Η κυβερνητική άποψη “υπάρχουν εμβόλια, όσοι δεν θέλουν ας κόψουν το λαιμό τους” έχει μια λογική. Πλην, εντελώς επιφανειακή.
Στην πραγματικότητα είναι το άλλοθι για τις ευθύνες της κυβέρνησης που απέτυχε (πήρε πολύ χαμηλό βαθμό) στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Γιατί δεν τόλμησε να συγκρουστεί με πανίσχυρες συντεχνίες (Εκκλησία, ΕΛΑΣ κλπ) για ψηφοθηρικούς λόγους.
Γιατί δεν μπόρεσε να πάρει μέτρα στοιχειώδους λογικής σε ΜΜΜ, εκπαίδευση, χώρους εργασίας και εμπορίου.
Γιατί η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της την εμπόδισε να ενισχύσει το μοναδικό ισχυρό χαρτί της χώρας, το ΕΣΥ.
Γιατί το (δήθεν) επιτελικό κράτος στάθηκε ανίκανο να επιλέξει ανθρώπους με πραγματικά προσόντα για την πρώτη γραμμή (υπουργείο, οργανισμοί, επιτροπές). Και γιατί απέτυχε πλήρως να αντιμετωπίσει τους καραγκιόζηδες που οργίασαν και οργιάζουν σε ΜΜΕ και ΜΚΔ.
(Για τους καραγκιόζηδες – ιατρούς έχει μεγάλες ευθύνες και ο ιατρικός κλάδος)
Γιατί η ίδια η κυβέρνηση ποτέ δεν έπεισε ότι λειτουργεί με βάση σοβαρότητα + δεοντολογία, εν μέρει επειδή η αντιπολίτευση της έδινε καλές αφορμές για να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα.
Ωστόσο η ευθύνη παραμένει αποκλειστικά δική της.
Κάθε φορά που ένα καράβι βουλιάζει υπεύθυνος είναι ο καπετάνιος. Δίκαιο ή άδικο, είναι μια από τις σταθερές των κοινωνιών.
Ή, όπως το έλεγε ο Αλτάν, πρέπει να ΄σαι μεγάλη λέρα, για να κυβερνάς γαλέρα.
Όλα εδώ πληρώνονται, είναι απλά θέμα χρόνου.