ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Εφόσον το επιτρέψει η Όμικρον, στα τέλη Φεβρουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα πραγματοποιήσει το συνέδριό του προκειμένου να οριστικοποιήσει την πολιτική και ιδεολογική του ταυτότητα με την οποία φιλοδοξεί να ολοκληρώσει το εγχείρημα της διεύρυνσης και να φτάσεις στις εκλογές με πρόταση διακυβέρνησης και με προγραμματικό πλαίσιο που θα επιτρέψει την συγκρότηση συμμαχιών.
Μόλις προχθές (Star Channel) ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε τον στόχο της νίκης στην κάλπη της απλής αναλογικής –“έστω και με μία ψήφο”, είχε πει παλαιότερα– και προσδιόρισε πως μπορεί να προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας μέσα από το “άθροισμα των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου” εξαιρώντας μόνο τη Ν.Δ και την Ελληνική Λύση.
Το συνέδριο αποτελεί εκ των πραγμάτων, αλλά και λόγω της κουλτούρας του κόμματος ως προς την λήψη αποφάσεων, κομβικό χρονικό και πολιτικό σημείο. Μπορεί να μετατραπεί σε βατήρα επανεκκίνησης, μπορεί να εξελιχθεί και σε μία ιδεολογική “χάβρα” που θα ανακυκλώσει την εσωστρέφεια. Το πρώτο θα ενισχύσει τις πιθανότητες επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε τροχιά εξουσίας, το δεύτερο θα απομακρύνει πιθανότατα οριστικά αρκετούς ψηφοφόρους που σήμερα σταθμεύουν στη ζώνη αδιευκρίνιστης ψήφου και την πιθανότητα σοβαρού εκλογικού ανταγωνισμού. Η δεύτερη αυτή περίπτωση ίσως εκτοξεύσει, αφενός, το δημοσκοπικό προβάδισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη (παρά την διογκούμενη δυσαρέσκεια και απογοήτευση σημαντικής μερίδας του εκλογικού σώματος), αφετέρου είναι πιθανό να αναβαθμίσει στα μάτια αρκετών ψηφοφόρων την “εναλλακτική Ανδρουλάκη”.
Για να αποφευχθούν τα παραπάνω, ο δρόμος είναι γνωστός. Ενίσχυση του πολιτικού κεφαλαίου του Αλέξη Τσίπρα και ομοιογένεια και ενότητα που θα προκαλέσουν συσπείρωση. Εάν υπάρχουν έστω και ελάχιστες πιθανότητες νίκης έναντι της Ν.Δ, αυτό θα συμβεί μόνο ως επικράτηση της πρότασης Τσίπρα απέναντι στην κυβερνητική θητεία Μητσοτάκη. Εάν από την εξίσωση αφαιρέσει κανείς την παράμετρο ενός ισχυρού αρχηγικού προφίλ Τσίπρα μαζί με μια διευρυμένη ομάδα στελεχών που ΝΑ ΜΗΝ παραπέμπει στην περίοδο 2015-19, οι πιθανότητες επιστροφής σε τροχιά εξουσίας μειώνονται σημαντικά.
Τούτων δοθέντων, όσα συμβαίνουν αυτό τον καιρό -ενόψει συνεδρίου- στην Κουμουνδούρου μοιάζουν με πολιτικό ιδεασμό. Εμμονές που προκαλούν οπισθοδρόμηση και υπονομεύουν εν τέλει την πορεία προς τις εκλογές.
Ο Σωτήρης Μπολάκης περιγράφει στο libre το παρασκήνιο σχετικά με το κείμενο του Αριστείδη Μπαλτά που υποτίθεται πως θα ένωνε τον τριφασικό ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (Προοδευτική Συμμαχία, προεδρικοί και Ομπρέλα). Αλλά και τον ρόλο προσώπων που ασχολούνται περισσότερο με τη νομή της εσωκομματικής εξουσίας από την εκλογική ετοιμότητα του κόμματος και την παραγωγή σχεδίου συνεργασιών και διακυβέρνησης.
Εάν όλα αυτά δεν αλλάξουν άρδην και άμεσα η πορεία γίνεται ασταθής και ο βασικός προσανατολισμός χάνεται.
Ομπρέλα να πάρεις…