ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ “Χώρο (σ.σ στο νέο ΚΙΝ.ΑΛ) έχουν όσοι έχουν προσφέρει στο παρελθόν και έχουν δείκτη υψηλής κοινωνικής ευαισθησίας και δεν έχουν πληγώσει τον ελληνικό λαό”. Η δήλωση ανήκει στον Νίκο Ανδρουλάκη (συνέντευξη στο Mega/ Ράνια Τζίμα, Γιάννης Πρετεντέρης) και αποτελεί απάντηση στην ερώτηση των δημοσιογράφων εάν έχουν θέση στη νέα αρχή που θα γίνει υπό την δική του ηγεσία -εφόσον κερδίσει και την μάχη της Κυριακής- στελέχη όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η Άννα Διαμαντοπούλου και άλλοι.
Οι δημοσιογράφοι εξέλαβαν την απάντηση ως κατάφαση εκ μέρους του υποψηφίου για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ, το επισήμαναν, μάλιστα, δίχως να εκδηλωθεί κάποια “διορθωτική” αντίδραση. Ως εκ τούτου μάλλον επιβεβαιώθηκε η δημοσιογραφική ερμηνεία.
Εφόσον, πράγματι, το εννοεί ο Νίκος Ανδρουλάκης ίσως πρόκειται για ένα επικοινωνιακό και πολιτικό λάθος το οποίο υπό προϋποθέσεις μπορεί να προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση από την ερχόμενη Δευτέρα και στην πορεία προς το συνέδριο της άνοιξης. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκοψε τον ομφάλιο λώρο του με το ΚΙΝ.ΑΛ (Ιούνιος 2019) επειδή η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά αποφάσισε να μην τον τοποθετήσει επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας αλλά στην τελευταία τιμητική και μη εκλόγιμη θέση. Η αντίδραση του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ και αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν ιδιαιτέρως σκληρή.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έθεσε εαυτόν εκτός κόμματος μετά τις ραγδαίες εξελίξεις, όπως αναφέρει στην παρακάτω δήλωσή του, ενώ ακολούθησε μπαράζ αποχωρήσεων προσκείμενων σε αυτόν στελεχών:
«Η κυρία Φώφη Γεννηματά ζήτησε να συναντηθούμε σήμερα. Στη συνάντησή μας μου είπε πως θεωρεί ότι έχουμε διαφορές ως προς τη γραμμή του ΚΙΝΑΛ, ότι είχε υποθέσει πως επιθυμώ να διαδραματίζω ένα ευρύτερο ρόλο και ότι σε κάθε περίπτωση έχει δεσμευθεί να τοποθετήσει στη θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΚΙΝΑΛ άλλο πρόσωπο. Μου είπε επίσης ότι δεν θα ήθελε να φανεί ότι δεν στηρίζω εκλογικά το ΚΙΝΑΛ και ως εκ τούτου η τελευταία θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας θα μπορούσε να καλυφθεί από εμένα.
Ευχαρίστησα την κυρία Γεννηματά γιατί αντιλαμβάνεται το ρόλο μου ως ευρύτερο, αυτό όμως αντιφάσκει με την πρότασή της για τη συμμετοχή μου στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Εξέφρασα τη βεβαιότητά μου ότι αντιλαμβάνεται πλήρως τις πολιτικές συνέπειες της επιλογής της. Δεν της ευχήθηκα καλή επιτυχία σε ένα σχέδιο που καθιστά το ΚΙΝΑΛ ουρά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά την ευχαρίστησα γιατί θα έχω πλέον τη δυνατότητα, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις, να υπερασπιστώ δυναμικά τις θέσεις μου για το μέλλον της Πατρίδας».
Έκτοτε, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ακολούθησε την μονήρη πορεία του, η δε Άννα Διαμαντοπούλου (το όνομά της οποίας περιλαμβανόταν στην ερώτηση που έγινε στον Νίκο Ανδρουλάκη, άρα δικαίως εικάζεται πως περιλαμβάνεται και στην ερμηνεία της απάντησης) αναφέρθηκε πλειστάκις σε σενάρια υπουργοποίησης, ενώ σχετικά πρόσφατα προτάθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την ηγεσία του ΟΟΣΑ.
Παραμονές του δεύτερου γύρου για την εκλογή ηγεσίας, ο Νίκος Ανδρουλάκης δέχεται αφενός τη στήριξη του συνυποψηφίου του Ανδρέα Λοβέρδου, δημιουργεί αφετέρου την εντύπωση πως θα προσκαλέσει να επανενταχθούν στο ΚΙΝ.ΑΛ υπό την ηγεσία του οι Ευάγγελος Βενιζέλος και Άννα Διαμαντοπούλου.
