπάρχουν κιγκλιδώματα αφειδώς παρατεταγμένα προς απαγόρευση εισόδου παρόλο που το πεζοδρόμιο, τέτοια ώρα ακόμα, είναι ελεύθερο για χρήση από τους πεζούς.
Εκεί ανεβαίνοντας στην Αγγελάκη βλέπω το πρώτο πυροσβεστικό όχημα. Κι από πίσω του δυο τρεις γερανούς που σηκώνουν τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα παρά το γεγονός ότι εκτάκτως απαγορεύεται η στάθμευση αυτές τις ημέρες για όλο το 24ωρο. Στη βόρεια είσοδο της Έκθεσης τσουπ κι άλλο πυροσβεστικό. Παρατεταγμένη μια διμοιρία ΜΑΤ και καναδυό κλούβες. Ένεκα η εγγύτητα με τα πανεπιστήμια θεωρώ. Επί της Εγνατίας, όπου συνήθως και εθιμικά υπάρχει μια λωρίδα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τώρα δεν υπάρχει τίποτα.
Ψάχνω με το βλέμμα για τους περίφημους “ελεύθερους σκοπευτές”. Όλο και κάποιος θα κάνει “τζα” λέω από καμιά ταράτσα στα πανεπιστήμια. Και βρίσκω σε ανάρτηση ψηλά να διασχίζουν τη λεωφόρο Ελληνικές σημαίες που υπήρξαν ιστορικές από το 1821 έως σήμερα όπως η Ναυτική σημαία της Ύδρας, Ψαρών, Σπετσών, τη σημαία της Πελοποννήσου και άλλες.
Στην έξοδο της ΔΕΘ επί της Εγνατίας κόσμος, αστυνομία και πυροσβεστικό. Μια ταμπέλα σε άκρως ευανάγνωστο μέγεθος δηλώνει πως υπάρχει Εμβολιαστικό Κέντρο εντός της έκθεσης που δεν γνωρίζω αν θα λειτουργεί αυτές τις ημέρες.
Συνεχίζω περιχαρακώνοντας τη ΔΕΘ και συναντώ στο ύψος του Πανεπιστημίου Μακεδονία έτερη κλούβα και πυροσβεστικό. Σε όλη αυτή τη διαδρομή αλλά και όσο έφτανε το μάτι μου σε τριγύρω δρόμους, οι κάδοι απορριμμάτων εξαφανισμένοι με πρόχειρες σακούλες να παίρνουν γυμνές τη θέση τους σε αναμονή αποκομιδής.
Αναρωτήθηκα αλήθεια πόσο καυτή θα είναι η ομιλία του Μητσοτάκη το βράδυ στο Βελλίδειο και χρειάζεται τόσα πυροσβεστικά οχήματα έξω από την έκθεση, χωρίς να μπορώ να δω μέσα. Στα αυτιά μου έφτασαν ήχοι από φωνές περίεργες που αργότερα έμαθα πως ήταν αναπαράσταση “σύλληψης” από σώματα ασφαλείας προς τέρψιν οφθαλμών των επιτελικών εντός εκθέσεως. Ο Παττακός γύρισε πλευρό εκείνη την ώρα στον τάφο.
Όσο περνάει η ώρα και οδεύουμε προς την ομιλία του Μητσοτάκη, η οποία από εξαγγελίες θα είναι υπέρκορη αλλά από κοινωνική ενσυναίσθηση θα χωλαίνει, τα μέτρα ασφαλείας θα εντείνονται, τα τριγύρω μαγαζιά θα κατεβάζουν τα ρολά και το κέντρο της πόλης έως την παραλία θα βρίσκεται σε ένταση με όλες τις απόψεις και τις άκρες της βουλής να εκπροσωπούνται σε διαφορετικά μέρη.
Το μήνυμα όμως κάθε διαμαρτυρίας, ό,τι χρώμα και να έχει, θα είναι ένα και μοναδικό.
Όπου ακούς πολλά #Μητσοτακη_ξερεις_εσυ το καλάθι των εξαγγελιών είναι τρύπιο, όσο μεγάλο κι αν ακούγεται,