ΠΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ Ας το δούμε ψύχραιμα.
Μια δημοσιογράφος ζητάει από συναδέλφους να της προτείνουν την ερώτηση που θα απευθύνει στον Έλληνα πρωθυπουργό, εκείνη παίρνει το πιο «ζουμερό» για τους βορειοευρωπαίους ερώτημα, ήτοι αν σπρώχνουμε πρόσφυγες εκτός χωρικων μας υδάτων, η Ολλανδή ρίχνει το μπαλάκι, ο πρωθυπουργός μας αισθάνεται προσβεβλημένος και «μαλώνει» την κυρία, βαριέμαι φρικτά, τα πρωτοσέλιδα των επιδοτούμενων από το κράτος μας Μέσων δεν με καλύπτουν, η κόντρα με την Τουρκία έχει διαμορφώσει εδώ και μισή δεκαετία έναν ανυπόφορο περσοναλισμό, οι «φραγμοί» στα Βαλκάνια, διαρκούν αιώνες, παράλληλα, ένας Λουκασένκο ξαμολάει ασιάτες πρόσφυγες από τα μπελαρούσικα λιβάδια στην πολωνέζικη φιλαυτία, αλλά αν παρομοιάσεις τον Μητσοτάκη με τον Λουκασένκο, θα αποσυρθεί από την σόουμπιζ ο Σεφερλής.
Τα τείχη, γενικώς, από κάλυψη στενών έως την αρματωσιά του Δούναβη από τον Ιουστινιανό, καλα κρατούν, πόσες φορές πρέπει να επαναλάβω πως ο Εβρος ΔΕΝ αποτελεί σύνορο αλλά «στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι» ,μόνον η Ελλάδα διαθέτει ίσαμε πενήντα Στενά, καράβους, Δερβενάκια, Θερμοπύλες και στενωπούς σε κάθε νησί, κι άλλα τόσα οι Βαλκάνιοι γείτονες.
Τα Στενά είναι για να τα τρυπάς και τα τείχη, να τα τρυπάς επίσης. Η Άμυνα, η πραγματική, απαιτεί όταν έρχεται Μπλιτζκρηγκ, να κουβαλάς στρωσίδια στο τιούμπ του Λονδίνου, κι όχι φουσκωμένες περηφάνειες με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη.
Στο μεταξύ, η Πανδημία πρέπει να αναρτηθεί ως τμήμα της Ελληνικής Μυθολογίας, οι νεκροί τελειωμό δεν έχουν και οι νουνεχείς μετράμε τις μέρες και ώρες για το τρίτο τσίμπημα, τελείως ανέλπιδοι και ματαιοπονούντες.
Γιατί άραγε, έναντι των προκλήσεων, δεν γιορτάζουμε τον Ταμερλάνο και την Μάχη της Αγκύρας του 1402, αντί να απαντάμε, τάχα με οργίλο τρόπο στις Γκρέτες των αφρισμένων θαλασσών;
Πρώτη δημοσίευση Fecebook