ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Ο Πέτρος Δουρδουμπάκης, γυρνώντας ένα βράδυ στο σπίτι, ερωτευμένος σφόδρα αλλά για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, έγραψε ένα από τα ωραιότερα του τραγούδια, τις «τυφλές ελπίδες», που ερμήνευσε ο Παντελής Θαλασσινός.
Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση που πραγματοποιείται σε διάφορες χώρες ελληνικού ενδιαφέροντος, όπως οι ΗΠΑ, Γερμανία, Τουρκία και αλλού παρακολουθώ ένα απίστευτο κρεσέντο παραγωγής αναλύσεων από εγχώριους αναλυτές για το ποιος μας συμφέρει για νικητής των εκλογών.
Αναλύσεις που προσπαθούν να μας πείσουν να υποστηρίξουμε, λες και ψηφίζουμε, τον έναν ή τον άλλο που θα βοηθήσει την Ελλάδα ή θα την υπερασπιστεί στη διεθνή σκηνή λες και μας το χρωστούσαν.
Είναι φυσικό να μας ενδιαφέρει ως χώρα η κάθε εκλογική αναμέτρηση και φυσικά το αποτέλεσμα και ο νικητής. Δεν είναι φυσιολογικό όμως να συνδέουμε με τις προσδοκίες μας το εκλογικό αποτέλεσμα.
Η κάθε χώρα κοιτά τα δικά της και μόνο συμφέροντα. Αν τα συμφέροντα της κάποια στιγμή συμπίπτουν με τα ελληνικά, θα υπάρξει ένα θετικό αποτέλεσμα και για μας. Όμως ως μικρή χώρα, χωρίς εκτόπισμα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, είμαστε συνήθως ένα πιόνι που θυσιάζεται εύκολα αν είναι χρήσιμο για τους «μεγάλους».
Η πολιτική και ιδιαίτερα η διπλωματία είναι τόσο ρευστή όσο και το νερό ή καλύτερα η λάβα που σε παρασέρνει και σε καίει, αν είσαι στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή.
Δεν υπάρχουν σταθερές, χωρίς να προσπαθήσει μια χώρα γι αυτό μακροπρόθεσμα.
Το να ασχολούμαστε με τις εκλογικές αναμετρήσεις και να αναλύουμε ποιος μας συμφέρει δεν μας ωφελεί σε τίποτα κι απλά τρέφουμε τυφλές ελπίδες.
Το να παίρνουν θέση πολιτικοί για το ποιον θα επιθυμούσαν ως νικητή των εκλογών σε μια άλλη χώρα, μόνο επικίνδυνο μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς τα νέα διαδίδονται γρήγορα και εκτίθενται ανεπανόρθωτα.
Μπορεί για τον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υπάρχει μια λογική στο να παρακολουθούμε τις εκλογικές αναμετρήσεις, καθώς υπάρχει μια κοινή πολιτική σε πολλά θέματα, όμως για τις άλλες χώρες δεν έχει κάποια λογική.
Και για να εξηγηθώ και να μην παρεξηγηθώ.
Στις τελευταίες εκλογές στις ΗΠΑ, σύσσωμος ο ελληνικός τύπος αλλά και οι πολιτικοί υποστήριξαν τον Joe Biden καθώς θεωρούσαν ότι ο Trump δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα.
Τους εννέα μήνες διακυβέρνησης του Biden, μόνο θετικά δεν μπορείς να τους χαρακτηρίσεις για την Ελλάδα, την προβλέψιμη σύμμαχο όπως την χαρακτήρισε ο Έλληνας Πρωθυπουργός.
Κανένας ηγέτης χώρας δεν θα αλλάξει την πολιτική του για τα συμφέροντα μιας χώρας αν δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας του ή των υποστηρικτών του.
Ούτε η Γερμανία θα αλλάξει την πολιτική της με την Τουρκία, την ΕΕ ή την Ελλάδα, είτε σχηματίσουν κυβέρνηση οι Σοσιαλδημοκράτες είτε οι Χριστιανοδημοκράτες, μετά τις σημερινές εκλογές. Η πολιτική θα είναι ίδια κι απαράλλακτη γιατί απλά δεν καθορίζεται η πολιτική στο μεγαλύτερο ποσοστό της από την ιδεολογία, αλλά από τα οικονομικά συμφέροντα.
Εύχομαι να μην άδουν οι πολιτικοί μας ταγοί, το «παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου έπεσα μες στη φωτιά».