ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Έχει πλέον αποδειχτεί περίτρανα, ότι σε όλους αρέσει το έργο του Κοτζιά, αρκεί να μην «υπάρχει» ο Κοτζιάς.
Δεν είναι μια αγιογραφία του πρώην Υπουργού Εξωτερικών, είναι μια σκληρή πραγματικότητα για φίλους κι εχθρούς. Μια πραγματικότητα που τους φίλους του τους χαροποιεί ενώ τους εχθρούς του τους καταθλίβει.
Ίσως είναι μακράν ο πολιτικός που έχει ακούσει τα εξ’ αμάξης από τον αμέσως επόμενο.
Μόνο για το προπατορικό αμάρτημα δεν έχει κατηγορηθεί ακόμα. Έγινε ο προδότης που πούλησε το όνομα της Μακεδονίας, αυτός που εμπόδισε στην επίλυση του Κυπριακού, αυτός που για τους πρώην συντρόφους του στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να ονομάζεται σύντροφος.
Όμως ας αφήσουμε τον Νίκο Κοτζιά να γράψει, ευτυχώς υπάρχουν και κάποιοι που συγγράφουν και δεν αντιγράφουν, κι ας δούμε τις τελευταίες εξελίξεις σε ότι αφορά το έργο του.
Όταν προέκυψε η πολιτική κρίση στην Βόρεια Μακεδονία με την απόφαση του Ζάεφ να παραιτηθεί και την πρόταση μομφής από το εθνικιστικό VMRO-DPMNE, χλόμιασαν πολλοί από μακεδονομάχους που είδαν ότι μπορεί η συμφωνία των Πρεσπών να κινδυνεύει.
Δεν θα μιλήσω για την Κυβέρνηση Μητσοτάκη που έκανε την κωλοτούμπα του αιώνα με την αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών και την εκφορά του συνταγματικού ονόματος Βόρεια Μακεδονία από τους μακεδονομάχους Υπουργούς της κυβέρνησης της ΝΔ, που πρωτοστάτησε στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Οι πληροφορίες πάντως λένε ότι προκλήθηκε πανικός στο κυβερνητικό στρατόπεδο με την σκέψη και μόνο ότι μπορεί το VMRO-DPMNE, που είναι ομοϊδεάτης της ΝΔ και μέλος του ΕΛΚ, να ρίξει την κυβέρνηση Ζάεφ.
Όμως ας πάμε σε ένα άλλο πολέμιο της Συμφωνίας, τον πρώην Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πρώην ΥΠΕΞ, Ευάγγελο Βενιζέλο, που από το βήμα της Βουλής τον Γενάρη του 2019 κατακεραύνωνε την τότε κυβέρνηση για την ετεροβαρή συμφωνία κατά της Ελλάδας. Τα χίλια μύρια έσυρε τότε, όμως μόλις προχτές με άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή σημειώνει: «μετά τα όσα έχουν ήδη συντελεστεί, η ισχύς και ο σεβασμός της Συνθήκης των Πρεσπών, όπως επιβάλλει το Διεθνές Δίκαιο και η αρχή της συνέχειας του κράτους που δεσμεύει και τα δύο αντισυμβαλλόμενα μέρη, είναι ζωτικό συμφέρον της Ελληνικής Δημοκρατίας.»
Τι έγινε τελικά; Έγινε καλή η Συμφωνία επειδή δεν είναι ο Νίκος Κοτζιάς στην πολιτική σκηνή, ή ήταν και τότε καλή αλλά δεν έπρεπε να πάρει τα εύσημα;
Όμως δεν σταματάνε οι κωλοτούμπες για την πολιτική Κοτζιά μόνο στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Υπάρχει και το Κυπριακό και οι συνομιλίες που διεξήχθησαν στη Γενεύη και στο Κραν Μοντανά, όπου αποχώρησε η τουρκική πλευρά, σύμφωνα με τα πρακτικά του ΟΗΕ που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, και το χρεώθηκε κι αυτό ο Νίκος Κοτζιάς. Αυτός σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα και με τις τότε δηλώσεις και από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας ότι ο Έλληνας ΥΠΕΞ ήταν ο υπεύθυνος του ναυαγίου στο ελβετικό θέρετρο. Κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν υφίσταται, καθώς ήταν εκείνος ως Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, προάσπισε τα εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού
Αυτά όμως μέχρι προχτές, καθώς στο τραπέζι της συζήτησης του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Μπόρις Τζόνσον, όπως έμαθε αποκλειστικά το ΑΝ από βρετανικές κυβερνητικές πηγές, έβαλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το θέμα την επανέναρξης του διαλόγου για την λύση του Κυπριακού, στην βάση των κατακτήσεων του Κραν Μοντανά.
Τι έγινε πάλι; Δεν ήταν ήττα και χαμένη ευκαιρία το Κραν Μοντανά; Δεν ήταν ο Κοτζιάς που κατέστρεψε την επίλυση του Κυπριακού; Μάλλον όχι, γιατί η πολιτική του συνετέλεσε στο να χαραχτεί το πλαίσιο Γκουτέρες που δυστυχώς η τουρκική πλευρά, με τις αστοχίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, κατάφερε να θέσει στο περιθώριο. Αυτό και μόνο δείχνει πόσο σημαντικό ήταν για την συνέχιση της διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού και της υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων του ελληνισμού.