ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Ο Ζόραν Ζάεφ που σήμερα αποχωρεί από την ηγεσία του Σοσιαλιστικού κόμματος, αλλά όχι από Πρωθυπουργός, όπως είχε υποσχεθεί, έχει ρίξει όλο το βάρος των κινήσεων του στο να αυξήσει τον αριθμό των βουλευτών που θα στηρίξουν την κυβέρνηση του.
Κομβικής σημασίας στις διαβουλεύσεις, είναι τα αλβανικά κόμματα που εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο κι επιθυμούν έναν ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Τουλάχιστον αυτό άφησε να εννοηθεί ο πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Πολιτικού Συστήματος και Διακοινοτικών Σχέσεων, Αρτάν Γκρούμπι, λέγοντας ότι είναι ευπρόσδεκτα όλα τα κόμματα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που δεσμεύονται για το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας και το άνοιγμα των διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρά τον πολιτικό εμφύλιο μεταξύ των αλβανικών κομμάτων στη Βόρεια Μακεδονία, στόχος όλων είναι η παραμονή στο ΝΑΤΟ και η ενσωμάτωση στην ΕΕ, κάτι που δεν είναι σαφές από την μεριά του VMRO-DPMNE.
Το δεξιό εθνικιστικό κόμμα παρόλο που στα πρώτα του βήματα ήταν φιλοευρωπαϊκό και δυτικόστροφο, μετατράπηκε από τον Νίκολα Γκρούεφσκι μετά το 2003 σε αντιδυτικό, φιλορωσικό και φιλοσερβικό κόμμα, με έντονα ακροδεξιά υπερεθνικιστικά χαρακτηριστικά.
Όχι μόνο γιατί αντιτάχθηκε στο Σύμφωνο Φιλίας και Καλής Γειτονίας με την Βουλγαρία το 2017 και τη Συμφωνία των Πρεσπών το 2018, αλλά και γιατί δεν ψήφισε το νόμο για την αναγνώριση της αλβανικής γλώσσας ως δεύτερης επίσημης στη Βόρεια Μακεδονία.
Φαντάζει ακατανόητο αλβανικά κόμματα να αντιπαρέρχονται τον αντιαλβανισμό του VMRO-DPMNE και να συνεργάζονται μαζί του μόνο και μόνο για να πέσει από την εξουσία ο Ζόραν Ζάεφ.
Βέβαια όπως έχουμε γράψει πολλαπλώς στο ΑΝ, το πρόβλημα δεν είναι ο Ζάεφ και το Σοσιαλιστικό Κόμμα αλλά το DUI του Αλί Αχμέτι, ετέρος της κυβέρνησης, που «εξουσιάζει» το μεγαλύτερο κομμάτι των αλβανικής καταγωγής πολιτών της Βόρειας Μακεδονίας.
Όμως όσο και να θέλουν τα αλβανικά κόμματα να τελειώσουν πολιτικά τον Αχμέτι έστω και με συνεργασίες με αντιαλβανικά κόμματα, η πίεση που υπάρχει από τους ψηφοφόρους τους είναι μεγάλη.
Γι αυτό δεν ήταν έκπληξη ότι δεν κατάφερε ο Χριστιάν Μίτσκοσκι να κερδίσει στην ψηφοφορία για την πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης Ζάεφ καθώς κάποιοι αντέδρασαν όπως ο Ρετζέπι, που αυτό-εξαφανίστηκε για να μην υπάρχει απαρτία κατά τη διάρκεια της πρότασης.
Σ αυτή τη λογική θα πρέπει να δούμε και την αύξηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας τις επόμενες ώρες ή μέρες, εφόσον δεν υπάρχουν δραματικές εξελίξεις, από τον Ζόραν Ζάεφ με ένα ή και δυο αλβανικά κόμματα ή μεμονωμένες προσχωρήσεις.
Αναζητώντας λύσεις ο Ζάεφ στις διαβουλεύσεις που πραγματοποιεί έχει έναν σύμμαχο που το αντιπολιτευόμενο VMRO-DPMNE του χάρισε. Την πολιτική του, που εθνικά έρχεται σε αντίθεση με τον αλβανικό πληθυσμό και τις επιδιώξεις του για ισονομία και ισοπολιτεία.
Επιπρόσθετα, η απογραφή που πραγματοποιήθηκε στη Βόρεια Μακεδονία μετά από 19 σχεδόν χρόνια, θα φέρει ανακατατάξεις όσον αφορά το ποσοστό των αλβανικής καταγωγής πολιτών της χώρας και όπως όλοι φαντάζονται θα είναι ιδιαίτερα αυξημένος αυτός ο αριθμός.
Η παραμονή μιας κυβέρνησης φιλοαλβανικής μέχρι το 2024, όταν πλέον θα έχουν επικαιροποιηθεί τα δεδομένα της απογραφής και οι εκλογικοί κατάλογοι, θα ήταν το επιθυμητό για τα αλβανικά κόμματα κι όχι μια ανατροπή και η ανάληψη της εξουσίας από ένα αντιαλβανικό κόμμα.
Μια εκλογική μάχη στο τέλος της θητείας της κυβέρνησης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, θα μπορούσε να πραγματοποιήσει και το όνειρο του Αλί Αχμέτι να αναλάβει τα ηνία της χώρας ένας αλβανικής καταγωγής πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας.