ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ H εκλογή ηγεσίας στο ΚΙΝ.ΑΛ (5 και 12 Δεκεμβρίου) έχει αναδείξει -πέραν των άλλων- μια ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση μεταξύ δημοσκοπικών και στοιχηματικών εταιρειών. Εάν λάβουμε υπόψιν μας τις πρώτες ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι φαβορί και αναζητείται απλώς ποιος εκ των άλλων υποψηφίων θα τον ακολουθήσει στον δεύτερο γύρο, οι δεύτερες, από την άλλη, θεωρούν πως το τελικό δίδυμο που θα συγκρουστεί θα είναι οι Γιώργος Παπανδρέου και Νίκος Ανδρουλάκης με μικρό αλλά μάλλον ευκρινές προβάδισμα για τον πρώτο.
Οι τακτικές της τελικής ευθείας, ωστόσο, είναι αρκούντως αποκαλυπτικές για το τι θα συμβεί προσεχώς ανάλογα με το αποτέλεσμα.
–Μιλώντας το δελτίο ειδήσεων του Open (Πόπη Τσαπανίδου) ο Ανδρέας Λοβέρδος περιέγραψε για παράδειγμα τα δικά του ατού: πρώτον, την τεχνοκρατική και πολιτική του εμπειρία σε τρία υπουργεία με μεγάλη μνημονιακή κρισιμότητα (Υγείας, Παιδείας, Εργασίας), δεύτερον, το ό,τι δεν τον θέλει για αρχηγό ο …Αλέξης Τσίπρας, βάσει μιας δήλωσης που έκανε πριν μερικούς μήνες (Newsbomb, Όλγα Τρέμη) πως τον θεωρεί “δορυφόρο της Ν.Δ”, και τρίτον, ό,τι δι’ αυτού το ΚΙΝ.ΑΛ θα γίνει ΠΑΣΟΚ και σύντομα αξιωματική αντιπολίτευση.
–Ο Γιώργος Παπανδρέου, από την πλευρά του θυμίζει στις εμφανίσεις του το 44% του 2009, την διαχείριση της κρίσης του πρώτου μνημονίου, το συναινετικό προφίλ του (επισήμανε στο Mega και τον Νίκο Ευαγγελάτο, για παράδειγμα, πως είχε προτείνει συγκυβέρνηση στον Αντώνη Σαμαρά, το καλοκαίρι του 2011), την ευχαίρεια που έχει να …διεθνοποιήσει το ΚΙΝ.ΑΛ λόγω της θέσης του ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και των επαφών του στο εξωτερικό, και, φυσικά, το βάρος του ονόματός του. Στην τελική ευθεία προσπαθεί να καταστήσει σαφές πως δεν επιθυμεί να συνεργαστεί ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ -κάτι για τον οποίο κατηγορείται εμμέσως από τον Ανδρέα Λοβέρδο-, ούτε με τη ΝΔ και αφήνει να εννοηθεί πως όλα θα κριθούν στη δεύτερη κάλπη και όχι στην πρώτη της απλής αναλογικής.
–Ο Νίκος Ανδρουλάκης, από την άλλη, αναδεικνύεται ως ο πιο “βουβός” εκ των συνυποψηφίων του. Ενώ τελειώνει τη προεκλογική περίοδος ουδείς έχει κατανοήσει τι ακριβώς πρεσβεύει για βασικά ζητήματα σχετικά με την πολιτική ταυτότητα του κόμματος, κυρίως, όμως, ως προς το τι θα πράξει στο θέμα των συνεργασιών. Θεωρητικά φαίνεται να είναι γι αυτόν το ίδιο εύκολο να συνεργαστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή με τον Αλέξη Τσίπρα. Κανείς δεν τον υποτιμά, όμως πολιτική δυναμική δεν παρήγαγε, το σημαντικό πρόβλημά του, ωστόσο, είναι πως εάν εκλεγεί θα είναι…πρόεδρος Βρυξελλών και Στρασβούργου και θα έχει “τοποτηρητή” στην Αθήνα και αντικαταστάτη στις κοινοβουλευτικές μάχες σε επίπεδο αρχηγών. Παράμετρο που βάζει τις τελευταίες ημέρες έντονα ο Ανδρέας Λοβέρδος.
Θα ήταν λάθος, επίσης, να υποτιμά κανείς τους άλλους τρεις υποψηφίους και κυρίως τον Χάρη Καστανίδη. Όχι γιατί μπορούν να βρεθούν στον δεύτερο γύρο αλλά διότι θα βοηθήσουν έμμεσα ή άμεσα να γείρει η πλάστιγγα στην μάχη της 12ης Δεκεμβρίου.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος εκπέμπει (τελευταία) νευρικότητα και ο Γιώργος Παπανδρέου την ηρεμία του πρώην πρωθυπουργού και της “ιστορίας” του επωνύμου του. Και για τους δύο η μάχη για την ηγεσία μπορεί να αποτελέσει είτε έναν γύρο θριάμβου, είτε την πολιτική συνταξιοδότηση. Αν και ο πρώτος δεν μπορεί να προσδοκά σε άλλη ευκαιρία, ει μη μόνο εάν μεταναστεύσει πολιτικά, ο δε δεύτερος διατηρεί ακόμα και…εσαεί το οφίκιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ενώ ως πρώην πρωθυπουργός μπορεί να οραματίζεται και άλλες θέσεις.
Το κρίσιμο ερώτημα της προεκλογικής μάχης, βεβαίως, δεν απαντήθηκε. Μπορεί και οι τρεις βασικοί μονομάχοι να προβλέπουν το πολιτικό come back του ΠΑΣΟΚ και την ανάκτηση του προφίλ κόμματος εξουσίας, όμως μάλλον κανείς δεν το πιστεύει. Κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε την αποσάρθρωση του ΣΥΡΙΖΑ με κάποια συντριπτική ήττα του Αλέξη Τσίπρα και την μαζική μετακίνηση κεντροαριστερών ψηφοφόρων προς το ΚΙΝ.ΑΛ. Δύσκολο έως απίθανο.
Ως εκ τούτου παραμένει αδιευκρίνιστο τι θα πράξει καθείς εκ των βασικών υποψηφίων ως αρχηγός του τρίτου κόμματος μετά την κάλπη της απλής αναλογικής. Οι προβλέψεις είναι γνωστές, εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι τι τελικώς θα συμβεί. Κι αυτό δεν είναι εύκολα προβλέψιμο αφού θα κριθεί από το ποσοστό που θα λάβει το ΚΙΝ.ΑΛ και από το πως θα διαμορφωθούν οι συσχετισμοί μεταξύ Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Οι δημοσκόποι, πάντως, πρέπει να …κάθονται στα κάρβουνα. Τυχόν διάψευση όσων προέβλεψαν το τελευταίο διάστημα δεν μπορεί να δικαιολογηθεί δήθεν από το “άγνωστο εκλεκτορικό σώμα”. Θα αποτελέσει μεγάλη ήττα και απόδειξη πως είτε αυτοβούλως, είτε υπό την πίεση μιντιακών κύκλων, έπεσαν στην παγίδα της έμμεσης χειραγώγησης. Ελάχιστοι δημοσκόποι δήλωσαν με σαφήνεια πως οι προβλέψεις τους είναι “στον αέρα” και ακόμα λιγότεροι απέφυγαν τον πειρασμό να βγάλουν φαβορί…