Πολλοί εγχώριοι μεγαλο-αναλυτές πανηγύριζαν με την ήττα Trump και την εκλογή του Joe Biden στις ΗΠΑ.
Έφυγε ο τρελός βαψομαλλιάς και ήρθε ο σοβαρός, ο γνώστης, ο ισορροπημένος αν και λίγο σιτεμένος Πρόεδρος έλεγαν οι περισσότεροι, χωρίς να γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν τα όσα έκανε ο Trump κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Όπως είχε πει ο τότε Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο Blair House της Ουάσιγκτον σε ερώτηση μου κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, αν ο Trump είναι πολιτικός η επιχειρηματίας, είχε πει ότι είναι επιχειρηματίας. Κάτι που αποδείχτηκε και στην συνέχεια πως η πολιτική του είχε τα χαρακτηριστικά επιχειρηματικών κινήσεων.
Αυτό που μπορεί να χαρακτηρίσει την πολιτική του Trump, ήταν η ενίσχυση του βιοτικού επιπέδου των αμερικανών πολιτών και η διευθέτηση μέσω της οικονομικής συνεργασίας, διαφορών μεταξύ χωρών που απασχολούσαν την διεθνή κοινότητα.
Βέβαια δεν είχαν αίμα οι προσπάθειες αυτές, σε Βόρεια Κορέα, σε Ισραήλ ή στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Δεν είχαν κέρδος οι εταιρείες των οπλικών συστημάτων και των κατασκευαστικών από την πολιτική του Trump.
Έχουμε γράψει εδώ και καιρό στο Α, ότι η πολιτική Biden, δεν θα έχει καμιά σχέση με του προκατόχου του. Όσοι έχασαν οικονομικά κατά την περίοδο της θητείας Trump, αλλά και κατά τη διάρκεια της πανδημίας έπρεπε να πάρουν το αίμα τους πίσω.
Ο συστημικός Biden, ο υποστηριζόμενος των μεγάλων λόμπι, δεν θα έφερνε αντιρρήσεις στις πιέσεις τους. Όπως και έγινε.
Παρότι ο Trump, είχε δείξει ότι θα απομακρυνόταν από την Ευρώπη, στην πραγματικότητα δεν έκανε ποτέ το πρώτο βήμα απομάκρυνσης του από την Γηραιά Ήπειρο.
Κάτι που έκανε ο Biden, ασχέτως αν είχε εξαγγείλει ενώπιον τον ηγετών της ΕΕ, ότι η Αμερική επέστρεψε.
Ναι επέστρεψε η Αμερική, όμως ως ο μεγάλος ταραχοποιός, βάζοντας στο περιθώριο την Ευρώπη και επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στην Ασία και την Κίνα.
Μετά την στρατηγική του ήττα στο Αφγανιστάν με την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, ο Biden χρειαζόταν ένα νέο αφήγημα και την ενίσχυση των υποστηρικτών του.
Στον απολικό κόσμο της εποχής Trump, ο Biden διαμορφώνει ένα νέο περιβάλλον έντασης και διχασμού της Υφηλίου.
Αυτό έχει μεγάλο αντίκτυπο στη θέση της Ελλάδας στην διεθνή σκηνή, κάτι που θα φανεί λίαν συντόμως.
Η επιλογή του Biden να στρέψει το ενδιαφέρον του προς την Ασία στοχοποιώντας την Κίνα και ανεβάζοντας τους τόνους με τη Ρωσική Ομοσπονδία, ενεργοποιεί το ρόλο της Τουρκίας που επηρεάζει με τον έναν ή άλλο τρόπο τις πολιτικές στην Ασία. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα, άμεσα συνδεδεμένη με την Τουρκία στο μαλακό υπογάστριο της Κίνας, τους Ουιγούρους, μια μουσουλμανική μειονότητα με τουρκικές καταβολές.
Ήδη ο ρόλος της Τουρκίας στο Αφγανιστάν, οι σχέσεις που έχει με τη Ρωσία αλλά και η εμπλοκή της στο Συριακό, τη Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν αλλά και την Κριμαία, της προσδίδουν αναβαθμισμένο ρόλο στην παγκόσμια σκηνή.
Η Τουρκία δεν είναι απομονωμένη όπως θέλουν να μας πείσουν τα μέσα ενημέρωσης και η κυβέρνηση.
Παρότι ο Trump, είχε ιδιαίτερες σχέσεις, επιχειρηματικές πρώτιστα, με τον Τούρκο Πρόεδρο, δεν διατάραξε ποτέ τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ελλάδα. Επί Trump και Τσίπρα ενεργοποιήθηκε ο Στρατηγικός Διάλογος μεταξύ των δυο χωρών. Επί Trump, έγινε παρέμβαση για να τα βρουν ΕΕ-Ελλάδα στην μεγάλη διαπραγμάτευση του 2015.
Όσοι εντός των τειχών πανηγυρίζουν ακόμα για τις σχέσεις της Ελλάδας με τον Biden, θα δουν εκπλήξεις στη συνέχεια και δεν θα είναι ευχάριστες.
Ο Erdogan, έχει να δώσει για να διαπραγματευτεί με τους Αμερικανούς και οι προεδρικές εκλογές που αναμένονται μέσα στο 2022 στην Τουρκία και την στήριξη που θα θέλει ο Τούρκος Πρόεδρος για να επανεκλεγεί, διαμορφώνουν ένα δυσοίωνο μέλλον για την Ελλάδα.
Στο τέλος Trump θα λέμε και θα κλαίμε που τον χάσαμε.