Ο απομονωμένος «παραβάτης» του Διεθνούς Δικαίου και «ταραξίας» της Μεσογείου Τούρκος Πρόεδρος, ολοκλήρωσε την επίσκεψη του στην Νέα Υόρκη για την 76η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Μπορεί ο ίδιος να μην έκανε τις σημαντικές συναντήσεις στην έδρα του ΟΗΕ, όμως άφησε γι’ άλλη μια φορά το αποτύπωμα του με τα εγκαίνια του ουρανοξύστη του
«Τουρκικού σπιτιού» απέναντι από τον ΟΗΕ, τη συμμετοχή του στο 11ο Επενδυτικό Συνέδριο Αμερικανών και Τούρκων αλλά και στην ομιλία του από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης.
Με τον γνωστό του τρόπο, επιβεβαίωσε ότι είναι αναντικατάστατο μέλος της Δύσης και της ευρωατλαντικής συμμαχίας, ότι η Τουρκία είναι περιφερειακή δύναμη με ιδιαίτερο ειδικό βάρος, ότι το προσφυγικό περνάει από τη χώρα του, ότι είναι υπέρ του διαλόγου για την επίλυση των διαφορών με την Ελλάδα και φυσικά ότι επιθυμεί μια μόνιμη και δίκαιη λύση στο Κυπριακό.
Όποιος παρακολουθεί χωρίς μυωπικά γυαλιά τον Erdogan δεν θα ένιωσε έκπληξη για όσα είπε. Ούτε για όσα έγιναν από τον εξ απορρήτων του Kalin και τον Υπουργό Εξωτερικών Cavusoglu.
Ο σύμβουλος του Προέδρου συναντήθηκε με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας του Αμερικανού Προέδρου ενώ ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών με τον Αμερικανό ομόλογο του όπου οι αβρότητες ξεπέρασαν τα συνηθισμένα.
Μπορεί να μην συναντήθηκε με τον Αμερικανό Πρόεδρο ο Erdogan, όμως οι επαφές με την αμερικανική διοίκηση έγιναν στο ανώτερο επίπεδο, καταρρίπτοντας το αφήγημα της ελληνικής κυβέρνησης για απομόνωση της Τουρκίας.
Ο Τούρκος Πρόεδρος βέβαια δεν πήρε τη φανέλα με το Νο 9 από την FIFA με το όνομα του, όπως ο Έλληνας Πρωθυπουργός.
Εξάλλου η ελληνική πολιτική σκηνή είχε να ασχοληθεί με σοβαρότερα πράγματα, όπως τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης αναπαρήγαγαν, τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο και τη συμμετοχή του στα εγκαίνια του Τουρκικού Σπιτιού στη Νέα Υόρκη.
Μόνο προδότη δεν αποκάλεσαν ευθέως τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, ο οποίος για όσους δεν γνωρίζουν είναι Τούρκος υπήκοος και προσκλήθηκε ως τέτοιος στα εγκαίνια, εκπροσωπώντας το Πατριαρχείο, έναν οργανισμό που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη.
Η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου δίπλα στον Erdogan και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Tatar, δεν σημαίνει φυσικά ότι αναγνωρίζει την αποκαλούμενη από την Τουρκία «ΤΔΒΚ».
Θα έπρεπε να χαροποιεί τους Έλληνες η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στην εκδήλωση της Τουρκικής Προεδρίας στη Νέα Υόρκη, καθώς θεωρείται ένας σεβαστός και αναγνωρίσιμος θεσμός για την Τουρκία το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η παρουσία εκεί του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, παρότι μπορεί να υπάρχουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις από την τουρκική πλευρά, είναι μια αναγνώριση του Πατριαρχείου από την Τουρκία ως αναπόσπαστο κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας.
Το να σταυρώνουμε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής γιατί συμμετείχε, στα εγκαίνια του Σπιτιού της χώρας του, εκπροσωπώντας την Ορθοδοξία, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι άδικο.
Δεν είναι πολιτικός οργανισμός το Οικουμενικό Πατριαρχείο για να ασκεί πολιτική ή να έχει πολιτικό αποτύπωμα. Η οικουμενικότητα του Πατριαρχείου δεν πρέπει να επηρεάζεται από εθνικισμούς και εθνοτισμούς. Η Μητέρα Εκκλησία είναι παντού για το ποίμνιο της που δεν έχει γεωγραφικά ή εθνικά χαρακτηριστικά. Ας το κατανοήσουμε κάποια στιγμή βοηθώντας το Πατριαρχείο να εκπληρώσει το ρόλο του ως πνευματικός φάρος της Ορθοδοξίας.