ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Πως και πως ανέμενε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το ταξίδι στη Ρωσία και τη συνάντηση με τον Πούτιν θέλοντας να δείξει ότι είναι παγκόσμιας εμβέλειας ηγέτης.
Παρότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός περίμενε η συνάντηση να γίνει στη Μόσχα με όλες τις τιμές και τις συναντήσεις που προσφέρει η Ρωσική πρωτεύουσα, η απόφαση της ρωσικής ηγεσίας ήταν η επίσκεψη να υποβαθμιστεί και να πραγματοποιηθεί στο Σότσι, το ησυχαστήριο του Πούτιν.
Οι λόγοι πολλοί, αλλά δυο οι κυριότεροι.
Πρώτον η αναβάθμιση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης ως στρατηγικής πύλης για την προώθηση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην ανατολική Ευρώπη. Αυτό για την ρωσική πλευρά είναι εχθρική πράξη κι ως έτσι την έχουν εκλάβει.
Δεύτερον η επιθετική ρητορική εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας από τον Υπουργό Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο, κάτι που συνέβη πριν λίγες μέρες και προκάλεσε την έντονη δυσφορία του Κρεμλίνου.
Να μην ξεχνάμε και την τηλεφωνική συνομιλία Μπλίνκεν Μητσοτάκη που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, που όπως γράψαμε στο ΑΝ ήταν οι οδηγίες προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό για τη συνάντηση με τον Ρώσο Πρόεδρο.
Εδώ να θυμίσουμε ότι η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν να πραγματοποιηθεί στη Μόσχα, τουλάχιστον έτσι είχε ανακοινωθεί και από τις δυο πλευρές. Όμως μετά τα προαναφερόμενα, μονομερώς, το Κρεμλίνο αποφάσισε την μετάθεση της επίσκεψης στο Σότσι.
Όλα δείχνουν ότι δεν θα υπάρξει κάτι το εντυπωσιακό στη συνάντηση μεταξύ Μητσοτάκη Πούτιν, καθώς δεν θα υπάρχει καμιά σχεδόν επαφή με μέλη της Ρωσικής Κυβέρνησης.
Περισσότερο θα αναφερθούν στα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση και θα ανανεώσουν τις ελπίδες για συνεργασία σε διάφορους τομείς.
Οι πληροφορίες που θα διαρρεύσουν από την πλευρά Πούτιν θα δείξουν και το τι πραγματικά συζητήθηκε εντός της παραθεριστικής κατοικίας του Ρώσου Προέδρου.
Έχει μια ιδιαίτερη βέβαια αξία ότι η συνάντηση στο Σότσι γίνεται λίγες ώρες μετά την όχι και τόσο επιτυχή επικοινωνία μεταξύ Πούτιν και Μπάιντεν, με αφορμή την Ρωσο-Ουκρανική κρίση.
Σε άλλη περίπτωση θα μπορούσε να ήταν μια ευκαιρία για έναν «διαμεσολαβητικό» ρόλο του Έλληνα Πρωθυπουργού, αλλά το μόνο που θα μπορούσε να συμβεί τη δεδομένη στιγμή είναι να σταλεί ένα μήνυμα προς την αμερικανική ηγεσία μέσω αυτού.
Δυστυχώς ο αγγελιοφόρος δεν γίνεται πάντα ευχάριστα αποδεκτός.
Οι διαρροές από το Μαξίμου είναι πολύ προσεκτικές και δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας.
Δεν γίνεται ευθεία αναφορά στην Τουρκία και τις σχέσεις της με τη Ρωσία, απλά μια γενική τοποθέτηση για την Ανατολική Μεσόγειο, το Κυπριακό και το Δίκαιο της Θάλασσας.
Φυσικά ούτε λόγος για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις σχέσεις με το Πατριαρχείο Μόσχας που έχουν διαταραχτεί. Ούτε λόγος για το κοινό πυρηνικό πρόγραμμα Ρωσίας-Τουρκίας, ούτε φυσικά για τον εξοπλισμό της γειτονικής χώρας με ρωσικά οπλικά συστήματα.
Θέματα που θα ήταν ψηλά σε μια διμερή ατζέντα μεταξύ των δυο χωρών, αν η Ελλάδα είχε κρατήσει μια πιο ισορροπημένη στάση απέναντι στη Ρωσική Ομοσπονδία και δεν είχε «χαρακτηριστεί» ως «εχθρική» η στάση της από την ρωσική πλευρά.