Ανώτερη κυβερνητική πηγή που ενημέρωσε χθες κοινοβουλευτικούς συντάκτες φέρεται να δηλώνει πως σχετικά με τους εμβολιασμούς “ξύνουμε τον πάτο του βαρελιού”. Όπως μεταδόθηκε: «Το πρόβλημά μας είναι οι 60 plus, γιατί αυτοί, εφόσον νοσήσουν, θα επιβαρύνουν το σύστημα Υγείας. Αυτοί δεν βλέπω να πείθονται. Τα παιδιά δεν είναι πρόβλημα, και να νοσήσουν θα το περάσουν! Αν είχαν εμβολιαστεί όλοι οι άνω των 50, δεν θα χρειαζόταν ο εμβολιασμός των παιδιών».
H δήλωση μεταδόθηκε από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και αναπαράγεται σε πολλούς ενημερωτικούς ιστότοπους, ενώ υπάρχει και σε αρκετές εφημερίδες (Τα “Νέα”, για παράδειγμα, κάνουν λόγο για “λευκή πετσέτα“της κυβέρνησης όσον αφορά τους εμβολιασμούς των άνω των 60). Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει εκδηλωθεί κάποια αντίδραση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Ρώτησα, δε, σχετικά τον υπουργό Υγείας Θάνο Πλεύρη (στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη στον Ant1) και μόνο έμμεσα διαχώρισε τη θέση του. Ήταν μάλλον αμήχανος και προφανώς δεν συμμερίζεται την σχετική αναφορά.
Όποιος/α κι αν είναι ο/η ανώτερη κυβερνητική πηγή – για λόγους τήρησης του off the record δεν αναφέρεται το όνομά του/της- πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό ολίσθημα αποκαλυπτικό της αποτυχίας στο εγχείρημα του εμβολιασμού.
Αφού έχει εφαρμόσει ένα επιχειρησιακά άρτιο -αυτό οφείλουμε να το παραδεχτούμε- εμβολιαστικό πρόγραμμα, από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Αύγουστο, η κυβέρνηση ομολογεί πως “έπιασε ταβάνι” και δεν μπορεί να πείσει εκείνα τα εκατομμύρια πολίτες που απαιτούνται για να δημιουργηθεί το απαραίτητο κατά τους επιστήμονες τείχος ανοσίας. Ακόμα και παρά τις απειλές περί υποχρεωτικότητας που εκτοξεύονται από τις αρχές του καλοκαιριού, το κρίσιμο στατιστικά τμήμα του πληθυσμού που απαιτείται να εμβολιαστεί δεν ανταποκρίνεται.
Η αποτυχία είναι έτι σοβαρότερη εάν αναλογιστεί κανείς πως αυτό το τμήμα του πληθυσμού απαρτίζεται κυρίως από πολίτες μεγαλύτερης ηλικίας που κατά πλειοψηφία έχουν ψηφίσει το κυβερνών κόμμα. Δεν πείθεται, δηλαδή, εκείνο το τμήμα του εκλογικού σώματος που υποστηρίζει περισσότερο τη Ν.Δ.
Λογικό εάν αναλογιστεί κανείς την αμφισημία που εκπορεύεται από διάφορους κύκλους επιρροής. Για παράδειγμα: γιατί δεν υποστηρίχθηκε με σαφή τοποθέτηση της υπουργού Παιδείας η διευθύντρια του Λυκείου Αμυνταίου που ζήτησε από τον αρχιμανδρίτη που έκανε τον αγιασμό να φορέσει τη μάσκα του, όπως ορίζουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα; Τι αντίκτυπο είχε το περιστατικό στην τοπική κοινωνία; Αντιθέτως, η δημόσια λειτουργός δέχθηκε το “μπούλινγκ” του ιερέως, ο οποίος είχε και τη συνδρομή του αντιπεριφερειάρχη.
Η δήλωση του κυβερνητικού αξιωματούχου, όμως, είναι και εξαιρετικά επικίνδυνη διότι υπονομεύει το ίδιο το εγχείρημα του εμβολιασμού. Όταν ο αξιωματούχος δηλώνει πως εάν πείθονταν και εμβολιάζονταν οι άνω των 60 δεν θα χρειαζόταν να εμβολιασθούν τα παιδιά, διολισθαίνει (ανοήτως ή σκοπίμως;) στην αντιεπιστημονική άποψη πως τα παιδιά εμβολιάζονται για να χτίσουμε τείχος ανοσίας επειδή οι μεγαλύτερης ηλικίας πολίτες είναι απρόθυμοι, κι όχι επειδή είναι σωστό να εμβολιασθούν!
Οι παιδίατροι και εν γένει οι ειδικοί λένε, όμως, το αντίθετο. Πως, δηλαδή, τα παιδιά εμβολιάζονται διότι μολύνονται, μεταδίδουν τον ιό και νοσούν. Ένα στα τρία κρούσματα των τελευταίων ημερών αφορούν παιδιά/μαθητές, όπως ανακοινώθηκε επισήμως από τον ΕΟΔΥ.
Στο άκουσμα μιας τέτοιας δήλωσης να μεταφέρεται από κυβερνητική πηγή είναι λογικό να εντείνεται η καχυποψία και να ενισχύεται η απροθυμία πολλών γονέων να εμβολιάσουν τα παιδιά τους.
Τρικυμία εν κρανίω, σύγχυση και αντιφάσεις. Ό,τι ακριβώς χρειάζονται οι απρόθυμοι και ακόμα περισσότερο οι αντιεμβολιαστές.