Παρατήρηση πρώτη: Πρόκειται για τρία κορυφαία στελέχη που πρωταγωνίστησαν στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο τα προηγούμενα χρόνια και εύλογα μπορεί να εικάσει κανείς πως απέχουν παρασάγγας από οιαδήποτε σκέψη σχετικά με την οποιαδήποτε πιθανή μελλοντική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Παρατήρηση δεύτερη: Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος θεωρείται πολιτικός μέντορας του ευρωβουλευτή, είναι ένα πρόσωπο που βρίσκεται σε ευθεία πολιτική και προσωπική σύγκρουση με τον Γιώργο Παπανδρέου “έκπαλαι”, κυρίως, όμως, από την “σκοτεινή” περίοδο του 2011, όταν ο τότε πρωθυπουργός περίπου “αποκαθηλώθηκε” με έξωθεν εντολή (Μέρκελ, Σαρκοζί). Είναι γνωστό πως ο πρώην πρωθυπουργός του χρεώνει αλλαγή στάσης εντός λίγων ωρών από τη σύνοδο κορυφής στις Κάννες μέχρι την προσγείωση του αεροπλάνου στο “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Είτε έχει δίκιο, είτε όχι, είναι πολύ πιθανό η επιστροφή Βενιζέλου σε ένα ΚΙΝ.ΑΛ/ΠΑΣΟΚ υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη να θεωρηθεί casus belli για τον Γιώργο Παπανδρέου με ότι αυτό μπορεί να σημάνει για την συνοχή του κινήματος.
Παρατήρηση τρίτη: Επιστροφή Βενιζέλου, Διαμαντοπούλου,πιθανώς και άλλων της παλαιάς εκσυγχρονιστικής φρουράς (γιατί όχι, φερ΄ ειπείν, και ο Γιώργος Φλωρίδης;) είναι βέβαιο πως δεν συνιστά ούτε δείγμα ανανέωσης, ούτε ενότητας, εάν υποθέσουμε πως η τελευταία περιλαμβάνει και τον πρώην πρωθυπουργό και πιθανώς και κάποιους εκ των άλλων συνυποψηφίων του. Πως θα αντιδράσει, για παράδειγμα, ο Παύλος Χρηστίδης εάν βρεθεί στο ίδιο δωμάτιο αποφάσεων στο μέλλον με το πρόσωπο που θεωρεί πως υπονόμευσε την Φώφη Γεννηματά;
Παρατήρηση τέταρτη: Βενιζέλος, Διαμαντοπούλου και άλλα πρόσωπα κοινής καταγωγής δημιουργούν την αίσθηση της διολίσθησης προς τη Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είτε εξαιτίας της εξαιρετικής σχέσης που έχουν αναπτύξει μαζί του, είτε λόγω της πολύ σκληρής αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορικής που εξέπεμψαν κατά διαστήματα.
Είναι σαφές και εύλογο πως ο Νίκος Ανδρουλάκης αισθάνεται πολύ ισχυρός μετά το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής και την στήριξη που έχει από τον Ανδρέα Λοβέρδο. Θεωρείται εξαιρετικά απίθανο να χάσει την μάχη της ηγεσίας. Θα έπρεπε, όμως, να σχεδιάζει ήδη την επόμενη μέρα και την στρατηγική του στην πορεία προς τις επόμενες εκλογές- οι οποίες μπορεί να μην βραδύνουν.
Είναι, όμως, εφικτή η συστράτευση του “όλου” ΠΑΣΟΚ, από τον Βενιζέλο, τη Διαμαντοπούλου, τον Φλωρίδη και την “σκιά” του Σημίτη μέχρι τον Παπανδρέου, τον Καστανίδη και τους άλλους; Ή πρόκειται για μια δοκιμασία συνοχής με υψηλό βαθμό ρίσκου;
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει την ευκαιρία να φέρει στο προσκήνιο τη γενιά του, μια “φουρνιά” νεότερων στελεχών με χαρακτηριστικά σοσιαλδημοκρατικής τεχνοκρατίας. Η πρόσκληση στις εφεδρείες του κόμματος, όταν μάλιστα κάποιες εξ αυτών έχουν συγκρουστεί με τη Φώφη Γεννηματά και εκπέμπουν ρητορική απέχθειας για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, είναι εύκολο να προσδώσει στο εγχείρημα του ευρωβουλευτή χαρακτηριστικά “Ποταμιού”: με όλους, αλλά τελικά με έναν…
Κι αυτό πρέπει να το αποφύγει εάν επιδιώκει όντως να αποφύγει την πεπατημένη προκατόχων του και την αγοραία αντίληψη περί παλαιοκομματισμού. Όταν υπόσχεσαι ανανέωση, οφείλεις να βάλεις θεμέλια με νέα υλικά, όχι με ότι έχουν αποθέσει οι συγκυρίες στις όχθες…