ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Είναι πραγματικά να απορεί κανείς γι αυτές τις χαμογελαστές κεφαλές που ούτε λίγο ούτε πολύ μας λένε ότι έρχεται καλπάζοντας πρωτοφανής ανάπτυξη μαζί με απίστευτες επενδύσεις και ότι πρέπει να προετοιμαστούμε να τρώμε με χρυσά κουτάλια χωρίς να φοβόμαστε το “περαστικό” κύμα ακρίβειας και την “παροδική” ενεργειακή κρίση.
Αλήθεια τώρα, σε ποιά καρακοσμάρα ζουν όλοι αυτοί οι ανευθυνοϋπεύθυνοι της οικονομίας, κυβερνητικοί και τραπεζικοί; Σε ποιά γυάλινα παλάτια χωρίς την παραμικρή επαφή με τον έξω κόσμο; Από το “Νικελόντεον” αντλούν τις πληροφορίες και την αισιοδοξία τους που επιχειρούν να “πουλήσουν” μέσα από τηλεοπτικά κανάλια και δημοσιεύματα;
Ή μήπως μας κάνουν πλάκα;
Διότι, μια ματιά να ρίξει κανείς στις οικονομικές σελίδες ξένων αλλά και ελληνικών οικονομικών εφημερίδων και site θα διαπιστώσει ότι τα πράγματα δεν είναι απλώς γκρίζα. Μαύρα και άραχλα είναι. Θα δούμε, για παράδειγμα, ότι ενώ κάποιοι πανηγυρίζουν προβλέποντας “ψευδοανάπτυξη” της τάξης του 8,8% στην Ελλάδα, στη Γερμανία, το το Οικονομικό Ινστιτούτο Ifo μειώνει την πρόβλεψη ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας για φέτος εκτιμώντας ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 2,5% φέτος – η πρόβλεψή του είναι 0,8 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα από την προηγούμενη.
Εχουμε την εντύπωση ότι αυτό δεν θα επηρεάσει ολόκληρη την Ευρωζώνη και βέβαια τις χώρες του Νότου, μαζί και τη χώρα μας; Μόλις οι Γερμανοί συνέλθουν από τις εκλογές και οποιαδήποτε κυβέρνηση εκλεγεί, αρχίσει να ζητάει επιστροφή στη “σφιχτή” οικονομική πολιτική και τη λιτότητα, για να αντισταθμίσει τα “σπασμένα”, τότε θα δούμε τι εστί βερύκοκο.
Να πάμε στην Ευρωζώνη;
Διαβάζουμε σήμερα:
“Σε επικίνδυνα όρια κινείται το κόστος παραγωγής στην Ευρωζώνη, καθώς σύμφωνα με τους πρώιμους δείκτες του Σεπτεμβρίου «εκτινάχθηκε» σε υψηλό περισσότερο των είκοσι ετών, την ίδια ώρα που η επιχειρηματική δραστηριότητα στις χώρες που μοιράζονται το ευρώ παρουσίασε σημάδια επιβράδυνσης.
Ειδικότερα σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα η IHS Markit, ο δείκτης που μετράει το κόστος παραγωγής στην Ευρωζώνη, ανήλθε στις 70,5 μονάδες, επίπεδο που τελευταία φορά καταγράφηκε στις αρχές του 21ου αιώνα.
Τα προκαταρκτικά στοιχεία για τον σύνθετο δείκτη υποδεικνύουν έναν συνδυασμό της επιβράδυνσης της οικονομικής ανάπτυξης και της ευρείας αύξησης των τιμών», αναφέρει, ο Κρις Ουίλιαμσον, επικεφαλής οικονομολόγος της IHS Markit. «Η ανάπτυξη δείχνει ότι θα αποδυναμωθεί περεταίρω τους επόμενους μήνες, αν οι τιμές και τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα δεν δείξουν σημάδια αποκλιμάκωσης, ειδικότερα αν υπάρξει μια δυνητική αύξηση των κρουσμάτων καθώς εξελίσσεται το φθινόπωρο“.
Ούτε αυτό θα μας επηρεάσει;
Κι ας πούμε ότι αυτοί οι ευρωπαίοι και τα ΜΜΕ τους τα βλέπουν όλα μαύρα. Ας πάμε εδώ, στους δικούς μας και σε έναν εκ των σοβαρότερων οικονομικών παραγόντων της χώρας, τον Ευάγγελο Μυτιληναίο.
«Η άνοδος της τιμής στο φυσικό αέριο έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, ώστε αναλογικά είναι σαν η βενζίνη από το 1,6 ευρώ που πωλείται σήμερα να είχε αυξηθεί στα 7 ευρώ», αναφέρει χαρακτηριστικά, μιλώντας σε αναλυτές, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «είμαστε στο έλεος του χειμώνα».
Κατά τη διάρκεια παρουσίασης των επιδόσεων της Mytilineos το α’ 6μηνο του έτους, σ ο κ. Μυτιληναίος περιέγραψε ως εξής την κατάσταση που διαμορφώνεται εν μέσω των ανατιμήσεων στην αγορά ενέργειας: «The perfect storm. Είμαστε στο έλεος του χειμώνα. Αν είναι βαρύς, θα υπάρξουν τεράστια προβλήματα. Δεν θέλω να σκέφτομαι το ενδεχόμενο μιας κακοκαιρίας τύπου Μήδειας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο».
Και συγγνώμη αλλά θα προτιμήσω να πιστέψω τον Ευάγγελο Μυτιλιναίο και όχι τον Γεωργιάδη ή τον Σκρέκα ή όποιον άλλο κυβερνητικό…
Πλήθος τα δημοσιεύματα. Πλήθος τα στοιχεία. Πλήθος τα βαριά, μαύρα σύννεφα…
Κανείς μέσα στο “κρυστάλλινο παλάτι” δεν τα βλέπε; Κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι χάσκει μπροστά μας η άβυσσος αν δεν αλλάξουμε πορεία;
Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση, παρά το ότι ασκεί κριτική στην πρώτη που έχει κάθε λόγο να ωραιοποιήσει την πραγματικότητα. Αμφότερες ποντάρουν “όλα τα λεφτά” στο Ταμείο Ανάπτυξης λες και αυτό αρκεί για να αντιμετωπισθεί η ενεργειακή κρίση που έρχεται.
Ενδεικτική είναι η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα σε ερώτηση του ΑΝ, την περασμένη Κυριακή, στη ΔΕΘ:
“Βλέπω ότι έχουν γίνει βήματα σε μια θετική κατεύθυνση στην Ευρώπη. Δεν είναι ίδια η Ευρώπη σήμερα με αυτή που ήταν όταν αναλάβαμε το ’15. Το πλαίσιο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στην οικονομία ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τη αυστηρή, δογματική λογική της λιτότητας με την οποία η ευρωπαϊκή ηγεσία αντιμετώπισε την οικονομική κρίση το 2009 και με αποκορύφωμα το 2015“.
Φοβάμαι ότι αυτό λέγεται επίσης υπεραισιοδοξία κι ας πρόσθεσε, σωστά:
“Αυτή τη στιγμή διαφαίνεται ότι υπάρχει μια συμμαχία χωρών που θέλουν να επιστρέψουμε στο ίδιο μοντέλο προ της πανδημίας, σαν να μην άλλαξε τίποτα. Αυτό που λέμε είναι ότι, έχοντας επίγνωση και των μεγάλων προκλήσεων και δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων, η χώρα θα πρέπει να κινηθεί με σωφροσύνη το επόμενο διάστημα σε μια πολιτική που θα διαμορφώνει τους όρους και τις προϋποθέσεις για ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και ένα νέο μοντέλο παραγωγικό για να μπορέσει να αντέξει τις όποιες δυσκολίες στο μέλλον“.
Στο μέλλον;
Ποιό μέλλον; Η κρίση είναι ήδη εδώ. Οι καμπάνες έπρεπε ήδη να χτυπούν. Οι πολιτικές έπρεπε ήδη να έχουν αλλάξει.
Οι δηλώσεις περί “επιστροφής στην κανονικότητα”, “παροδικών φαινομένων” και βέβαια “ακρίβεια λόγω ανάπτυξης” του Αδωνι Γεωργιάδη δεν είναι για γέλια. Πρέπει να μας ανησυχούν. Πολύ. Πάρα πολύ!
Υ.Γ.: Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η Citigroup υπερδιπλασίασε τις εκτιμήσεις της για την τιμή του φυσικού αερίου σε Ευρώπη και Ασία το επόμενο τρίμηνο και δηλώνει ότι οι τιμές μπορεί να φτάσουν έως και τα 100 δολάρια ανά εκατομμύριο βρετανικές θερμικές μονάδες σε περίπτωση που ο χειμώνας αποδειχτεί ιδιαίτερα κρύος. Σε ένα τέτοιο σενάριο δεν αποκλείει τα φορτία να φτάσουν έως και τα 100 δολάρια ανά mmBtu ή 580 δολάρια το βαρέλι αν αντιστοιχήσουμε την τιμή του αερίου με αυτή του πετρελαίου.
Εμείς ας παραμείνουμε στην καρακοσμάρα μας!